aleliştirak / aleliştirâk / على الاشتراک

• Ortaklaşa. (Arapça)

anonim

• yun. Yapıcısının adı belirtilmeyen eser.
• Sermayesi hisselere bölünerek, her ortağın mes'uliyet ve salâhiyeti sermayedeki hissesiyle orantılı bulunan ortaklık, şirket.

avl

• İslâm mîrâs hukûkunda belirli hisse (pay) sâhiplerinin (Eshâb-ı ferâizin) mîrâstan alacakları payların toplamının ortak paydadan fazla olma hâli.

ayn-ı zat-ı akdes / ayn-ı zât-ı akdes

• Bütün kusurlardan, çirkinliklerden, eksiklikten, benzer ve ortak edinmekten sonsuz derecede yüce olan Allah'ın bizzat kendisi.

aza-i nev'iye ve cinsiye / âzâ-i nev'iye ve cinsiye

• Aynı tür ve aynı cinsin ortak organları.

bazig / bâzig

• Ortak, şerik.

behreber

• Şerik, ortak. (Farsça)

behreberi / behreberî

• Ortaklık, şeriklik. (Farsça)

ber-vech-i iştirak / ber-vech-i iştirâk

• Ortaklıkla, iştirak ederek.

bezaga

• Ortaklık, şirket.

bi-çun / bî-çûn

• Emsalsiz, eşsiz, ortaksız, benzersiz. (Farsça)
• Sebep sorulmaz. (Allah C.C.) (Farsça)

bil-iştirak

• Birleşerek, ortaklaşa.

ceraim-i müştereke

• Müşterek işlenen suçlar. Ortak kabahatlar.

cihetü'l-vahdet-i nübüvvet

• Peygamberlik müessesesinin birlik yönü, bütün peygamberlerin ortak niteliği.

cins

• Fıkıhta; çeşit, tür, kullanıldıkları yerler arasında çok fark bulunmayan şeylere ortak olarak verilen isim.

cüz'i / cüz'î / جُزْؤ۪ي

• Lafzında ortaklık kabûl etmeyen.

cüz'i-yi müşahhas / cüz'î-yi müşahhas / جُزْئِي يِ مُشَخَّصْ

• Şahsı belirli olup başkalarıyla ortaklık kabûl etmeyen şey.

cüz'iyyat

• Cüz'î olan şeyler. Ufak tefek şeyler. Mânası düşünüldüğünde zihinde ortaklık kabul etmeyen şeyler. Mânası başka şeylere şâmil olmayanlar.

dadistan / dâdistan

• Bir işte ortak olma. (Farsça)
• Bir işe razı olma. (Farsça)

daş

• İsimlerin sonlarına eklenerek eşlik, refakat ve ortaklık bildirir. Meselâ: Arka-daş : Refik.

dava-yı şirk / dâvâ-yı şirk

• Allah'a ortak koşma iddiasında bulunma.

delalet-i nass / delâlet-i nass

• Nassın delâleti. Nass'da (Kur'ân-ı kerîm ve hadîs-i şerîfte) zikredilen şeyin hükmünün, müşterek (ortak) illet sebebiyle zikredilmeyen şey hakkında da sâbit olduğuna delâlet etmesi. Bâzı âlimler delâlet-i nass'a, kıyâs-ı celî(açık kıyâs) demişlerdir.

ehl-i şirk / اَهْلِ شِرْكْ

• Allah'a ortak koşanlar.

• Allaha ortak koşanlar.

ehl-i şirk ve dalalet / ehl-i şirk ve dalâlet / اَهْلِ شِرْكْ وَ ضَلَالَتْ

• Allah'a ortak koşanlar ve hak yoldan sapmış inançsız kimseler.

• Allaha ortak koşanlar ve haktan sapanlar.

ehl-i şirk ve tuğyan / ehl-i şirk ve tuğyân / اَهْلِ شِرْكْ وَطُغْيَانْ

• Allah'a ortak koşanlar, isyan ve inançsızlıkta çok ileri gidenler.

