acizane / âcizâne

• Âciz olarak. Beceriksizce. Tevâzu ile. (Alçak gönüllülük ifâdesi için söylenir) "Allah'a karşı kusurlarını bilen bir mü'min âcizâne ancak Allah'tan rahmet diler." (Farsça)

• Âciz bir şekilde, güç yeteden anlamında kullanılan bir tevazu ifadesi.

aciziyyet / âciziyyet

• Acizlik, beceriksizlik, kabiliyetsizlik.
• Fakirlik, tevâzu.

ahiret alimi / âhiret âlimi

• Dünyâlığa, mala, mevkiye kıymet vermeyen, ilim ile dünyâlık elde etmeye çalışmayan, âhireti dünyâya tercih eden, ilmiyle amel eden, işi sözüne uyan, ibâdet ve tâate teşvik eden, ilmi âhiretine faydalı olan tevâzu sâhibi âlim.

ahkar

• En hakir, pek âciz ve değersiz. (Daha çok tevazu makamında söylenir.)

ahval-i acizane / ahvâl-i âcizâne

• Bir tevazu ifadesi olarak "Allah'ın âciz ve zavallı bir kulu olarak sağlık durumum, halim" mânâsında bir ifade.

belus / belûs

• Tevazu, mahviyet. Hileci. Hile, yalan, dolan. (Farsça)

daraa

• Tevazu etmek, alçak gönüllü olmak.
• Emre uymak, muti olmak.
• Zayıf ve zelil olmak.

ebu-t-turab

• Hz. Alinin (R.A.) bir lâkabı. (Bu isim Hz. Ali Radiyallahu anh, toprak üzerine oturduğu veya yattığından dolayı tevâzuuna işareten Peygamber Efendimiz (A.S.M.) tarafından verilmiştir.)

estağfirullah

• Cenâb-ı Hak'tan kusurumun örtülmesini dilerim. Allah (C.C.) kusurumu efvetsin (mealinde, kusurunu anlayan bir müslümanın duâsı. Hürmet veya ikramlara karşı tevâzu maksadı ile de söylenmektedir.)

fakir-i pür-taksir / fakir-i pür-taksîr

• Kusurlarla dolu fakir anlamına gelen, tevazu ifadesi olarak "ben" yerine kullanılan ifade.

fakir-i pürkusur

• Kusurlarla dolu muhtaç anlamında, tevazu ifadesi olarak "ben" yerine kullanılan söz.

fakire

• Muhtaç anlamında, tevazu ifadesi olarak, bayanlar için "ben" yerine kullanılan söz.

fakirhane

• Tevazu ifadesi olarak, kendisinden bahseden kişinin kendi evi için kullandığı ifade.

had'

• Baş aşağı eğmek.
• Tevâzu etmek.

hakir kalb / hakîr kalb

• Bir tevazu ifadesi olarak, bu fakirin ehemmiyetsiz, kıymetsiz kalbi mânâsında kullanılan bir deyim.

hakk-ı fakiranemde / hakk-ı fakirânemde

• Fakir ve muhtaç olan benim hakkımda (tevazu ifadesi).

haşian / hâşian

• Tevazu ve mahviyetle. Alçakgönüllülük göstererek.

hedm

• Yıkmak, harab etmek. Parçalamak, mahvetmek.
• Birisine vurup belini kırmak. (Râgibâ, düşmanın aldanma tevazularına.Seyl, divârın ayağın öperek hedmeyler.)(Râgıp Paşa)

hudu'

• Eğilip tevâzu etmek.

huşu / huşû

• Gönül alçaklığı, tevazu.
• Korku ile sevgi arası durum, saygı.

huşu' / huşû'

• Tevâzû, alçak gönüllülük. Hakk'a boyun eğmek. Korku ve sevgiden meydana gelen edebli bir hal.

huzu / huzû

• Tevazu hâli.

huzu'

• Mahviyet ve tevazu hali, alçak gönüllü olmak. Allah'ın azametini, celal ve cemalini, büyüklüğünü tahattur ve tefekkürden hâsıl olan, insandaki huzur ve huşu' hâli.

iftikar

• Yoksulluğunu, fakirliğini açığa vurmak.
• Çok ihtiyacı olmak.
• Tevazu'. Alçak gönüllülük.

ıhbat

• Huşu ve tevazu' etmek, alçak gönüllülük yapmak.

ihbat

• Huşu ve tevazu etmek.

ihşa'

• Tevazu ve alçak gönüllülükle zorlama.

ihtida'

• Tevazu, alçak gönüllülük, mahviyet, mütevazilik.

ihtiza'

• Tevazu. Gönül alçaklığı. Alçak gönüllülük.

ilm-i nafi' / ilm-i nâfi'

• İnsana aczini, kusurunu, Rabbinin büyüklüğünü bildiren, kalbde Allah korkusunu ve mahluklara karşı tevâzû, alçak gönüllülüğü artıran, kul haklarına ehemmiyet vermeyi temin eden sonsuz seâdeti (mutluluğu) ve Allahü teâlânın rızâsını kazanmaya vesîle olan ilim.

istikane / istikâne

• (İstikânet) Alçaklık etmek.
• Zillet ve meskenet göstermek.
• Tevazu göstermek.

ittiza'

• Alçak gönüllülük, tevazu, mütevazilik.
• Devenin, boynuna basarak üstüne binebilmek için, başını aşağı eğme.

