aheng-i ruhani / âheng-i rûhanî

• Rûhanî âhenk, rûhun hoşuna giden âhengi.

alem-i ervah / âlem-i ervah

• Ruhlar âlemi. Ruhların ve ruhanîlerin bulunduğu âlem.

alem-i misal / âlem-i misâl

• Rüyâda görülen âlem. Dünyada mevcud bulunan bütün eşya ve zuhura gelen bütün ef'âlin aynısı ile müretteb ve mütekevvin olan bir tarzı veya âlem-i ruhâninin bir nev'i.

cemaat-i ruhaniye-i mücahidin / cemaat-i ruhâniye-i mücahidîn

• Allah yolunda cihad eden ruhânîlerin (din adamlarının) oluşturduğu topluluk.

cin

• Göz ile görülemeyen ruhani varlıklar.

cismani / cismanî

• (Cismaniye) Bedene mensub, vücutla alâkalı.
• Mânevi ve ruhani karşılığı. Maddi ve cisimli olmak.

cuki / cûkî

• Hindistan'da yayılan ve bozuk bir yol olan Brahmanizmin, cûk denilen dört rûhânî sınıfından birine mensûb olan kimse. Hind kâfirlerinin dervişlerine verilen ad.

ehl-i sema / ehl-i semâ

• Gök ehli, melekler ve ruhanîler.

ehl-i semavat / ehl-i semâvât

• Gök ehli, melekler ve ruhanîler.

ehl-i semavat ve arz / ehl-i semâvât ve arz

• Göklerde ve yerde bulunan varlıklar; melekler gibi ruhanî varlıklar ve dünya üzerinde yaşayanlar.

elsine-i semaviye / elsine-i semâviye

• Semâvî diller; göklerdeki ve mânevî âlemlerdeki meleklerin ve ruhanî varlıkların konuştukları diller.

ezvak-ı ruhani / ezvâk-ı ruhanî

• Ruhanî, mânevî zevkler.

gıda-yı ruhani / gıda-yı rûhânî

• Ruhanî gıda; ruhun gıdası.

hakikat alemi / hakikat âlemi

• Âhiret âlemi; mânevî ve ruhanî âlem.

hakim-i ruhani / hâkim-i rûhânî

• Rûhânî hâkim; gözle görülmez idareci.

halife-i ruhani / halife-i ruhanî

• Ruhanî halife; ruhen çeşitli makamlarda temessül eden halife.

hayat-ı ruhaniye

• Ruhânî hayat, ruhen yaşanan hayat.

imdad-ı ruhani / imdâd-ı ruhânî

• Ruhânî yardım.

imdad-ı ruhaniye

• Ruhanî yardım.

kahin / kâhin

• Gaipden haber verme iddiasında bulunan kimse, falcı.
• İlkel dinlerin ruhani reisleri.

katolik

• Hıristiyanlıktaki mezheblerden biri. Roma kilisesinin kendine verdiği ad. Katolik kilisesine mensup kimse. Merkezi Roma'da (Vatikan'da) olup, rûhânî lideri papadır.

keramat-ı ruhani / kerâmât-ı ruhânî

• Ruhânî kerâmetler.

lahut

• İlâhî âlem. Uluhiyet âlemi. Ruhanî, manevî alem.

lahuti / lahutî

• Uluhiyet âlemine mensub ve müteallik olan. Sır âlemi. Gaybî âleme ait. Ruhanî âlemle alâkalı.

laik

• Dine istinad etmeyen. Ruhanî olmayan kimse. Dini olmayan şey. Dinî olmayan fikir, dinî olmayan müessese, sistem veya prensip. Devleti dinî esas ve hükümler ile idare etmeyen sistem. Temel esasların ve kanunların menşeini ve teşri'de (kanun yapmakta) hareket noktasını ve değer ölçüsünü dine isnad etm (Fransızca)

lezzet-i ruhaniye / lezzet-i ruhânîye

• Ruhânî lezzet ve zevk, ruhun aldığı lezzet.

madde

• Zahir duygularla hissedilen, ruhâni olmayıp, ağırlığı olan, cismâni bulunan.
• Asıl, esas, cevher, mâye.
• Bend, fıkra, kısım.
• İlm-i Kelâmda: His âzâmız üzerine bir takım muayyen ihtisâsât husule getiren veya getirebilen, her şey.
• Tıb: Çıbanın içinde hasıl olan ya

maddiyunluk

• Maddiyunların mesleği. Maddecilik. Hiçbir müsbet delile dayanmıyan ve sadece maddeye istinad eden ve ruhâniyatı ve mâneviyatı inkâr edenlerin bâtıl akideleri.

maddiyyun

• (Maddiyun) Maddeciler. Her şeyin esası madde olduğunu iddia edip, ruhaniyatı inkâr eden dinsizler. Her şeyi madde ile ölçenler. Masnuât-ı İlâhiye olan mahlukatı ve zerrelerin muntazam hareketini, tesadüf eseri gibi kabul ve tevehhüm edip dinsizliğe yol açmağa çalışanlar.

mahiyat-ı mücerrede-yi ruhaniye / mahiyât-ı mücerrede-yi ruhaniye

• Ruhânî soyut mâhiyetler, özellikler.

manevi / manevî / mânevî

• (Ma'nevi) Mânaya âit. Maddî olmayan. Mücerred. Ruhani.