• Ortak koşanlar ve azgınlık yapanlar.

ehlişirk

• Allaha ortak koşanlar.

eklektizm

• yun. Fls: Birbirinden farklı görüşlerin bazı ortak taraflarını bulup uzlaştırıcı bir görüş ileri sürme.

emval-i müttefika

• İnsanlığın ortak malı.

enbaz

• Ortak, şerik, eş. (Farsça)

enbazi / enbazî

• Şeriklik, ortaklık. (Farsça)

enva'-ı şirk / envâ'-ı şirk

• Şirk türleri; Allah'a ortak koşma çeşitleri.

enva-ı şirk / envâ-ı şirk

• Allah'a ortak koşma türleri.

esbab şirki

• Sebepleri Allah'a ortak koşma.

eşrak

• Ortaklar. şerikler.

fikr-i ümmet

• Ümmet fikri, ümmetin ortak fikri.

hadd-i müşterek

• Ortak derece.

halit / halît

• Huk: Yol ve su gibi umumi olan araziler hukukunda ortak olan kimse.
• Şerik, ortak.
• Karışmış.

hanzal

• Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.

harifane

• Esnafça. Herkes kendi masrafını, hissesine düşeni vermek suretiyle, ortaklıkla yapılan. (Farsça)

havz-ı marifet ve muhabbet / havz-ı mârifet ve muhabbet

• Bilgi ve sevgi havuzu; tanışmaları ve sevgileri ortak bir havuz gibi bir araya toplama.

havz-ı müşterek

• Ortak havuz.

hem-dest

• (Çoğulu: Hemdestân) Birlikte çalışan, müttefik, arkadaş. (Farsça)
• Ortak, şerik. (Farsça)

hem-desti / hem-destî

• Berâberlik, birlik. (Farsça)
• Ortaklık, şeriklik. (Farsça)

hemal

• Şerik, ortak, eş, benzer, nazir. (Farsça)

hembaz / hembâz / همباز

• Ortak. (Farsça)

hiss-i umumi / hiss-i umumî

• Umumî his, genel ortak duygu.

hisse

• Bölünebilen bir mal veya şeyin her ortağa âit olan kısmı, ortaklardan her birinin hakkı, payı.

hisse-i şayia / hisse-i şâyia

• Fık: Müşterek bir malın her bir cüz'üne sirayet eden hisse, pay.
• Ortaklar arasında taksim edilmemiş olan müşterek mal. Meselâ: Bir kitaba, bir kaç kişi ortak ve taksim de mümkün değil ise; her hissedarın kitabın umumuna sahip olması.

• Bir şeye ortak olanların taksim edilmemiş paylarından her biri; ortak mülkiyet.

hulta

• Ortaklık, şirket.

ihtilaf noktaları / ihtilâf noktaları

• Uyuşmazlık olan, hakkında ortak görüş bulunmayan noktalar.

inan şirketi / inân şirketi

• Ortakların birbirine vekil olup, kefil olmadıkları şirket.

intibak

• Uyma, uygun hale gelme. Edebiyatta iki zıd şeyin ortak özelliğini bulup birleştirme.

islav

• Rus, Ukran, Beyaz Rus, Çek, Slovak, Leh, Sloven, Sırp, Hırvat ve Bulgar gibi milletlere, lisanlarındaki yakınlık dolayısıyla verilen ortak isim. (Fransızca)

işrak

• Allaha ortak koşma.

istihsan

• Güzel bulma, güzel görme.
• Kıyas denilen delîlin iki kısmından birisi olan hafî (gizli, kapalı) kıyas, yâni asl (hakkında açıkça hüküm bulunan şey) ile, fer' (hakkında açıkça hüküm bulunmayan şey) arasında müşterek (ortak) olan ve aslın hükmünün fer'e verilmesine sebeb olan illetin (vasfın, ö

istikra / istikrâ / اِسْتِقْرَا

• Birey veya olayları tek tek inceleyerek onlardaki ortak vasıfları tesbit etmek sûretiyle çıkartılan genel sonuç; tümevarım, endüksiyon; yani peygamberleri tek tek araştırıp "peygamberliğin sebebi olan küllî esaslar"ı tespit etmek bir istikra işlemidir. İşte bu esaslar Peygamber Efendimizde en mükemm

• Hadiselerden ortak bir sonuç çıkarma.

iştirak / iştirâk / اشتراك / اشتراک / اِشْتِرَاكْ

• Ortaklık, katılma.