kalb-i acizane / kalb-i âcizâne

• Aciz kalp (tevazu için kullanılan bir ifade).

kalb-i acizi / kalb-i âcizî

• Bu âcizin kalbi anlamında, tevazu için kullanılan ifade.

kanaat-ı acizane / kanaat-ı âcizane

• Âcizin kanaati; benim fikrim anlamında tevazu ifadesi olarak kullanılan söz.

kemal-i mahviyet / kemâl-i mahviyet

• Tam mânâsıyla tevâzu içinde olma, alçak gönüllülük gösterme.

kemal-i mahviyet ve tevazu / kemâl-i mahviyet ve tevazu

• Tam anlamıyla tevâzu ve alçakgönüllülük içinde olmak.

kemter

• İtibarsız, eksik anlamında, tevazu ifadesi olarak "ben" yerine kullanılan bir söz.

mahviyet

• Tevazu, alçakgönüllülük.

mahviyyet

• Alçak gönüllülük. Tevâzu. Kendi kusurunu bilip kendine haddinden fazla kıymet vermemek. Tevâzu içinde olmak.

meskene

• Tevazu etmek, alçakgönüllülük göstermek.

muhtazı'

• Boyun eğen. Tevâzu yapan. Alçak gönüllülük gösteren.

muhtazıane / muhtazıâne

• Alçak gönüllülükle. Tevâzu ve mahviyetle. Boyun eğerek. (Farsça)

müstekin / müstekîn

• Alçak gönüllülük ve tevazu gösteren.

mutazarrı'

• Tazarru eden. Alçak gönüllülük eden.
• Bir şeye gizlice varıp yaklaşan.
• Can ve gönülden tezellül ile yalvaran.
• Noksan ve kusurlarını bilerek kibirden, büyüklenmekten çekinip tevazu eden.

mutazarrıane / mutazarrıâne

• Kendi kusurlarını bilerek, ihtiyacını anlayarak, tevazu ile niyaz ederek, yalvararak. (Farsça)

mütehazzı'

• Alçak gönüllülük eden, tevazu gösteren.

mütehazzıane / mütehazzıâne

• Alçak gönüllülükle, tevazu göstererek. (Farsça)

mütenezzilen

• Alçak gönüllülük ederek, tevâzu göstererek.

mütevazı / mütevâzı

• Alçakgönüllü, tevazu sahibi.

mütevaziane / mütevaziâne

• Tevazu ile. Mütevazi kimseye yakışır surette. (Farsça)

mütevaziin / mütevaziîn

• (Tekili: Mütevazi) Alçakgönüllü kimseler, mütevazi insanlar, tevazu ehli olan kişiler.

mütevazin

• Tevazün eden, tartıları bir olan.

nazar-ı acizi / nazar-ı âcizî

• Âcizin nazarı; benim bakışım anlamında, tevazu ifadesi olarak kullanılan söz.

nazar-ı fakirane / nazar-ı fakirâne

• Benim bakış açım anlamında, tevazu göstermek için kullanılan ifade.

ruh-u acizane / ruh-u âcizâne

• Âciz ruhum anlamında, tevazu ifadesi olarak kullanılan söz.

ruh-u acizi / ruh-u âcizî

• "Bu âcizin ruhu" anlamında olup tevazu için kullanılan ifade.

sebeb-i tevazu / sebeb-i tevâzu

• Tevazu, alçak gönüllülük sebebi.

tahzi'

• Tevâzu etmek, alçakgönüllü olmak.

tazarru'

• Bir şeye gizlice yaklaşmak.
• Kendi kusurlarını bilip kibirden vaz geçip tevâzu ile yalvarmak.

• Bir şeye gizlice yakarma.
• Kendi kusurlarını bilip kibirden vazgeçip tevazu ile yalvarmak, ağlayıp, sızlamak.

tebasbus

• Bir menfaate kavuşmak veya bir zarardan korunmak için tevâzu göstermek, yaltaklanmak.

tedelli

• (Çoğulu: Tedelliyât) Tevazu gösterme.
• Nazlanma.
• Aşağıya inme.
• Eğilme.

tedelliyat / tedelliyât

• (Tekili: Tedelli) Nazlanmalar.
• Eğilmeler.
• Tevâzu göstermeler.

tekfir

• Birisine "kâfir" deme, kâfirliğine hükmetme.
• Ortadan kaldırma, yok etme.
• Setretme, örtme.
• Keffaret verme.
• Elini göğsüne koyup tevazu yapma.

temelluk

• İfrât (aşırı) derecede tevâzû.

• Yaltaklanmak.
• Tevâzu ve yumuşaklık göstermek.
• Dalkavukluk.

tenezzül

• (Çoğulu: Tenezzülât) İnme, düşme. Aşağılama.
• Gönül alçaklığı. Karşısındakinin seviyesine göre tevâzu ile konuşmak.
• Yavaş yavaş inmek. Mekânını yukarıdan aşağıya nakletmek.

tenezzülen

• Alçak gönüllülükle, tevâzu ve mahviyet içinde, kibirsizlikle.

tevadu' / tevâdu'

• (Bak. TEVÂZU')

tevazu'kar / tevazu'kâr

• Tevazulu, alçak gönüllü. (Farsça)

tevazukarane / tevâzukârâne

• Tevazu edercesine.

tezellül

• Bayağılık, kendini aşağı tutmak. Tevâzûnun aşırı derecesi.

unv

• Alçaklık.
• Alçak gönüllülük, tevâzu etmek.