ceriş

• İri bulgur.
• İri dövülmüş tuz.

hal' edilme

• Hükümdarın tahttan indirilmesi.
• Boşanmış olmak.
• Kovulmuş olmak.

hali'

• Boşanmış erkek, zevcesini şer'an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia'dır.)
• İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız.
• Kovulmuş.
• Soyulmuş.

haslet-i memduha / haslet-i memdûha / خَصْلَتِ مَمْدُوحَه

• Övülmüş ve methedilmiş özellik.

• Övülmüş huy.

kufte / kûfte

• Kıyılıp ezilmiş veya dövülmüş et, köfte. (Farsça)

lain / laîn

• Lânetlenmiş, kovulmuş, merdud. Allahın rahmetinden mahrum.

• Lânet edilmiş, kovulmuş. Allahü teâlânın rahmetinden mahrum olan şeytân.

lethurde

• Dayak yemiş, dövülmüş, kötek yemiş. (Farsça)

ma'zul

• (Azl. den) İşinden çıkarılmış, kovulmuş, azledilmiş.

madrub / madrûb

• Vurulmuş, dövülmüş.

madrup

• Dövülmüş.

mahmud / mahmûd / محمود

• Hamd olunmuş, övülmüş, övülmeye layık.
• Ebrehe'nin Kâbe'yi yıkmak için getirdiği filin adı.

• Övülmüş, övülen.
• Peygamber efendimizin güzel isimlerinden biri. Ahmed, Muhammed, Mahmûd, hep över seni Allah Senin isminle biter lâ ilâhe illallah Bundaki ince sırrı anlamaz, bilmez gümrâh, Kendi adıyla yazmış senin adını Rahmân
• Ebrehe'nin, Kâbe'yi yıkmak üzere ordusunda geti

• Övülmüş.

• Övülmüş. (Arapça)
• Hamd edilmiş. (Arapça)

matrud / matrûd / مطرود

• Kovulmuş. Tardedilmiş. Uzaklaştırılmış olan.

• Kovulmuş ve saf dışı bırakılmış.

• Kovulmuş. (Arapça)

matrudin / matrudîn

• Kovulmuş olanlar. Kovulmuşlar.

mazrub

• (Zarb. dan) Zarbolunmuş. Çarpılmış. Dövülmüş.
• Basılmış, damgalanmış.
• Mat: Çarpılan.

medfu'

• Dışarı çıkarılmış, def olunmuş, kovulmuş.
• Verilmiş, vezneden çıkarılmış.

medhur

• Uzaklaştırılmış veya kovulmuş olan. Tardedilmiş olan.

meduf

• Islanmış.
• Dövülmüş.

mefruk

• Ovulmuş nesne.
• Zâ'ferân ile boyanmış nesne.

mel'un / mel'ûn

• Lânetlenmiş. Lânete lâyık.
• Kovulmuş, tard olunmuş.

• Lânetlenmiş, tard olunmuş, kovulmuş.

memduh / ممدوح / memdûh / مَمْدُوحْ

• Beğenilmiş. Medholunmuş. Övülmüş.
• Fık: Peygamberimizin (A.S.M.) sevmiş olduğu hareket, iş.

• Övülmüş.

• Övülmüş. (Arapça)

• Övülmüş.

memduha

• Övülmüş.

merdud / merdûd

• Reddolunmuş. Kabul edilmemiş. Geri döndürülmüş. Kovulmuş. (Namaz kılmayan hâindir, hâinin hükmü merduddur.)

• Reddedilen, kabûl edilmeyen.
• Allahü teâlânın huzûrundan kovulmuş, reddedilmiş mânâsına, şeytan.

merdudiyet

• Merdudluk. Kovulmuşluk, geri çevrilmişlik.

merzuz

• Dövülmüş.
• Parçalanmış.

mu'cize-i ahlak-ı hamide / mu'cize-i ahlâk-ı hamîde

• Güzel ve övülmüş ahlâkın mu'cizesi.

muhammed / محمد

• Pek çok tekrar tekrar övülmüş, medhedilmiş meâlinde bir isim olup ilk olarak Peygamberimize (A.S.M.) verilmiştir.

• Methedilmiş, övülmüş.

• Övülmüş.

racim / racîm

• "Allahü teâlânın rahmetinden kovulmuş uzaklaştırılmış" mânâsına şeytanın Kur'ân-ı kerîmde bildirilen sıfatı.

şetim

• Küfredilmiş sövülmüş kimse.
• Kerih ve kabih olan, çirkin.

şeytan

• İblis. (Cenab-ı Hakk'ın emrine isyan ettiğinden rahmetinden kovulmuş, şerleri ve muzır şeyleri temsil eder ve ateşten yaratılmıştır. Bütün melekler Cenab-ı Hakk'ın emriyle Hazret-i Âdem'e secde ettiği halde Şeytan: "O, topraktan yaratılmıştır, ben ateşten yaratıldım. Ben ondan daha kıymetli ve yükse

• Kovulmuş, uzaklaştırılmış. Kibir ve gurûru sebebiyle Allahü teâlânın "Âdem'e secde ediniz" emrine isyân edip, karşı geldiği için, O'nun rahmetinden uzaklaştırılan varlık, İblis.

şeytan-ı lain / şeytan-ı lâîn

• Kovulmuş, lanetlenmiş şeytan.

şeytan-ı racim / şeytan-ı racîm / şeytân-ı racîm / شَيْطَانِ رَج۪يمْ

• Kovulmuş, lânetlenmiş şeytan.

• Kovulmuş, taşlanmış şeytan.

sude

• Ezilmiş, dövülmüş. Sürmüş, sürülmüş. (Farsça)

sütude / sütûde / ستوده

• (Çoğulu: Sütudegân) Övülmüş, medhedilmiş. (Farsça)
• Övülüp medhedilmeğe değer. (Farsça)

• Övülmüş. (Farsça)

tarid

• Kovulmuş, uzaklaştırılmış, sürülmüş, çıkarılmış.
• Bir kimsenin birinci çocuğundan sonra doğan ikinci çocuğu.

tuva / tuvâ

• Övülmüş.

vaşüde

• Defolunmuş, kovulmuş, geri çekilmiş. (Farsça)

zede / زده

• Vurmuş, dövmüş. (Farsça)
• Vurulmuş, dövülmüş. (Farsça)
• Uğramış, müptela olmuş. (Farsça)