• Ortak olmak. Ortaklık etmek. Bir işde yer almak. Hissedâr olmak.
• Bir lâfızda çok mânalar müşterek olması. Meselâ: "Ayn" kelimesi. Hem göz, hem de kaynak mânasına gelir.

• Ortaklık.

• Ortak olma.

• Katılım. (Arapça)
• Ortaklık. (Arapça)

• Ortak olma.

iştirak eden

• Katılan, ortak olan.

iştirak etme

• Ortak olma, katılma.

iştirak-i a'mal / iştirâk-i a'mâl / اِشْتِرَاكِ اَعْمَالِ

• Sevap kazandıran işlerde ortaklık.

• Amellerde ortak olma.

iştirak-i a'mal-i uhrevi / iştirâk-i a'mâl-i uhrevî

• Âhirete âit işlerde mânen ortak olma.

iştirak-i a'mal-i uhreviye / iştirâk-i a'mâl-i uhreviye / اِشْتِرَاكِ اَعْمَالِ اُخْرَوِيَه

• Âhirete âit işlerde mânen ortak olma.

• Âhirete âit amellerde ortak olma.

iştirak-i emval / iştirak-i emvâl / iştirâk-i emvâl / اِشْتِرَاكِ اَمْوَالْ

• Mal ortaklığı.

• Mallarda ortak olma.

iştirak-ı lisan

• Lisan ortaklığı. Aynı dili konuşma keyfiyeti.

iştirak-i mesai

• İş ve emek ortaklığı.

iştirak-i san'at

• San'at ortaklığı.

iştiraki / iştirakî

• Ortaklığa ait, ortaklıkla alâkalı.
• Komünist.

ittifak noktaları

• Ortak noktalar, ihtilâflı olmayan noktalar.

ittihad-ı menafi'

• Menfaatlerin bir ve ortak oluşu. İş birliği.

ittihad-ı millet / ittihâd-ı millet

• Milletin birliği; aynı topraklar üzerinde yaşayan ve aralarında din, dil, duygu, ortak tarih, ülkü, gelenek ve görenek birliği olan insan topluluğunun birlik ve beraberliği.

izale-i şüyu'

• Ortaklığı giderme.

kalb-i selim / kalb-i selîm

• Şek (şüphe) ve şirkten (Allahü teâlâya ortak koşmaktan), küfür ve nifâktan arınmış, dâimâ Allahü teâlâya bağlı kalb.

kalb-i umumi / kalb-i umumî

• Genele ait kalp, toplumun ortak yüreği.

kibriya-i uluhiyet / kibriyâ-i ulûhiyet

• Allah'ın ortak kabul etmeyen ilâhlığının büyüklüğü.

komünizm

• Komünizm (Latince kökenli communis - ortak, evrensel); üretim araçlarının ortak mülkiyeti üzerine kurulu sınıfsız, parasız ve devletsiz bir toplumsal düzen ve bu düzenin kurulmasını amaçlayan toplumsal, siyasi ve ekonomik bir ideoloji ve harekettir. (Fransızca)

küfr

• Allah'a inanmama ve ona ortak koşma.
• Dinsizlik, imansızlık, kâfirlik.
• Nankörlük.
• Kaba, ayıp söz söyleme, sövme.

külli / küllî / كُلّ۪ي

• Lafzında ortaklığı kabûl eden kavram.

kur'a çekmek

• Müşterek malın ortaklar arasında çekim yoluyla taksîm edilmesine verilen isim.

