hazim / hazîm

• Sarhoş. İçki içip akli müvazenesini kaybetmiş olan.

hey'atın feletatı / hey'atın feletâtı

• Birini taklit eden kimsenin taklitçiliğini gösterip ilân eden sürçmeleri, falsoları. Kemalât-ı ruhiye veya mükemmelliğin iktizası olan umum ahvaldeki fıtrîlik ve müvazeneyi o seviyede olmayanın sun'î taklitteki gayr-ı fıtrîliği.

ma'kusen mütenasib

• Mat: Tersine olan müvâzene. Yâni, birbirine nisbet edilen iki şeyden, biri çoğaldığı oranda diğerinin eksilmesi veya birinin azaldığı nisbetinde diğerinin çoğalması. Ters orantılı.

muvazenat / muvâzenât

• Muvazeneler, dengeler.

muvazene / موازنه

• (Bak: MUVAZENET)

• Denge. (Arapça)
• Muvazene-i umûmiye kanunu: Bütçe kanunu. (Arapça)

muvazenet

• (Bak: Muvazene)

ritm

• (Reythme) Mısra ve cümlelerdeki ses uygunluğundan gelen iç âhengi. Duygunun ses hâline gelişi. (Fransızca)
• Müvazeneli ve tenasüblü hareket. (Fransızca)

şatahat

• Mânevi sarhoşluk.
• Kendinden geçer bir hâle gelmek ve böyle istiğrak hâlinde iken söylenen müvazenesiz sözler.

tevazün / tevâzün

• Denklik. Müvâzene hâsıl olmak. Aynı tartıda olmak. Karşılıklı iki taraf da vezinde müsâvi olmak. Denkleşmek.

• Muvazene, denge, ölçü.