berahin-i katıa

• Şeksiz ve şüphesiz olan kat'i deliller, bürhanlar.

bi-güman / bî-güman

• Şeksiz, şüphesiz. (Farsça)

bi-iştibah / bî-iştibah

• Şüphesiz. Şeksiz.

bi-rayb / bî-rayb

• (Bî-reyb) şüphesiz. şeksiz.

bi-reyb / bî-reyb

• Şüphesiz, şeksiz. (Farsça)

bi-şek

• Şüphesiz, şeksiz. (Farsça)

bilaşek / bilâşek

• Şeksiz.

bilaşek vela şüphe / bilâşek velâ şüphe

• Şeksiz ve şüphesiz.

bilyakin / bilyakîn

• Bir şeyi şeksiz ve şüphesiz olarak itikad-ı kavi ve sahih ile bilmek, derk etmek.

bürhan-ı katı'

• Kat'î, en sağlam ve şeksiz delil.
• Farsça bir lügat kitabının ismi.

bürhan-ı satı' / bürhan-ı sâtı'

• Aşikâr, şeksiz ve şüphesiz, parlak delil.

esas-ı müselleme

• Doğruluğu şeksiz, şüphesiz kabul edilen temel esas.

hüccet-i katıa

• Kat'i delil. Bir şeyin doğruluğunu şeksiz, şüphesiz isbata vesile olan. (Farsça)

kat'iyy-üd delale

• Bir ibârenin ifâde ettiği mânaya veya hükme delâletinin kat'i ve şeksiz olması. Delilin kat'i, şüphesiz oluşu.

larayb / lârayb

• Şüphesiz, şeksiz, tereddütsüz.

müsellem

• (Selm. den) Teslim olunmuş olan, doğruluğu şeksiz kabul edilen. Herkes tarafından kabul edilip emniyet ve itimad edilen.
• Tasdik edilip inkâr edilmeyen.
• Ayıplardan teberri olunmuş.

semi-i mutlak

• Her şeyi şeksiz, şüphesiz, mutlak surette işiten Allah (C.C.).

tahaddi mu'cizesi

• Cenab-ı Hakk'ın, Resülüne inzal ettiği Kur'anın şeksiz, şüphesiz bir mu'cize-i ebediye olduğunu sarahaten göstermek için, şüphesi olanlara karşı "Kur'an'ın mislini ve nazirini yapın" diye meydan okuması.

yakini / yakînî

• Şüphe edilmeyecek ilmî halde, hiç şeksiz bilinmeğe dair.