alan

• Orman içinde açıklık, meydan.

bişe / bîşe / بيشه

• Orman, meşelik. (Farsça)

• Orman. (Farsça)

bişerm / bîşerm / بى شرم

• Orman. (Farsça)

cengel

• Orman. Ağaç topluluğu. (Farsça)

çengel

• Pençe. (Farsça)
• Bir şey asmağa yarayan alet. (Farsça)
• Orman, ağaçlık yer. (Farsça)

cengel / جنگل

• Orman. (Farsça)

cengelistan

• Sık ağaçlık, orman, sazlık yer. (Farsça)

ecmat

• (Tekili: Ecme) Ormanlar, sık ağaçlı yerler.

ecme

• (Çoğulu: Ücem-Ecmât) Orman, sık ağaçlı yer.

gabe

• Sık ormanlar, balta girmemiş koru ormanı.

hakk-ı ihtitab

• Ormana yakın olan kimselerin ormandan odun kesmek hakkı.

hatibe / hatîbe

• Ormanlık, ağaçlık yer.
• Odunluk.

işe

• Orman, sık ağaçlık. (Farsça)
• Câsus, hafiye. (Farsça)

keşni

• Koruluk, orman. (Farsça)

ma'rek

• Sık ormanlık, çalılık alan; atın dizgini.

meşelik

• Orman.

mihrab

• Camide imamın namaz kılarken cemaatin önünde durduğu yer.
• Şiddetli harbeden cengâver. Bahadır.
• Evin şerefli yüksek yeri, çardak.
• Meclisin sadrı ve ekrem mevzii.
• Mc: Harb âleti.
• Orman.
• Melikin hususi makamı.
• Mc: Şeytan ve hevâ ile muhare

muhtetıb

• (Hatab. dan) Koruluk, orman, meşelik.
• Odun toplıyan.

şeceristan

• Orman, ağaçlık yer, koruluk. (Farsça)