esir

• Kul, köle. Harpte teslim alınan düşman. Teslim olan.

gerden-dade-i inkıyad ve teslim / gerden-dâde-i inkıyâd ve teslim

• İtaatle boyun eğen, itaat ederek teslim olan.

müste'min

• Eman dileyen. Emane, emniyete erişen, nâil olan. (Gerek müslim, gerek zimmî veya harbî olsun.) İstiman eden. Emin edilmiş.
• Canının bağışlanması şartiyle teslim olan.
• Tar: Osmanlı ülkesinde oturmalarına müsaade olunan yabancı devlet tebaası. Osmanlı devleti ile sulh halinde bu

müsteslim

• (Çoğulu: Müsteslimîn) Müslüman olan. İslâm dinini kabul eden.
• Teslim olan, boyun eğen.

müsteslimin / müsteslimîn

• (Tekili: Müsteslim) Müslüman olanlar. İslâm dinini kabul edenler.
• Boyun eğenler, teslim olanlar.