ahadi hadis / ahadî hadis

• Rivâyet eden bir veya iki koldan olan veya mütevatir mertebesinde olmayan hadis demetir. İştihar haddine yetişmeyen hadistir. Şartları tamam olursa zann-ı galib ifade eder, muktezası ile amel vâcib olur. (Muvazzah İlm-i Kelâm)

ahbari / ahbarî

• Rivayetçi, rivayet eden kişi.

ala-rivayetin / alâ-rivayetin

• Rivayet edildiği üzere. Söylenenlere bakılırsa.

ayn-ür rıza / ayn-ür rızâ

• Rıza gözü. Kusuru görmeden bakan muhabbet gözü.

bendergah / bendergâh / بندرگاه

• Rıhtım. (Farsça)

celb-i rızık

• Rızık elde etme.

derecat-ı erzak / derecât-ı erzak

• Rızıkların dereceleri.

eluke

• Risalet.

enva-ı erzak

• Rızık türleri.

envar-ı resail / envâr-ı resâil

• Risalelerin nurları.

erzak / erzâk / ارزاق / اَرْزَاقْ

• Rızıklar.

• Rızıklar, yiyecekler.

• Rızıklar.

• Rızıklar.

hahiş / hâhiş / خواهش

• Rica, istek. (Farsça)

hürmet-i riba

• Ribanın yani faizin haram oluşu.

iaşe-i rızki / iâşe-i rızkî

• Rızıkla besleme.

ihtiyac-ı rızki / ihtiyac-ı rızkî

• Rızık ihtiyacı.

iltimas / iltimâs / اِلْتِمَاسْ

• Ricâ etme, kayırma.

irtiyaz

• Riyâzet yapma, nefsine eziyet etme.

irtizak / irtizâk / ارتزاق

• Rızıklanma. (Arapça)

irzak / irzâk

• Rızıklandırmak, maddi veya mânevi ihtiyacını vermek.

• Rızıklandırma, rızık verme.

• Rızık verme.

istir'a

• Riâyet isteme.

istirham / istirhâm / استرحام

• Rica etme, yalvararak isteme. (Arapça)
• İstirhâm etmek: Rica etmek, yalvararak istemek. (Arapça)

ıttırad / اطراد

• Ritm. (Arapça)

kudret-i samedaniye matbahları / kudret-i samedâniye matbahları

• Rızıkların İlâhî kudretle olgunlaştırıldığı mutfaklar.

marzat

• Rızâ. Memnuniyet, hoşnudluk.

medar-ı rızık

• Rızkın sebebi.

menşe-i rızk

• Rızkın kaynağı.

mercu / mercû

• Rica olunan.

mervi / mervî

• Rivâyet edilen. Anlatılan. Nakledilen.

• Rivayet edilen, nakledilen.

• Rivayet olunan, birinden işiterek söylenen.

• Rivayet edilen, anlatılan.

merzat

• Rıza, hoşnutluk. Râzı olma, kabul etme.

merzuk / merzûk

• Rızıklanmış.

merzukiyet / merzûkiyet

• Rızıklanma.

• Rızıklanmışlık.

merzukiyyet

• Rızıklanış. Bütün mahlukatın rızkını bulması hali.

mülemma'-kar / mülemma'-kâr

• Riyakâr, mürâi. (Farsça)

münasebat-ı rızkıye / münasebât-ı rızkıye

• Rızıkla ilgili münasebetler.

müraat / mürâât

• Riayet etme, uyma.

müraat etmek / mürâât etmek

• Riayet etmek, uymak.

müraaten / mürâaten

• Riayet ederek, gözeterek.

murai / muraî

• Riayet eden. Bakıp gözeten.

mürazat

• Rızâlaşmak, râzı olmak.

mürteci / mürtecî

• Rica eden, ümit eden, ümitli.

mürtezık

• Rızıklanan.

mürtezik

• Rızıklanmış, rızıklanan.

mürtezık / مُرتَزِقْ

• Rızıklanan.

müsterzık

• Rızık talep eden, rızık isteyen.

müterezzik

• Rızıklanan, gıdalanmakla ihtiyacını gideren.

