a'ceb

• Çok acâyib. Pek tuhaf olan.

a'mar

• (Tekili: Ömr) Ömürler, yaşayışlar.
• Mes'ut hayat. Hoşa gidecek garib ve tuhaf şeyler.
• Sinler, yaşlar.

acaib / acâib / عجائب

• Tuhaf, ilginç, acaip. (Arapça)

acaib ve garaib / acâib ve garâib

• Anlaşılmaz ve tuhaf.

aceb / عجب

• Tuhaflık. (Arapça)
• Acaba. (Arapça)

acib / acîb / عجيب

• Tuhaf, acayip, ilginç. (Arapça)

agreb

• (Garib. den) En garib, çok tuhaf.

ale-l-acaib

• Tuhaf şey, şaşılacak şey.

becbece

• Çocuk avutmak için yapılan tuhaf hareketler, gürültü.

becel

• Şaşma, tuhafına gitme.
• Yalan, iftira.

eacib / eâcib

• (Tekili: U'cube) Çok tuhaf ve acaib, şaşılacak şeyler.

ehu'l-acaib / ehu'l-acâib

• Tuhaflıkların kardeşi.

el-aceb

• Acayip, Şaşılacak şey. Tuhaf şey.

elfaz-ı garibe / elfâz-ı garîbe

• Şaşılacak, tuhaf sözler.

esrar-ı acibe / esrar-ı acîbe

• Acaip, tuhaf sırlar.

ferec

• Sıkıntıdan kurtulmak, zafer, inşirah, kederden kurtulmak. Genişlik, ferahlık, fütuhat.
• Girecek yerler.

feya sübhanallah / feyâ sübhanallah

• Ey her türlü eksiklikten sonsuz derecede yüce olan Allah mânâsında bir şeyin tuhaflığını bildirmek için şaşkınlık ifadesi olarak kullanılır.

fütuh

• (Tekili: Feth) Fetihler.
• (Çoğulu: Fütuhât) Açılmak.
• Yardım.
• Lütf-u İlâhîye ulaşmak.
• Zafer. Galibiyet.
• Açıklık. Gönül ferahlıkları.

garabet / garâbet / غَرَابَتْ

• Yabancılık. Gariblik.
• Tuhaflık.
• Âcizlik, beceriksizlik.
• Gizli olmak. Hilaf-ı âdet olmak.
• Iraklık.
• Edb: Ne demek olduğu herkesçe anlaşılmayacak kelime ve tabirlerin söz arasında kullanılması.

• Tuhaflık.

garabet-cu

• Tuhaf şeylere meraklı olan, garip şeyler arayan. (Farsça)

garabet-nüma

• Yabancılık çeken. Garip, tuhaf. (Farsça)

garaib

• (Tekili: Garib) Acaib şeyler. Hayret edilecek şeyler. Tuhaflıklar.

garaibat

• (Tekili: Garâib) Garib ve şaşılacak şeyler. Alışılmadık, tuhaf ve acaib nesneler.

garaibperest

• Garib, tuhaf şeylere çok düşkün olan ve çok seven. (Farsça)

garaipperest

• Garip ve tuhaf şeylere düşkün olan, çok seven.

garib / garîb / غریب / غَر۪يبْ

• Hayret verici. Tuhaf.
• Kimsesiz. Zavallı.
• Gurbette olan.

• Gurbette yaşayan. (Arapça)
• Yabancı. (Arapça)
• Kimsesiz. (Arapça)
• Tuhaf. (Arapça)

• Tuhaf.

hadisat-ı acibe / hâdisât-ı acibe

• Tuhaf, şaşırtıcı olaylar.

havass-ı hümayun / havâss-ı hümayun

• Tar: Osmanlı İmparatorluğunun fütuhat devirlerinde (yükselme devri) fethedilen araziden devlet hazinesine ayrılan kısım. Her yer zaptedildikçe, arazi: timar, zeamet ve has namıyla üç sınıfa ayrılırdı. Meselâ 250 köyden müteşekkil bir sancağın 100-150 köyü ikişer üçer köy olarak 40-50 tımara ayrılır,

hoş

• İyi, güzel. (Farsça)
• Tatlı. (Farsça)
• Tuhaf, garip. (Farsça)

ibret

• Uyanıklığa sebeb olan ders.
• Çok çirkin ve düşündürücü.
• Tuhaf, acâyip.

ibtar

• Şaşma, tuhafına gitme, hayrette kalma.
• Alabileceği miktardan fazla yük yükletme.

inkaz

• Kırma ve bozma.
• Tuhaf sesler çıkarma. Küçük bir hayvanın veya böceğin kendine mahsus ses çıkarması.
• Vücuttaki oynak yerlerden çıkan ses.

ma'rifet

• Bilme, bir şeyi cüz'i vecihle bilmek.
• Hüner. Üstadlık. San'at.
• Tuhaflık, garib hareket.
• Vasıta, tavassut.
• İlim ve fenlerle tahsil olunan mâlumat. İrfan kazanmak.

mashara

• Maskara, soytarı.
• Tuhaflıklar yapan kimse.
• Komik, gülünç.
• Zevklenme, eğlenme.
• Kepaze, utanmaz, rezil.

muhit-i acib

• Acayip, tuhaf çevre.

muhyiddin-i arabi / muhyiddin-i arabî

• (Hi: 560 - 638) İspanya'da doğmuş, Anadolu ve Arabistan'ı gezmiştir. Mutasavvıf ve büyük âlim idi. Birçok ilmi eserler yazmıştır. Kendisine Şeyh-i Ekber de denir. Fütuhat-ı Mekkiye, Füsus-ül Hikem adlı eserleri meşhurdur. Şam'da vefat etmiştir. (K.S.)

müstagreb

• (Garabet. den) Garip ve tuhaf görülmüş, şaşılmış.

müstagribane

• Garibine ve tuhafına giderek, şaşırarak. (Farsça)

nekre-gu / nekre-gû

• Tuhaf hikâyeler fıkralar anlatan. Gülünç sözler söyleyen. (Farsça)

ömer

• Resül-ü Ekrem'in (A.S.M.) ikinci halifesi, Aşere-i Mübeşşere'den ve sahabenin en büyüklerindendir. Çok âdil, âbid, zâhid ve merhametli idi. Fakirce yaşadı. Adaleti, şecaat ve cesareti, İlâ-yı Kelimetullah için fedakârlığı meşhurdur. Çok Hadis-i Şeriflerle medhedildi. Zamanında çok fütühat ve ilerlem

orijinal

• Bir şeyin aslı. Tuhaf, garib hâli olan. (Fransızca)
• Değişik. (Fransızca)
• Nev'i şahsına mahsus, kendine mahsus. (Fransızca)
• Vasıf ve keyfiyetleri cihetinden benzerlerinden ayrı ve üstün. (Fransızca)
• Bir nümuneye göre olan. (Fransızca)

taacib

• Acayib şeyler. Tuhaf şeyler.

tahavvülat-ı garibe

• Tuhaf, hayret verici dönüşümler.

tahrim suresi

• Kur'an-ı Kerim'in 66. Suresidir. "Lime tüharrimu" da denir. Medine'de nâzil olmuştur.

turfe

• Görülmemiş, tuhaf, yeni şey. Şaşılacak şey.

uğrube

• Çok garip, tuhaf.

utrufe

• (Tekili: Turfe) Tuhaf, az bulunur.