alc

• (Çoğulu: Uluc) Yaramaz huylu kişi.

behlül

• Çok gülen, çok gülücü.
• Hayır sahibi, çok iyi adam.
• Hârun-ür Reşid'in kardeşinin adı olup meczûbâne ve hikmetli hareketleriyle meşhur olmuştur.

dahhak

• Çok gülen. Çok gülücü.
• İran'da eski tarihte yaşamış çok zâlim bir hükümdarın adı.

dahık

• Gülen, gülücü.

devr-i tefrih

• Kuluçka devri.

fülc

• (Çoğulu: Füluc) Fevz ve zafer.
• Yarık.

handan

• Gülen, gülücü, mesrur. (Farsça)

handekar / handekâr

• Gülen, tebessüm eden, gülücü. (Farsça)

ifakat-yab / ifakat-yâb

• İfakat bulucu, iyileşen. (Farsça)

ılc

• (Çoğulu: Uluc-Aluc-Ilce) Kervan.
• Yabani eşek.
• Acem küffarından bir erkeğin adı.

mefrah

• Kuluçka çıkarma yeri. Folluk.

merhemsazi / merhemsâzî

• Çare buluculuk. (Farsça)

müdara / müdârâ

• Yüze gülme, yüze gülücülük.

muslihane / muslihâne

• Sulh yolu ile, iyilikle anlaşarak. Arabuluculukla. (Farsça)

müstahdis

• Yeni bir şey bulucu.

selc

• (Çoğulu: Süluc) Kar.

şemu'

• Gülen, oynayan. Gülücü, oynayıcı.

sulh-amiz / sulh-âmiz

• Ara bulucu, barıştırıcı. (Farsça)

yabende

• Bulan, bulucu. (Farsça)
• Keşfeden, kâşif. (Farsça)

yabnak

• Bulan, bulucu. (Farsça)