lazy

• Hiçbir dîne inanmıyanlar ile müşriklerin (Allahü teâlâya ortak koşanların) azâb görecekleri, Cehennem'in altıncı tabakası.

limited

• Mes'uliyetleri, koydukları sermayeye göre hudutlu olan ortaklık.

ma'şeri / ma'şerî

• Cemiyete âit. Topluluğa âit. Ortaklaşa. Pek çok.

mal-ı müşterek

• Ortak mal, değer.

maşeri / maşerî / معشری

• Kollektif, ortaklaşa. (Arapça)

mecmaü'l-küll

• Ortak toplanma yeri, hepsinin toplandığı yer.

men-i iştirak

• Ortaklığı kabul etmemek.

menfaat-i müşterek

• Ortak menfaat ve yarar.

meşa'

• Duyulan, intişar eden, açıklanan, yayılan. Etrafa yayılmış olan.
• Bölünmeyip ortaklaşa kalmış olan. Müşterek olan.

mudarebe şirketi / mudârebe şirketi

• Ortaklardan bir kısmının sermâye vermesi, bir kısmının da iş yapmayı üzerine alması üzerine anlaşma yapılarak kurulan şirket, ortaklık.

mufavada şirketi / mufâvada şirketi

• Sermâyedeki hisseleri, kâr ve kullanma hakkı, ortaklar arasında eşit olan ve ortakların müslüman olması ve herbirinin sermâyesinden başka parası bulunmaması şartlarıyla kurulan bir şirket. Müsâvat şirketi.

müfavaza

• Ortaklık, işbirliği.
• Eşitlik, müsavilik.

müfavazaten

• Ortaklıkla, işbirliği yaparak.
• Eşitlikle, müsavilikle.

mühayee / mühâyee

• Müşterek (ortak) bir mal, bâki (sâbit) kalmak üzere bu malın menfeatini taksim etmek.

mukaraza

• Kazanca ortak olup zararı sermâyeye ait olmak üzere bir kimseye belirli bir miktar sermaye verme.

mülk şirketi

• İki veya daha çok kimsenin, mîrâs veya hediye sûreti ile veya parasını belirli oranda verip satın alarak, bir mala berâber sâhib olmaları; yâhut mallarını ayrılmayacak şekilde karıştırıp ortak olmaları.

müşa'

• (Şüyu. dan) Yayılmış, şüyu bulmuş, herkese duyurulmuş.
• Ortaklar veya hissedarlar arasında birlikte kullanıldığı hâlde hisselere ayrılmamış olan şey.

müsakat şirketi / müsâkât şirketi

• Bağda üzüm, bahçelerde meyve ve bostanlarda sebze yetiştirmek için, toprak sâhibi ile çalışacak kimse arasında yapılan şirket, ortaklık.

müşareket / müşâreket

• Birbirine ortak olmak, ortaklık. Beraber olup bir iş yapmak.
• Gr: İkili tarafın da isteğini bildiren fiil.
• Karşılıklı anlaşma, birbirini anlama.

• Ortaklık.

• Ortaklık, ortak olma.

• Ortaklık.

müşarik / مشارک

• (Şirket. den) Ortak, şerik. Bir işte birlikte bulunan.
• Birlikte iş yapanlardan herbiri. Ortakların beheri.

• Ortak. (Arapça)

müşrik / مُشْرِكْ

• Allah'a ortak kabul eden, şirk işleyen. Allah'tan başkasına ibadet eden.

• Allah'a ortak koşan.

• Allahü teâlâya şirk (ortak) koşan. Allahü teâlâyı mâbûd bildiği hâlde put veya benzeri şeyleri de ilâh, tanrı edinen.

• Allaha ortak koşan.

• Allah'a ortak koşan.

müşrik-i kureyş

• Allah'a ortak koşan Kureyşli müşrikler, kâfirler.

müşrikin / müşrikîn

• Müşrikler, Allah'a ortak koşanlar.

müşterek / مُشْتَرَكْ

• Birlikte, ortak kullanılan.
• Elbirliğiyle yapılan, birlik.

