cud

• Cömertlik. Sahilik. Eli açık olmak. Muhtaçların vaziyetlerini, durumlarını bildirmeğe meydan vermeksizin lütuf ve ihsanda bulunma hâleti. Mücahede-i diniye ve neşr-i hakaik-ı Kur'aniye ve imaniye hizmetinde mutemed zâtlara lüzumunda maddeten de iştirak etmek fedakârlığı.

cud u sehavet

• Cömertlik ve eli açıklık, sahilik.

cudi

• Hz. Nuh'un (A.S.) tufandan sonra gemisi ile sahile çıktığı dağın ismi.
• Şırnak İlinin 6 kilometre güneydoğusunda bulunan bir dağın adı.

dabh

• Atların koşu esnasındaki nefeslerinin sesleridir ki, sahil denilen kişnemek değil, yemi ve sahibini gördüğü zaman yaptığı gibi hamhame denilen sesi de değil; hızlı nefes sesi olan bir harıltı ve hohlamadır. Denilmiştir ki: Dabh, bir at ve bir de köpek koşarken olur.

ecvad

• (Tekili: Cevad) Sahiler. Cömertler. Eli açıklar.

ehl-i sevahil / ehl-i sevâhil

• Sahilde, deniz veya göl kenarında yaşayanlar. (Farsça)

• Sahillerde yaşayanlar; geçimlerini denizcilik ve balıkçılıkla temin edenler.

eshiya

• (Tekili: Sahi) Cömertler, sahiler.

habeş

• Afrika'nın Kızıldeniz sâhili güneyinde müstakil bir memleket. Bu memleket ahalisinden olan.
• Beyaz ve siyah arasında koyu esmer adam.

hafat

• (Tekili: Hâfe) Sahiller, deniz kenarları, kıyılar.

hafe / hâfe

• (Çoğulu: Hâfât) Sâhil, kıyı, deniz kenarı.
• İki veya daha fazla sathın, bir açı teşkil ederek birleşmesinden meydana gelen uzunlamasına keskinlik.

ihsan

• İyilik, lütuf, bağışlamak.
• Sahilik etmek, cömertlik yapmak.
• Allah'ı görür gibi ibadet etmek.
• Güzel bilmek. Güzel eylemek.

kenar

• Çevre, kıyı, Sâhil, deniz kıyısı. (Farsça)
• Köşe, uç. (Farsça)
• Son, nihâyet. (Farsça)
• Çember. (Farsça)
• Etrâfı çevrilen şey. (Farsça)
• Kucaklama. Kucağa alma. (Farsça)

leb

• Dudak. Şefe. (Farsça)
• Kenar. (Farsça)
• Sahil. Kıyı. (Farsça)

leb-i derya / لب دریا

• Denizin dudağı. Deniz kenarı, kıyı, sâhil.

• Sahil, deniz kenarı. (Farsça)

mükella'

• Sâhil. Nehir kenarı.

mütesahil

• (Çoğulu: Mütesahilîn) Yumuşak davranan, iyi muâmelede bulunan.

mütesahilin / mütesahilîn

• (Tekili: Mütesahil) Yumuşak davrananlar, sükunetli ve iyi muâmele edenler.

sagr

• (Tekili: Sügur) Etrafı kale ile çevrili şehir.
• Sahil şehri.
• Tepe veya başka bir yerde mağara.
• Ağız. Ön dişler.

sahil-i beyan

• Açıklama, anlatım sahili.

sahil-i selamet / sâhil-i selâmet

• Kurtuluş sahili; güvenli yer.

sahil-i vahdet ve tevhid

• Vahdet ve tevhid sahili; insanların mânevî kurtuluşuna ve ebedî saadet sahiline ulaştıran tevhid ve vahdet inancı.

sahilnişin

• Sâhilde oturan. (Farsça)

sahilreside

• Sâhile varmış, kıyıya ulaşmış. (Farsça)

sevahil / sevâhil

• (Tekili: Sahil) Sahiller, yalılar. Deniz veya ırmak kenarları.

• Sahiller, kıyılar.

• Sahiller.

sif

• (Çoğulu: Esyâf) Deniz sahili.
• Hurma lifi.

teneffüs

• (Nefes. den) Nefes, soluk alma. Dinlenme.
• Tan yeri ağarma.
• Deniz suyunun sahile vurması.
• Üfürmek.
• Okullarda ders araları verilen dinlenme.