es'ad

• Daha mes'ud, en bahtiyar. Daha said olan. En mes'ud.

eyyühe'l-üstadü's-said

• Ey mutlu Üstad, bahtiyar Said.

eyyühe's-said

• Ey Said.

firuz

• Said, hurrem, saadetli, uğurlu, muzaffer, mansur.

harbiye nazırı

• Askerlik işleriyle alâkalı dairenin başında bulunan memura verilen ünvandır. Kuva-yı Milliyenin Anadolu'da kurduğu hükümette "Milli Müdafaa Vekili" adını taşıyan bu ünvan, Osmanlı Hükümetine 1908 Temmuz inkılâbı arifesinde kurulan Said Paşa kabinesiyle girmiştir. Ondan evvel "Serasker" adını taşıyor

hatem-i tai / hatem-i taî

• (Ebu Adi bin Abdullah bin Said) Arab kabile reislerinin büyüklerinden ve şairlerinden olup, cömertliği ile meşhurdur. Adı, cömertlik ve keremde darb-ı mesel halini almıştır. Bazı şiirleri toplanarak bir divan yapılmış ve Londra'da bastırılmıştır. Hz. Peygamber'in (A.S.M.) zamanına yetişmiş ise, de,

iki said

• Eski Said ve Yeni Said.

imam-ı busiri / imam-ı busirî

• (Mi: 1213-1295) İmam-ı Muhammed bin Said "Busayrî" diye bilinir. Kaside-i Bür'e ve Hemziyesi ile meşhur üstün bir İslâm şâiridir.

kaside

• (Çoğulu: Kasâid) Onbeş beyitten az olmamak üzere, her beyit kafiyeli olarak, büyük kimseleri veya herhangi bir şeyi medh ü senâ eden, öven manzume şekli. Büyük zatları ve daha çok Cenâb-ı Hakk'ı veya Peygamberi (A.S.M.) medheden manzume.

kaside-i bürde / kasîde-i bürde

• İslâm âlimlerinin meşhûrlarından ve evliyânın büyüklerinden Muhammed bin Saîd Busayrî hazretlerinin, sevgili Peygamberimizi öven meşhûr kasîdesi. Bu kasîdeyi rüyâsında Peygamber efendimize okuduğu ve Peygamber efendimiz de ona bürdesini yâni hırkasını hediye ettiği için bu kasîdeye Kasîde-i Bürde de

mas'ad

• (Çoğulu: Masâid) Yukarı çıkılacak yer. Suud yeri.

molla kürdi / molla kürd-i

• Said Nursî.

na-müsaid

• Elverişsiz. Müsaid olmayan. (Farsça)

saadet / saâdet

• Mes'ud oluş. Talihi iyi olmak. Mutluluk. Said olmak. Allah'ın rızasına ermiş olmak. Her istediğine kavuşmuş olmak.

şahs-ı said

• Said'in şahsı, kendisi.

said-i gafil / said-i gâfil

• "Gafil Said!" anlamında

said-i hüşyar / said-i hüşyâr

• (Kalbi ve aklı) Uyanık Said.

said-i şaki / said-i şakî

• "İsyan eden günahkâr Said!" anlamında

saida / saidâ

• Ey Said.

şaki / şakî

• Cehennemlik. Bedbaht; şirk (Allahü teâlâya eş, ortak koşması) veya isyân etmesi sebebiyle kâfir veya fâsık olan kişi. Zıddı saîd'dir.

şark hadisesi / şark hâdisesi

• Doğu bölgesinde meydana gelen hadise; Şeyh Said İsyanı.

sevaid

• (Tekili: Sâid) Dirsekten bileğe kadar olan kısımlar.

şuaat / şuâât

• Işınlar, ışık hüzmeleri; Hz. Muhammed'in (a.s.m.) peygamberliğinin isbatına dair bir eser olup, 1921 yılında Üstad Said Nursî tarafından telif edilmiştir.

sueda

• (Tekili: Said) Saidler. Allah'ın (C.C.) rızâsına erenler. Mes'ud olanlar.

süeda

• Saidler, mutluluğa erenler.

tedric-i habit / tedric-i hâbit

• Edb: İfadenin alçalması. Bir şeyi tarif ederken vasıf bakımından yukarıdan başlayıp aşağıya inmek. Bunun aksini yapmağa da Tedric-i sâid denir.