• Ortak.

• Birlikte, beraber, ortak.

• Ortak olan.

müşterek-i manevi / müşterek-i mânevî

• Mânevî ortak yön.

müşterek-ül menfaa

• Beraberce ve ortaklaşa faydalanma.

müştereken / مشتركا

• Ortak olarak, ortaklaşa.

• (şirket. den) Ortak olarak, müşterek bir tarzda, ortaklaşa.

• Ortaklaşa, beraberce.

• Ortaklaşa. (Arapça)

müteşarik

• Birbiriyle ortak olan.

müvasat / müvâsât

• Tanıdıklarını ve arkadaşlarını, kendisinde bulunan nîmetlere ortak etmek, onlarla iyi geçinmek.

müzaraa

• Ziraat üzerine yapılan işler, ekincilikle ilgili olarak yapılan işler.
• Toprağa, çalışmağa ve kazanca ortak olmak üzere kurulan şirket.

müzarea şirketi / müzârea şirketi

• Zirâat ortaklığı. Harman yapılan ürünleri yetiştirmek için, tarla yâni toprak birinden, çalışma, işçilik diğerinden olmak ve mahsûlü sözleşilen nisbette (miktârda) aralarında paylaşmak üzere, kurulan şirket.

muzari'

• Ortak. Arkadaş.Benzer, müşabih.
• Gr: Geniş zamanı ifade eden fiil hali. "Yazar, okur, görür, gelir" gibi.
• Edb: Aruz kalıplarından birisinin ismi.

narenc

• Portakal. (Farsça)
• Turunç. (Farsça)

narenciye

• Turunçgiller. (Mandalina, portakal, limon gibi meyveler.)

nokta-i iştirak

• Ortak nokta.

osmanlılık

• Din, dil ve ırk gözetmeksizin bütün Osmanlı vatandaşlarını vatan birliği ortak paydası etrafında toplamayı gaye edinen fikir akımı.

piyango

• Bir kumar çeşidi. Mülk sâhiblerinin haklarının miktarlarını değiştirmek veya ortaklardan birinin hakkını yok etmek, yâhut hakkı olmayana pay vermek için yapılan kur'a.

raz-dan

• Sırrı bilen, sırra ortak olan dost. (Farsça)

refik

• Ortak, arkadaş, eş, yardımcı, yoldaş.

riyaziyat

• Matematik ilimlerine verilen ortak ad.

sabur / sabûr

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Her şeyi vakti gelince ve belli miktarı ile yaratan, bu hususta acele etmeyen, kendisine şirk (ortak) koşan ve başka günâhları işleyerek isyân edenleri cezâlandırmaya kâdir (gücü yetici) iken, cezâ vermekte acele etmeyen.

şahs-ı manevi / şahs-ı manevî / şahs-ı mânevî

• Bir şahıs olmayıp kendisine bir şahıs gibi muamele yapılan şirket, cemaat, cemiyet gibi ortaklıklar. Belli bir kişi olmayıp bir cemaatten meydana gelen manevî şahıs.
• Bir topluluğun taşıdığı manevî kuvvet ve meziyetler.

• Mânevî şahıs, tüzel kişilik; belli bir ideal ve gaye etrafında bir araya gelen topluluğun oluşturduğu mânevî şahsiyet ve ortak kimlik.

şahsiyet-i maneviye / şahsiyet-i mâneviye

• Belli bir kişi olmayıp bir topluluktan meydana gelen mânevî kişilik; Sahabe mânâsını oluşturan ortak kimlik, ortak mânâ.

şaki / şakî

• Cehennemlik. Bedbaht; şirk (Allahü teâlâya eş, ortak koşması) veya isyân etmesi sebebiyle kâfir veya fâsık olan kişi. Zıddı saîd'dir.

