bina-yı mechul

• Fiilde fâilin, öznenin meçhul olması hâli. Meselâ: "Yazmak" fiilinin binâ-yı meçhulü olan "yazıldı" kelimesinde olduğu gibi. Fiilde fâilin belli olması hâlinde de "binâ-yı malûm" denir. "Nuri yazdı" gibi.

e

• Gr: İstifham, sorgu edatı. (Ezehebe Nuri: Nuri gitti mi? derken Ezehebe'nin başındaki "E" harfi gibi)
• Arapça kelimelerin sonuna "e" gelerek onları müennes yapmaya yarar. Âdil, Âdile... Emin, Emine... Kâmil, Kâmile... Nuri, Nuriye... gibi.

hubab / hubâb

• Daneler, tohumlar; Mesnevî-i Nûriye'de yer alan bir risale.

lasiyyemalar / lâsiyyemalar

• Mesnevî-i Nuriye isimli eserde yer alan bir bölüm.

mazi-i nakli / mazi-i naklî

• Yalnız işitilen bir şeyi anlatan fiil sigası. "Nuri gelmiş" gibi.

mazi-i şuhudi / mazi-i şuhudî

• Gözle görünen veya görmüş gibi bilinen bir şeyi anlatan fiil sigası, kipi. "Nuri geldi" gibi.

mef'ul

• Yapılan iş. Fâilin eseri.
• Gr: Fâilin fiilinin te'sir ettiği şey. "Nuri kitabı okudu" cümlesinde, kitab mef'uldür.

mef'ul-ü sarih

• Doğrudan doğruya mef'ul demektir. Bir harf-i cerle ifâde olunmaz. "Nuri dalı kırdı" cümlesinde "dal" mef'ul-ü sarihtir. "Nuri daldan düştü" dersek, bunu arapça ifâde için (min) harf-i cerri ile söyleyebiliriz. İşte böyle harf-i cerle söylenen mef'ullere, "mef'ul-ü gayr-i sarih" denir. Bunlar mef'uld

reşhalar

• Mesnevî-i Nuriye isimli eserde yer alan bir bölüm.

şemme

• En küçük miktar; bir defacık koklama; Mesnevî-i Nuriye'de yer alan bir bölüm.

şu'le

• Mesnevî-i Nuriye isimli eserde yer alan bir bölüm.