abhord / âbhord / آبخورد

• Nasip. (Farsça)

abişhor / âbişhor / آبشخور

• Sulama yeri. (Farsça)
• Nasip. (Farsça)

babet

• Bent, fırka. (Farsça)
• Münasip bir şey. Taalluk, münasebet, alâka, ilişki. (Farsça)

bari'

• Bir kalıptan döker gibi, düzgün, tertipli ve güzel yaratan. Aza ve cihâzatları birbirine mütenasip ve kâinattaki umumî nizama ve gayelere uygun ve münasebettar olarak halkeden Cenâb-ı Hak (C.C.)

beca / becâ

• Yerinde, münasip, lâyık, uygun, şâyeste. (Farsça)

bed'

• (Çoğulu: Ebdâ-Büdü') İslâm içinde kazılan kuyu.
• Evvel, ibtidâ, başlangıç.
• Hisse, nasip.
• Başlama, başlayış, ilk.

behr

• Nasip.
• Galip olmak.
• Nefesi tutulmak.
• Ümidin boşa çıkması.
• Felâket, musibet.
• Uzaklık, mesafe.

behre / بهره

• Pay, kısmet, nasip.

• Nasip. (Farsça)

behresiz

• Nasipsiz, hissesiz.

bi-vaye / bî-vaye

• Mahrum, nasipsiz. (Farsça)

bibehre / bîbehre / بى بهره

• Nasipsiz.

• Nasipsiz. (Farsça)

binasib / bînasîb / بى نصيب

• Nasipsiz, kısmetsiz. (Farsça - Arapça)

büdad

• Nasip, hisse, pay.
• Nihayet, son.

derhuş

• Derhor, lâyık, münasip, muvafık, uygun, yakışır, şayeste. (Farsça)

elhamdü lillahi ala dini'l-islam ve kemali'l-iman / elhamdü lillâhi alâ dîni'l-islâm ve kemâli'l-îmân

• İslâm dinini ve kusursuz bir imanı nasip ettiği için Allah'a hamd olsun.

elhamdü lillahi ala nuri'l-iman / elhamdü lillâhi alâ nûri'l-îmân

• İman nurunu nasip eden Allah'a hamd olsun.

elhamdü lillahi ala nuri'l-iman ve hidayeti'r-rahman / elhamdü lillâhi alâ nûri'l-iman ve hidâyeti'r-rahmân

• Bütün övgüler ve şükürler iman nurunu ve doğru yolu nasip eden Allah'a mahsustur.

evleviyet

• Daha öncelik. Başta gelir olmak. Daha beğenilir. Daha münâsip olmak.

haib / hâib

• Nasipsiz, ümitsiz, utanan.

hısas

• Hisseler. Paylar. Nasipler.
• Kıssadan alınan dersler.

hıss

• (Çoğulu: Hısas) Nasip, hisse.

hisse

• Pay, nasip.

• Pay. Nasip. Kısmete düşen kısım. Vârise intikal eden kısım.

hissemend

• Hisseli olan. Pay alan, nasipli. (Farsça)
• Ders alan. (Farsça)

ihzaz

• Rahatlandırmak. Haz duymak. Nasipli olmak. Bahtlı.

kısmet / قسمت

• Nasip.

• Nasip, pay. (Arapça)
• Bölme. (Arapça)

latif

• Mülâyim. Yumuşak. Nâzik. Mütenasip.
• Güzel. Şirin. Küçük ve hoşa giden.
• Cisimle alâkası olmayan. Göze görünmeyen.
• Çok lutf edici.
• Derin, gizli.

mahrumane

• Mahrumcasına. Bahtsız ve nasipsizcesine.

makmene

• Lâyık ve münâsip olacak yer.

mülaebe

• (La'b. dan) Oynaşıp eğlenme. Oynaşma.

müterasıf

• Saf şeklinde birbirine yanaşıp sıkışmış olan.

müyesser / مُيَسَّرْ

• Nasip olma.

• Nasip olma.

• Kolay(ca nasip) kılınan.

nabehre / nâbehre / نابهره

• Nasipsiz. (Farsça)
• Soysuz. (Farsça)

nasib

• Nasip, kısmet.

nasibdaş

• Hissede beraber, nasipte eş olan. (Farsça)

nasibedar / nasîbedâr

• Nasiplenmiş, hissesini almış.

neva / nevâ

• Ses, sadâ, makam, âhenk.
• Refah.
• Levazım, kuvvet, zenginlik.
• Nasip.
• Türk musikisinde eski makamlardan biri.

rampa

• İki geminin birbirine veya bir geminin iskeleye yanaşıp bitişmesi. (Fransızca)
• Şose veya demiryolundaki yokuş. (Fransızca)
• Trenin eşya almağa mahsus yanaştığı set. (Fransızca)

rızk

• Yiyecek içecek şey, azık, kut.
• Allah'ın herkese nasip kıldığı nimet.

şakis

• Şerik, ortak.
• Hisse, nasip.

seza

• Lâyık, münasip. (Farsça)

sirac-ı kurb-i ev edna / sirâc-ı kurb-i ev ednâ

• Yakınlığın, hatta daha da yakınlığın kandili (Peygamber Efendimiz Miracda Cenâb-ı Hakkın huzuruna geldiğinde Ona çok yaklaşmıştı. O yakınlık makamı kâinatta hiçbir varlığa nasip olmamıştır.).

şısb

• (Çoğulu: şesâyib) şiddet.
• Nasip.

sühme

• Nasip.
• Hısımlık, akrabalık, karâbet.

taha

• ("Serdi" manasında fiil.) Yaymak, döşeyip düzgün sermek.
• Arzın hayata münasip şekilde döşenmesi. Düzgün arz.

tecemmu-u imtizac

• Hepsinin birbirleriyle kaynaşıp uyuşması.

tensib-i fazılane / tensib-i fâzılâne

• Sizin uygun görmeniz, münâsip bulmanız.

tensip

• Uygun görme, münâsip kılma.

terakus

• Karşılıklı olarak oynaşıp raksetme.

yevm-i şek

• Şaban ayının otuzuncu günü; ramazan olması zannedilip ancak görülmedikçe oruç tutulması münasip olmayan gün.