fükahet

• (Çoğulu: Fükâhât) Hoşa giden söz, lâtife, şaka, mizah.

hezl

• Eğlence, alay, şaka.
• Latife.
• Mizah.

hezl-gu / hezl-gû

• Şakacı. Lâtifeci, mizahlı söz söyleyen.

hezlamiz / hezlâmiz

• Şaka ile karışık söz. Mizahlı kelâm.

hezliyat / hezliyât

• (Tekili: Hezl) Mizah ve şakayla ilgili söz veya şiirler.

horata

• (Rumca) Şaka, eğlence, lâtife, mizah.

karikatür

• Bir insanın veya bir şeyin gülünç bir tarzda yapılan resmi.
• Kaba, âdi ve mizahi resim.

latife

• Hoş söz. Şaka. Mizah. Söz ile iltifat. İnsanın çok ince ve hassas olup kalbe bağlı bir duygusu. (Mukabili ciddiyettir)

mezh

• (Müzâh-Müzâha-Mizâh) : Lâtife, şaka.
• Mezc, katma, karıştırma.

mizah-nüvis

• Eğlenceli mizahlı yazılar yazan. (Farsça)

mizahi / mizahî

• Mizahlı, eğlenceli.

müzah

• (Bak: Mizâh)

nasreddin hoca

• (Mi: 1208 -1284) Mizahlı, güldürücü sözleri ile meşhur bir zâttır. Akşehir, Sivrihisar Medreselerinde okumuş, Selçuklular zamanında yaşamıştır.