şakis

• Şerik, ortak.
• Hisse, nasip.

saltanat-ı uluhiyet / saltanat-ı ulûhiyet

• Hiçbir ortak kabul etmeyen Allah'ın bütün âlemdeki saltanatı.

sanayi' şirketi / sanâyi' şirketi

• İki veya daha fazla san'at sâhibinin başkasından iş kabûl ederek ücretini paylaşmak üzere veya fabrika kurup îmâlât kârını paylaşmak üzere kurdukları şirket, ortaklık. Şirket-i A'mâl.

şayi'

• (Şüyu'. dan) Duyulmuş, işitilmiş, şüyu' bulmuş, herkesçe bilinmiş.
• Ortaklar arasında taksim olunmamış müşterek hisse.

şeraket / şerâket / شراكت

• Şeriklik, ortaklık.
• Arkadaşlık, refâkat.

• Ortaklık. (Arapça)

şerik / şerîk / شریك / شَر۪يكْ

• Ortak.
• Arkadaş.

• Ortak, rakip.

• Ortak, arkadaş.

• Ortak.

• Eş, ortak.
• Herhangi bir şirkette ortak olan üyelerden herbiri.

• Ortak. (Arapça)
• Okul arkadaşı. (Arapça)

• Ortak.

şerik etmek

• Ortak etmek.

şerik-i saltanat

• Saltanata ortak.

şerik-i saltanat-ı rububiyet

• Cenab-ı Hakkın Rablık saltanatına ortak.

şerik-i uluhiyet / şerik-i ulûhiyet

• İlâhlığa ortak dâvâ etme.

şerik-i zati / şerîk-i zâtî / شَر۪يكِ ذَات۪ي

• Doğrudan Allah'ın Zâtına ortak olma.

• Zâtı cihetiyle ortak.

şeriksiz

• Ortaksız.

sermediyet-i uluhiyet / sermediyet-i ulûhiyet

• Allah'ın ortak kabul etmeyen ilâhlığının sonsuzluğu ve sürekliliği.

şirk / شرك / شرک / شِرْكْ

• Allah'a ortak koşma.

• En büyük günah olan Allah'a (C.C.) ortak kabul etmek. Allah'tan (C.C.) ümidini keserek başkasından meded beklemek.

• Allah'a ortak koşma.

• Allahü teâlâya eş, ortak koşma.

• Allah'a ortak koşma.

• Tanrı'ya ortak koşma. (Arapça)

• Allaha ortak koşma.

şirk-i azim / şirk-i azîm

• Büyük şirk, Allah'a ortak koşma.

şirk-i ekber

• Putlara tapınmak. Allahü teâlâya ortak koşmak.

şirk-i hafi / şirk-i hafî

• Gizli şirk, ortak koşma.

şirket / شركت

• Ortaklık.

• Ortaklık, ortak olmak, iki veya daha çok kimsenin bir mala berâber sâhib olmaları. Bir şeyin birden çok kimseye âit olması, başkasına âit olmaması veya ortakların yazı ile yaptıkları akd, sözleşme.

• Ortaklık, iş ortaklığı.
• Huk: İki veya daha fazla şahsın emek ve malları ile müştereken, iktisadî bir gayeye erişmek için bir akidle birleşmeleri.

• Ortaklık, ortaklaşa kurulan iş kurumu.

• Ortaklık. (Arapça)

şirket ve kesret

• Ortaklık ve çokluğa dayalı sistem; bir çok unsurun kurduğu ortaklık, şirket; yani bir işe birçok elin karışması.

şirket-i a'mal / şirket-i a'mâl

• İki veya daha fazla san'at sâhiblerinin, başkasından iş kabûl ederek ücretini veya bir fabrika kurup îmâlât kârını paylaşmak üzere kurdukları şirket, ortaklık.

şirket-i maneviye / şirket-i mâneviye

• Mânevî şirket, ortaklık.

şirket-i maneviye-i duaiye / şirket-i mâneviye-i duaiye

• Mânevî dua şirketi, ortaklığı.

şirket-i maneviye-i uhreviye / şirket-i mâneviye-i uhreviye

• Âhirete dönük manevî şirket, ortaklık.

siz misiniz şu şanlı ecdadımızla bizi rapt eden rabıtamızın hadd-i evsatı?

