akıl baliğ / âkıl bâliğ

• Ergenlik, olgunluk çağına gelen.

ashab-ı kemal

• Mükemmel ve olgunluk sahibi kimseler.

ashab-ı kemalat / ashâb-ı kemâlât / اَصْحَابِ كَمَالَاتْ

• Kemâl ve olgunluk sahibi insanlar.

• Ma'nevi olgunluk sahibi insanlar.

bakalorya

• Lise tahsilinden sonra imtihan neticesi kazanılan olgunluk. Olgunluk imtihanı ve diploması. (Fransızca)

beraat

• Temizlik, arılık.
• Olgunluk, güzellik.

bostan-ı kemalat / bostan-ı kemâlât

• Olgunluklar bostanı, mükemmellikler bahçesi; yani mükemmelliklerin yetişip olgunlaşmasına vesile olan ortam.

büluğ / bülûğ

• Erginlik. Olgunluk. Çocukluk devresini tamamlayıp ergenliğe geçiş. Ergenliğe ulaşan genç, namaz kılmak ve oruç tutmak gibi farzlarla mükellef (yükümlü) olur.
• Yaklaşıp çatma.

• Erginlik, olgunluk çağına girme, yetişme.
• Yaklaştırma.

cevdet / جودت

• İyilik. (Arapça)
• Olgunluk. (Arapça)
• Tazelik. (Arapça)

ehl-i kemal / ehl-i kemâl / اَهْلِ كَمَالْ

• Ma'nevî olgunluk ve mükemmellik sâhibleri.

enmuzec-i kemal / enmûzec-i kemâl

• Yüksek fazilet ve olgunluk örneği.

fazl

• Âlimlere yakışır olgunluk.
• İmân, cömertlik, ihsan, kerem, ilim, ma'rifet, üstünlük, hüner, tefâvüt, inayet.
• Artmak.
• Artık, (bunun zıddı naks'tır). Bir şeyden bakiye kalmak.

fazl u kerem

• Bilginlere, faziletli kişilere yaraşır olgunluk ve cömertlik.

gafa

• Her şeyin kemi ve yaramazı.
• Toza benzer bir âfet. (Hurma koruğunun üstüne gelip olgunluktan men'eder ve lezzetini bozar.)

hacegan yolu / hâcegân yolu

• Daha çok nübüvvet kemâlâtına (olgunluklarına, üstünlüklerine) kavuşturan Hazret-i Ebû Bekir'den gelen yolun, Yusuf-ı Hemedânî hazretlerinden îtibâren aldığı isim. Bu yol sonradan Nakşibendiyye adını almıştır.

hadd-i kemal / hadd-i kemâl

• Olgunluk hâli. Kemalât haddi.

• Olgunluk ve mükemmellik sınırı, seviyesi.

hasafet

• Rey sağlamlığı. Hükümde kuvvet ve olgunluk.

hüsn-ü kemal / hüsn-ü kemâl

• Güzel kemâl, olgunluk.

imtila'

• Dolma. Dolgunluk.
• Tıb: Kan durma, kan toplanma.

irfan / irfân

• Bilme, anlama, zihni olgunluk.

istidad-ı kemal / istidad-ı kemâl

• Mükemmellik ve olgunluk yeteneği.

istidadat-ı kemal / istidâdât-ı kemâl

• Mükemmellik ve olgunluk yetenekleri, çekirdekleri.

kabe-i kemalat / kâbe-i kemâlât

• Mükemmelliklerin kâbesi, olgunlukların merkezi.

kemal / kemâl / كمال

• Kâmillik, olgunluk. Olgunlaşma. Erginlik. Bütün güzel sıfatlarla muttasıf olmak. Fazilet.
• Değer, baha.
• Fazlalık.
• Sıdk ile yapılan güzel iş.

• Olgunluk, olma.
• Eksiksizlik, tamlık.
• Değer, baha.
• Bilgi, fazilet.

• Olgunluk, mükemmellik, eksiksiz olma, fazîlet.

• Olgunluk, erginlik, tamlık.

• Olgunluk, mükemmellik. (Arapça)

kemal-i tam / kemâl-i tam

• Tam bir mükemmellik, olgunluk.

kemalat / kemâlât

• Faziletler, olgunluklar, insanın bilgi ve güzel ahlâkça tam ve olgun olması.

• Olgunluklar, fazîletler, ahlâk ve huy güzellikleri.

• Kemâller, olgunluklar.

kemalat-ı şahsiye / kemâlât-ı şahsiye

• Şahsî olgunluklar, faziletler, güzellikler.

kemalat-ı vicdaniye / kemâlât-ı vicdaniye

• Vicdanî ve ruhî olgunluklar.

kemalat-ı vilayet / kemâlât-ı vilâyet

• Evliyâlığa âit üstünlükler, olgunluklar.

kihal

• (Tekili: Kehl) Kemâlini bulmuş kimseler. Kâmil insanlar. Olgunluk çağında bulunanlar.

kıvam / kıvâm

• Olgunluk derecesi. Her şeyin en uygun hali.
• Mâyi bir şeyin koyulaşmış hali.
• Tav.
• Durma.
• Çağ.
• Bir şeyin nizamı.
• Doğrular. Dikler. Dik ve doğru çizgiler.

• Olgunluk, tav, dik, direk.

kühulet

• Orta yaşlılık. (35-40 yaş arası) Olgunluk çağı. Bazılarına göre: Yirmibir ile altmış yaşa kadar olan insanın hayat devresi. Veya otuz ile elli arası.

• Orta yaşlılık, olgunluk çağı.

mehasin-i kemalat / mehasin-i kemâlât

• Olgunluk ve mükemmelliklerin güzellikleri.

mertebe-i kemal / mertebe-i kemâl

• Olgunluk, mükemmellik mertebesi.

mütekamilane / mütekâmilâne

• Olgunluk ve kemâlât göstererek. Olgunlukla. (Farsça)

mutlak kemal / mutlak kemâl

• Genel mânâda kemâl, olgunluk; yani kemâl kelimesinin teklik, çokluk veya nitelik gibi şeylerine bakmaksızın konulduğu genel mânâsına, "mutlak kemâl" denir.

nazc

• Olgunluk, olma, pişme, kıvam bulma. Yetişme.
• Büluğa erme. Bâliğ olma.

puhtegi / puhtegî

• Olgunluk, kemalât, pişkinlik. (Farsça)

rüşd

• Doğru yolu bilme, olgunluk.

rüşeda

• (Tekili: Reşid) Reşid olanlar. Rüşd, olgunluk sâhibleri.

sahib-i kemal / sâhib-i kemâl / صَاحِبِ كَمَالْ

• Manevî olgunluk ve makam sahibi.

şart-ı kemal / şart-ı kemâl

• Mükemmellik, olgunluk şartı.

şebaat

• Dolgunluk, tokluk.

sebeb-i izzet ve kemal

• Değer, itibar ve olgunluk sebebi.

şimendifer-i kemalat / şimendifer-i kemâlât

• Kemâlât treni, olgunluk ve mükemmellikler treni.

sinn-i kemal / sinn-i kemâl / سِنِّ كَمَالْ

• Olgunluk yaşı.

• Olgunluk yaşı.

tabakat-ı ehl-i kemal / tabakat-ı ehl-i kemâl

• Olgunluk ve fazilet sahibi insanların tabakaları.

tabakat-ı kemal ve muhabbet / tabakat-ı kemâl ve muhabbet

• Sevgi ve olgunluk tabakaları, katmanları.