• Rızka muhatap olan, rızıkları verilen varlık.

muztabi'

• Ridâsını sağ koltuğu altından çıkarıp sol omuzuna atan kişi.

raci / râcî

• Rica eden, eden, uman, yalvaran. Niyaz eden. Ümitli.

• Rica eden, ümit eden.

raciyane

• Rica ederek, yalvararak. (Farsça)

ravi / râvi / râvî

• Rivayet eden, haber veren.

• Rivayet eden, söz nakleden,

• Rivâyet eden, nakleden; duyduğu veya gördüğü bir sözü, bir işi, bir olayı başkasına haber veren; Resûlullah efendimizin hadîs-i şerîflerini, metin (hadîs-i şerîfin kendisini) ve senedi (nakledenleri) ile birlikte nakleden hadîs âlimi.

razı / râzı

• Rıza gösteren, kabul eden.

razi / râzi / راضى

• Rıza gösteren. (Arapça)

razık / râzık / رازق

• Rızık veren; yiyecek, içecek, giyecek gibi canlı mahlukata lüzümu bulunan her çeşit ihtiyacını te'min edip veren. (Allah)

• Rızk veren. Yiyecek, içecek gibi kendisi ile faydalanılan şeyi veren.

• Rızık veren, Allah.

• Rızık veren Tanrı. (Arapça)

reca

• Rica. Umma, dileme.

recai

• Ricacı. Ricayla ilgili. Dua ve yalvarmağa, ümide dair.

resail

• Risaleler, küçük kitaplar, mektuplar.

rezzak / رزاق

• Rızıklandıran. (Arapça)

rezzakane

• Rızık verene, rezzaka yakışır surette. (Farsça)

• Rızık verircesine.

rezzakıyet / rezzâkıyet

• Rızık vericilik.

rezzakiyet / rezzâkiyet

• Rızık vericilik.

riayetkar / riayetkâr

• Riâyet eden, gözeten, emir dinleyen.

• Riayet eden, uyan.

ricakar / ricakâr / رجاكار

• Ricası, yalvarırcasına. (Arapça - Farsça)

ricakarane / ricakârâne

• Rica edercesine.

ricaname / ricânâme

• Rica yazısı, ümit ifade eden yazı.

risalet-penah

• Risaletin kendine istinad ettiği Hazret-i Muhammed (A.S.M.). (Risalet-meab da denir)

rivayat / rivâyât / روایات

• Rivayetler, Hz. Peygam-ber'den veya ashabından gelen haberler.

• Rivayetler.

• Rivâyetler; bir haberin nakledilmesi, aktarılması.

• Rivayetler, söylentiler. (Arapça)

riyakar / riyakâr

• Riya eden. Adam kandırmak için yalan söyleyen. Sahte iş yapan. İki yüzlü.

riyazat / riyâzât

• Riyazetler.

rızıksızlık

• Rızkın olmayışı, nimetin olmama hâli.

rızk / رزق

• Rızık. (Arapça)

ru-yi rıza / rû-yi rıza

• Rıza yüzü, mennunluk ifadesi.

ruzihar / ruzîhâr

• Rızık yiyici. Canlı, mahlûk. (Farsça)

ruziresan

• Rızık yetiştiren, rızık ulaştıran, Allah (C.C.) (Farsça)

şah-ı risalet

• Risaletin Şahı. Hz. Muhammed (A.S.M.)

sebeb-i risale

• Risalelerin yazılmasına vesile olan.

şirk-i asgar

• Riyâ; iki yüzlülük, gösteriş.

suhulet-i rızık

• Rızkın kolay elde edilmesi.

taleb-i rızık

• Rızık istemek.

terzik / terzîk / ترزیق

• Rızıklandırma.

• Rızık verme, besleme. Rızık için verip yedirme. Nasibdâr kılmak.

• Rızık verme, besleme.

• Rızıklandırma. (Arapça)

yekreh

• Riyasız, doğru. (Farsça)

zerk-alud / zerk-âlûd

• Riyalı, riya karışık. (Farsça)

zevk-i rızki / zevk-i rızkî

• Rızık ile ilgili zevk.