adem-i tenezzül

• Tenezzül etmeme, eğilip bakmama, inmeme.

bataet

• Tenbellik, yavaşlık. Ağırlık.

benş

• Tenbellik. İhmâl.

beray-ı tenezzüh / berây-ı tenezzüh

• Tenezzüh için, gezinti için.

cem'iyet

• Tenasüp ve tezat gibi söz san'atları yoluyla birbirine uyan veya zıt olan sözleri bir arada bulundurma san'atı.

cesed

• Ten, gövde, vücut, beden. Ruhsuz vücud.

dantela

• Tentene. Her nevi iplikle örülen, bir kumaşın kenarına işlenen türlü biçimde ince örgü, dantel. (Fransızca)

• Tentene, dantel.

dehş

• Tenbel olmak.

dig / dîg / دیگ

• Tencere. (Farsça)

ejhan

• Tenbel. (Farsça)

guşe-i uzlet

• Tenha ve ıssız köşe.

hali

• Tenhâ. Boş. Sahipsiz. Issız. İçinde bir şey olmama.

halvet

• Tenha yerde yalnız kalmak.

heyhat

• Teneffür ve tehassür ifâde eder; "sakın, savul, yazıklar olsun, uzak ol" mânalarına geldiği gibi, daha ziyade; Eyvah, yazık, ne yazık, ne kadar uzak... gibi mânalar için söylenir.

hiss-i tenkit

• Tenkit, eleştirme duygusu.

irtat

• Tenbellik etme. Yerinden kımıldamama.

kabil-i tenkit

• Tenkit edilmesi mümkün, eleştirilebilir olma.

kadih / kadîh

• Tencere dibinde arta kalan.

kritik

• Tenkit, sıkışık durum.

ledis / ledîs

• Tenbel kimse.

madde-i tenkit

• Tenkit unsuru, eleştiri noktası.

medar-ı tenkit / medâr-ı tenkit

• Tenkite sebep olan.

merzgun

• Tenâsül organı. (Farsça)

miskinane / miskinâne

• Tenbelcesine, miskincesine. (Farsça)

münekkah

• Tenkıh edilmiş, fazlalıkları atılarak düzeltilmiş, temizlenmiş.

münekkid / مُنَقِّدْ

• Tenkid edici. Kötüyü iyiyi ayıran ve onları söyleyen, kusurları söyleyen.

• Tenkid eden, eleştiren, değerlendiren.

• Tenkîd eden.

münekkit

• Tenkitçi; hadisin tahlil ve kritiğinde uzman olan hadis âlimi.

münezzeh

• Tenzih edilmiş, temiz, arı, noksanlıklardan uzak.

mütenavil

• Tenavül eden. Alıp yiyen. El uzatıp alan.

mütenebbit

• Tenebbüt eden, yerden biten, yetişen.

mütenezzih

• Tenzih eden.

• Tenezzüh eden, gezen, seyreden.

mütenezzihane / mütenezzihâne

• Tenezzüh edercesine, gezip eğlenircesine. Mütenezzihcesine. (Farsça)

nakkad

• Tenkitçi; hadîsin tahlil ve kritiğinde uzman olan hadîs âlimleri.

patile

• Tencere. (Farsça)

redane

• Tentelerin kenarlarında açılan ufak deliklerin yırtılmaması için o deliklere geçirilen mâdeni halka.

secur

• Tennur kızdırılan nesne.

tavsib

• Tenbellik ve süstlük.

tehevvük

• Tenbel olmak.

tenasüh-vari / tenasüh-vâri

• Tenasühe benzer bir surette. (Farsça)

tenasühvari / tenâsühvârî

• Tenasüh gibi.

tenbihat / tenbihât

• Tenbihler, uyarmalar.

tenezzülat / tenezzülât

• Tenezzüller.

tenezzülen

• Tenezzül ederek.

tenkidat / tenkidât

• Tenkitler.

tenkitkar / tenkitkâr

• Tenkit eden, eleştiren.

tenkitkarane / tenkitkârâne

• Tenkit edercesine.

tenzihen

• Tenzih ederek. Tenzih etmekle.

usret-i teneffüs

• Teneffüs zorluğu, nefes darlığı.

uzletgüzin

• Tenhada yaşayan, yalnızlık köşesine çekilen. (Farsça)

uzletnişin

• Tenha bir köşeye çekilip yalnız yaşayan. (Farsça)

yektene

• Tenha, yalnız başına. (Farsça)