azari / azarî

• Muzırlık. Küfürbazlık. (Farsça)
• Fenalık görmüş, kalbi kırılmış, incitilmiş olma. (Farsça)

cüda'

• Ölüm. Mevt.
• Hayvana muzır olan otlak, çayır.

cuhaf

• Zarar ve ziyân edici, zarar verici nesne, muzır.
• Çok yemekten şişip ishal olmak.
• Ölmek, mevt.

hamme / hâmme

• (Çoğulu: Hevâmm) Haşerât-ı muzırra, zararlı böcekler.
• Binek hayvanı.

himaye

• Koruma. Korunma. Muzır şeylerden muhafaza etme.

ifrit

• Cin taifesinden çok muzır, şerir ve korkunç bir cins.
• Mc: Korkunç, kızgın ve öfkeli insan.

muzır

• (Muzırra) Ziyan veren, zararlı, zarara sokan.

perhiz

• Sakınmak, çekinmek. (Farsça)
• Vücuda zararlı ve tıbben muzır; ve dinen, zevk veren şeylerden sakınmak. (Farsça)
• Hastalıkta bazı yiyecek ve içeceklerden sakınmak. (Farsça)

şeytan

• İblis. (Cenab-ı Hakk'ın emrine isyan ettiğinden rahmetinden kovulmuş, şerleri ve muzır şeyleri temsil eder ve ateşten yaratılmıştır. Bütün melekler Cenab-ı Hakk'ın emriyle Hazret-i Âdem'e secde ettiği halde Şeytan: "O, topraktan yaratılmıştır, ben ateşten yaratıldım. Ben ondan daha kıymetli ve yükse