• Siz misiniz şu şanlı dedelerimizle bizim aramızdaki ortak bağ ve ortak nitelik.

şüreka / şürekâ / شركا / شُرَكَا

• (Tekili: şerik) şerikler, ortaklar.

• Ortaklar.

• Şerikler, ortaklar.

• Ortaklar. (Arapça)

• Ortaklar.

taksim-i gurama / taksim-i guramâ

• Kârı veya zararı ortaklar arasında koydukları sermaye nisbetinde taksim etmek.
• Fık: Bir borçlunun terekesini alacaklıların borç miktarları nisbetinde aralarında taksim etmek.

tard-ı şerik

• Ortağı, ortaklığı reddetmek.

teharüc

• Çıkışmak.
• Tevzi etmek, dağıtmak.
• Fık: Ortakların bir kısmı akar (para getiren mülk), bir kısmı arazi, bazısı da para üzerine yaptıkları anlaşma.

temime / temîme

• Bir sebeb, vesîle olarak görülmeyip, doğrudan te'sir edeceğine ve bir zararı def edeceğine inanılarak yapıldığı için, dînen şirk (Allahü teâlâya ortak koşmak) sayılan, mânâsı bilinmeyen ve küfre (îmânın gitmesine) sebeb olan şeyleri okumak.

teşarük

• Ortaklık etme. Birbirine ortak olma.

• Ortaklık, birbirine ortak olma.

teslis

• Üçleme. Hristiyanların sonradan uydurdukları ve dinlerinin esasında olmayan bir akidedir ki; bazılarının hâşâ, Cenab-ı Hakk Üçdür, bazıları da Üçü birdir diyerek, Allah'a şerik ve ortak tanımaları. Cenab-ı Hakk'ı Üç Unsurdur diye tevehhüm etmeleri. (Ekanim-i selâse de denir.)

teşrik / teşrîk / تشریك / تَشْر۪يكْ

• Ortak etme. İştirak ettirme.

• Ortak etme.

• Ortak etme.

• Ortak etme. (Arapça)

• Ortak etme.

teşrik etme

• Ortak etme.

teşrik etmek

• Katmak, ortak etmek.

teşrin

• Eskiden yılın on ve onbirinci aylarına verilen ortak isim.

tevhid / tevhîd

• Allahü teâlânın bir olduğuna inanmak, O'na kimseyi ortak etmemek. Yâni Lâ ilâhe illallah (Allahü teâlâdan başka ibâdete lâyık bir ilâh yoktur. O'nun ortağı benzeri yoktur) sözünü, mânâsına inanarak söylemek.
• Tasavvufta kalbi Allahü teâlâdan başka şeylere bağlılıktan kurtarmak.

tevhid-i ceberut

• Bütün varlıklara boyun eğdiren kudret ve otoritenin bir olan Allah'a ait olduğunu kabul etme ve kudret ve otorite hususunda hiçbirşeyi Ona ortak koşmama.

tevhid-i celal / tevhid-i celâl

• Kâinatta var olan heybet, haşmet, görkem gibi her türlü celâlî hâlin bir olan Allah'a ait olduğunu kabul etme ve heybet ve haşmet hususunda hiçbirşeyi Ona ortak koşmama.

tevhid-i rububiyet

• Rab olarak sadece bir olan Allah'ı kabul etme ve kâinatın idare ve tedbiri hususunda hiçbirşeyi Ona ortak koşmama.

tevhid-i şuhud

• Görünen ve şahit olunan herşeyin bir olan Allah'a ait olduğunu kabul etme ve görünen hiçbirşeyi Ona ortak koşmama.

tevhid-i uluhiyet / tevhid-i ulûhiyet

• İlâh olarak sadece bir olan Allah'ı kabul etme ve ibadetleri takdim hususunda hiçbirşeyi Ona ortak koşmama.

tıbak

• Uyum, uygunluk. İki zıt olayın ortak özelliğini ifade sanatı.