hatib / hatîb

• Câmide müslümanlara dînî nasîhat eden ve hutbe okuyan.

nasih / nasîh

• Nasihat eden, öğüt veren.
• İçi temiz adam.

• (Nâsiha) (Nush. dan) Öğüt veren, nasihat eden.

• Öğütçü, nasihat eden.

nasihatger

• Nasihat eden, öğüt veren. (Farsça)

nasihatkar / nasihatkâr

• Nasihat eden, öğüt veren. (Farsça)

nasuh

• Hâlis. Temiz. Kesin, kat'i.
• Çok nasihat eden.

nusaha

• (Tekili: Nasih) Nasihat edenler, öğüt verenler.

nussah

• (Tekili: Nâsih) Nasihat edenler, öğüt verenler.

pendkar / pendkâr

• (Çoğulu: Pendkârân) Nasihat eden, nâsih. Öğüt veren. (Farsça)

şafak

• Tan zamanı. Güneş doğmağa yakın zaman veya güneş battıktan sonraki alaca karanlık. Gündüz.
• Nahiye. Cânib.
• Nasihat eden kimsenin "Nasihatım te'sir etsin, sözüm tutulsun" diye ıslah için gayret göstermesi.
• Merhamet.
• Harf.