acan

• Polis: Emniyet mensubu (Farsça)

ases

• Asâyişin muhafazası için geceleri dolaşan ve şimdiki polis vazifesini gören memurlar.

asesbaşı

• Osmanlı İmparatorluğunun eski devirlerinde polis müdürü.

cop

• Polis ve polis görevlisi askerlerin taşıdığı, kauçuktan yapılma sopa.

dedektif

• Hususi araştırma yapan, tâkib ve tarassudda bulunan polis. (Fransızca)

denizli zabıtası

• Denizli polisi.

ehl-i idare ve zabıta

• Şehir güvenliğini sağlamakla vazifeli bulunan idare, polis.

emniyet

• (Emniyyet) : Eminlik, emin olma hâli, korkusuzluk, tehlikesizlik.
• İtimad, güvenme, inanma.
• Polis ve zabıta teşkilâtı.

enişe

• Hafiye, gizli polis. (Farsça)
• Casus. Gizli haberler öğrenerek veya sırları çözerek düşmanlara haber veren kimse. (Farsça)
• Dalkavuk, yaltakçı. (Farsça)

hafiye

• Saklı ve gizli şeyleri araştıran.
• Casus.
• Polis.

hafiyye / خفيه

• Gizli polis. (Arapça)

hey'et-i zabıta / hey'et-i zâbıta / هَيْئَتِ ضَابِطَه

• Polis ekibi.

inzibat

• Asayiş, düzen ve rahatlık. Umumi emniyetin iyi ve yolunda olması.
• Sağlamlaşmak.
• Polis vazifesini gören asker, ordu mensubu.

jurnal

• İlk önce gazete ve rapor mânasına kullanılırken sonradan "hükümete ihbar" gibi olan hâdiselere denilmeğe başlandı. İhbar, şikâyet, polis raporu. İnsanı kötüleyerek verilen haber veya rapor. (Fransızca)

komiser

• Emniyet teşkilâtının meslek dereceleri içinde yer alan ve en az lise tahsilini yapmış, polis enstitüsünün orta ve yüksek kısmını tamamlamış üniformalı veya sivil memur. (Fransızca)

mahfuzen

• Polis veya jandarma gibi resmi bir muhafaza altında olarak.

şahne / شحنه

• Güvenlik görevlisi, polis. (Arapça)

sivil

• Asker olmayan. (Fransızca)
• Başı bozuk. (Fransızca)
• Mülkî. (Fransızca)
• Tebdil-i kıyafetle gezen polis. (Fransızca)
• Medeni. (Fransızca)

şurta

• (Yelkenliye) uygun rüzgâr.
• Önde gidip düşmanla savaşan asker.
• Polis, jandarma.

telefon-u zabıta / telefon-u zâbıta

• Polis telefonu.

vukuat / vukûât / وقوعات

• (Tekili: Vak'a) Vak'alar, hâdiseler.
• Kavga. Yaralama gibi polisi alâkalandıran hâdise.
• Normal dışında olan hâdiseler.

• Olaylar. (Arapça)
• Polisiye olaylar. (Arapça)

zabıta / zâbıta

• Yurt içinde emniyet ve intizamı korumakla vazifeli devlet kuvveti, polis.
• Fık: Bütün hususlara şâmil olmayıp yalnız bir hususa ve onun teferruatına şamil olan hususi kaideye denir. Kanun ve âdet, zabt ve idareye vesile olan bağ.

zabıta-i ahlakiye / zâbıta-i ahlâkiye

• Ahlâk zabıtası, ahlâk polisi.

zabtiye

• Polis veya jandarma.

zabtıyye

• Jandarma veya polis kuvveti. Memleket içi âsâyiş ve intizamı te'min maksadı ile çalışan hükümet kuvveti.

zabtiyye / ضبطيه

• Güvenlik güçleri, polis, jandarma. (Arapça)