aşak

• Sarmaşık.

asb

• Bağlamak.
• Sağlam olarak dürmek.
• İmâme, sarık.
• Yemen'de yapılır bir nevi kumaş.
• Firavun atı adı verilen bir deniz canavarının dişisi.
• Kurumak.
• Kızarmak.
• Sarmaşık.
• Sargı, bağ.
• Mendil.

bıdışgan

• Sarmaşık otu.

buyçe / bûyçe

• Sarmaşık (nebat) (Farsça)

çark-ı felek

• Bir makine veya dolaba benzetilen gökyüzü.
• Mc: Tâlih, baht.
• Yakıldığı zaman dönerek ateşler püskürten bir çeşit donanma fişeği.
• Bir nevi sarmaşıklı nebat çiçeği.

celbub / celbûb

• Sarmaşık (bitkisi.) (Farsça)

efanin

• (Tekili: Üfnûn) Değişiklikler.
• İşler, şartlar, hâller.
• Sarmaşık gibi birbirine sarılmış sık ağaç dalları.

fergand

• Fena koku, kokmuş. (Farsça)
• Sarıldığı ağacı kurutan bir cins sarmaşık. (Farsça)

füşag

• Sarmaşık otu.

habl-ül mesakin / habl-ül mesakîn

• Sarmaşık bitkisi.

hablülmesakin / hablülmesâkin / حبل المساكن

• Sarmaşık. (Arapça)

hilbilab

• Sarmaşık.

ışka / عشقه

• Sarmaşık adı verilen bir bitki.

• Sarmaşık. (Arapça)

kameriyye

• Çardak. Bahçelerde, mehtaplı gecelerde oturmak üzere yapılıp, etrâfı sarmaşık v.s. çiçeklerle örtülü bulunan yer. Küçük köşk.

leblab

• Sarmaşık denen bir bitki.

mızfar

• Zafer kazanan. Galib. olan. Asma çubuğuna sarmaşık gibi sarılan filiz.

peçe

• (Çoğulu: Peçegân) İnsan veya hayvan yavrusu.
• Oğlan, çocuk.
• Sarmaşık bitkisi.

piç

• Büklüm, kıvrım, dolaşık. (Farsça)
• Nesebi gayr-ı sahih olan, gayr-ı meşru münâsebetten doğan çocuk. (Farsça)
• Aslına benzemiyen. (Farsça)
• Ağacın kökünden biten sürgün. Aşılanmamış ağaç. (Farsça)
• Sarmaşık. (Farsça)
• Vida. (Farsça)

üksus

• Sarmaşık.

yasemin

• Güzel kokulu, beyaz ve güzel çiçekler açan sarmaşık cinsinden bir ağaç. (Farsça)