• Maddî olmayan, ruhanî.

meclis-i ruhani / meclis-i ruhanî

• Ruhanîler meclisi, meleklerin ve ruhların toplanma yer ve zamanı.

meded-i ruhaniyet-i peygamberi / meded-i ruhaniyet-i peygamberî

• Hz. Peygamber'in ruhaniyetinden gelen yardım.

mesele-i melaike ve ruhaniyat / mesele-i melâike ve ruhaniyat

• Melekler ve ruhanî varlıklar meselesi.

muhabbet-i ruhaniye

• Ruhanî sevgi.

mükafat-ı ruhaniye / mükâfat-ı ruhaniye

• Ruhanî ödül.

nusret

• (Nusrat) Yardım. Cenab-ı Hakkın yardımı, hususen ruhani muavenet. Zafer, galebe, fetih, üstünlük, başarı, düşmana gâlib olmak.

ortodoks

• Hıristiyanlık mezheblerinden. Ortodoks mezhebinin rûhânî (dînî) lideri patrik olup, merkezi İstanbul Fener'deki patrikhânedir. 1054 (H.446)'da İstanbul patriği olan Mihael Kirolarius, Roma'daki papadan ayrılarak Ortodoks kilisesini (mezhebini) kurdu. Roma'daki papaya tâbi olanlara katolik, İstanbul'

padişah-ı ruhani / padişah-ı ruhanî

• Ruhanî padişah.

papa

• Roma Katolik kilisesinin ruhânî reisi.

• Katolik mezhebine mensûb hıristiyanların en yüksek rûhânî (dînî) lideri.

• İtl. (Baba kelimesinden) Roma Katolik kilisesinin ruhâni reisi.

patrik

• Ortodoks mezhebine mensûb hıristiyanların, en büyük rûhânî (dînî) lideri.

• Yun. Rum ve Ermeni kiliselerinin ruhâni reislerine verilen isim.

piskopos

• Hıristiyanlığın katolik ve doğu kiliselerinde en yüksek rûhânî ünvâna sâhip ve umûmiyetle bir bölgenin dînî lideri olan hıristiyan din adamlarına verilen ad.

protestanlık

• (Prutluk) Papayı Hristiyanların başı olarak tanımayıp ruhaniyetini kabul etmeyen bir Hristiyanlık mezhebi.

rahmet melekleri

• Yeryüzünde dolaşan ve mü'minlerin ölümü ânında hâzır olan melekler. Bunlara Rûhâniyân da denir.

rüesa-yı ruhaniye

• Ruhanî reisler, liderler.

ruhaniyat / rûhaniyat

• Ruhanîler.

ruhaniyat alemleri / ruhâniyat âlemleri

• Ruhanî olanların âlemleri.

ruhaniyet / ruhâniyet

• Ruhâni, mânevî varlık ekle

ruhaniyet-i peygamberi / ruhaniyet-i peygamberî

• Peygamberin ruhânî, mânevî varlığı.

ruhaniyun / rûhâniyun

• Gayb âlemine nüfuz eden nurânî ve ruhânî kimseler.

ruhaniyyat

• Madde âleminden başka olan ruh âlemleri, ruhaniler.

ruhaniyyet

• Yalnız ruhtan ibaret olan şeyin hali. Ölmüş bir kimsenin devam etmekte olan ruhi kuvveti.
• Ruhanilik.

ruhaniyyun

• (Tekili: Ruhanî) Ruh âlemine mensub olanlar. Âlem-i gayba nüfuz eden çok nuraniyet kazanmış zâtlar.

sada-yı semavi ve ruhani / sadâ-yı semâvî ve ruhânî

• Semâvî ve ruhanî olan sadâ, gökten gelen ses.

saltanat-ı ruhaniye

• Ruhanî, mânevî olarak devam eden saltanat.

semavat ehli / semâvât ehli

• Semâda yaşayan varlıklar; melekler, ruhanîler.

semavi gözler / semâvî gözler

• Göklerdeki melekler ve ruhânîlerin bakışları.

seyr ü süluk-ü ruhaniye / seyr ü sülûk-ü ruhaniye

• Mânevî makamlardaki ruhanî seyir ve seyahat.

seyr-i ruhani / seyr-i ruhânî / seyr-i rûhânî

• Ruhanî ve mânevî âlemlerdeki seyir, ruhî gezinti.

• Ruhanî ve mânevî âlemlerdeki seyir, ruhî gezinti.

tasavvuf / تَصَوُّفْ

• Kalb ayağıyla rûhânî mertebelerde ilerleyerek nefsi terbiye etme yolu.

üveysi / üveysî

• Üstâdı, hocası olsun olmasın, hayatta veya vefât etmiş bir büyüğün rûhâniyetinden istifâde ederek, terbiye görerek yetişen, olgunlaşan kimse. Bu şekilde yetişme yoluna üveysîlik denir.

vakıa-i ruhaniye / vâkıa-i ruhaniye

• Ruhanî ve mânevî âlemde müşahede edilen ve görülen olay.

zevk-i ruhani / zevk-i ruhânî

• Ruha ait zevk, ruhânî zevk.