a'yan

• Senato üyeleri.

aleyke

• Senin üzerine, sana.

amir

• Şen, mamur.

barekte / bârekte

• Sen mübarek ve bereketli eyledin (meâlinde dua).

• Sen mübarek eyledin.

behice

• Şen, güzel. Güler yüzlü kadın.

bere'te

• Sen yarattın (meâlinde fiil).

devr-i senevi / devr-i senevî / دَوْرِ سَنَو۪ي

• Senelik devir.

en'amte

• Sen nimet verdin, in'âm ettin (meâlinde).

ente

• Sen.

• Sen.

• Sen.

es'elüke

• Senden isterim (meâlinde).

ez-tu

• Senden.

hadis-i muallak / hadîs-i muallak

• Senedinin yalnız ibtidasından bir veya birkaç ravisi hazf edilmiş olan hadistir. Meselâ: Bir zat kendi şeyhini ve şeyhinin şeyhini zikr etmeksizin onların fevkindeki râvilerden itibaren senedi zikr etse ta'likte bulunmuş olur. (Ist. Fık.K.)

hareket-i seneviye

• Senelik hareket.

hasılat-ı seneviyye / hâsılat-ı seneviyye

• Senelik kazançlar, yıllık gelirler.

havelan-ül havl

• Senenin geçmesi. Senenin değişmesi.

hüccet

• Senet, belge, delil.

icmal-i senevi / icmal-i senevî

• Senelik gelir ve giderleri yahut yalnız giderleri toplu ve kısaltmış olarak gösteren cetveller.

indeke

• Senin yanında. Sana göre.

kürur-u a'vam

• Senelerin birbirini takib etmesi. Yılların ard arda geçmesi.

laubali / lâubâlî

• Senli benli, saygısız, ilgisiz, umursamaz.

ledeyk

• Senin yanında. Senin indinde.

mahmidetsaz / mahmidetsâz

• Senâ ve medheden. (Farsça)

medar-ı senevi / medâr-ı senevî / مَدَارِ سَنَو۪ي

• Senelik yörünge.

mütebehhic

• Şen ve keyifli olan. Sevinç içinde olan.

rabbuke / rabbûke

• Senin Rabbin.

rabbüke

• Senin Rabbin.

rivayet-i sadıka / rivayet-i sâdıka

• Senet ve delillerle sâbit, şüphesiz, doğru rivâyet.

şad / şâd

• Şen, memnun.

şah-ı levlaki / şâh-ı levlâki

• Sen olmasaydın hitabına mazhar olan şah, Hz. Muhammed (a.s.m.).

saime / sâime

• Senenin yarısından fazla, meralarda, kırlarda sırf sütleri alınmak veya üreme ve beslenmeleri için otlatılan (koyun, keçi, sığır, manda, at ve deve cinsinden olan), ehlî hayvanlar.

şaklaban

• Şen şatır, hoppa. Avutucu, aldatıcı. Güldürücü, soytarı.

sal

• Sene, yıl. (Farsça)

şayan-ı senaa / şayan-ı senaâ

• Sena edip övmeğe lâyık olan.

seferilik / seferîlik

• Senenin kısa günlerinde insan veya deve yürüyüşü ile üç günde gidilecek yere gitmeye niyet ederek bulunduğu yerin kenar evlerinin dışına çıkmak.

şehrayin / şehrâyin

• Şenlik.

• Şenlenmiş şehir, şenlik.

senahan / senâhan / senâhân

• Senâ eden, öven.

• Sena eden, öven.

senakar / senakâr / senâkâr

• Sena eden, öven.

• Sena edici, övücü.

senakarane / senakârane

• Senakârlıkla. Övercesine. Medheden birine yakışır şekilde. (Farsça)

sencileyin

• Senin gibi.

sened

• Senet, güvenilir söz veya yazı.

senedat / senedât

• Senetler; kuvvetli deliller.

senevi / senevî / سَنَو۪ي

• Senelik, yıllık.

• Seneye ait. Bir yıl içinde olan. Senelik. Seneye mensub.

• Senelik.

şetaret / şetâret

• Şenlik.

şuh

• Şen, oynak.

şuhmeşreb / şûhmeşreb / شوخ مشرب

• Şen şakrak. (Farsça - Arapça)

sur

• Şenlik. Düğün. Ziyafet. (Farsça)

tarab / طرب

• Şenlik, neşelenme. (Arapça)

tu

• Sen. (Farsça)

tu-ra

• Seni, sana, senin. (Farsça)

yılbaşı

• Sene başı. Yeni bir senenin başlaması. Başlangıç zamânına göre iki çeşit sene vardır. Mîlâdî ve hicrî sene.