aşere-i mübeşşere

• Hz. Peygamber'in (A.S.M.) kendilerine Cennetlik olduklarını müjdelediği sahabelerdir. Bu kişiler Allah'ın emirlerine bağlılıkta ve din hizmetindeki fedailikte Allah'ın rızasını tam kazanmışlardır. Bu zatlar şunlardır: Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Abdurrahman bin Avf, Hz. Ubeyde b

• Peygamberimizin (a.s.m.) hayatta iken Cennet ile müjdelediği on Sahabi.

• Peygamber efendimiz tarafından Cennet'e girecekleri dünyâda iken müjdelenen on sahâbî.

aşere-i mübeşşere-i kur'aniye / aşere-i mübeşşere-i kur'âniye

• Kur'ân'ın cennetle müjdelediği on sahabe.

aşereimübeşşere

• Cennetle müjdelenmiş on sahabe.

ashab-ı cennet / ashâb-ı cennet

• Cennet ehli. Cennetlik olanlar, Cennetlik oldukları ümid edilenler veya cennete gidecekleri müjdelenmiş olanlar.

ashab-ı rıdvan / ashâb-ı rıdvân

• Cenab-ı Hakkın rızâsıyla müjdelenen sahâbeler. (R.A.)

başir

• Müjdeci, müjde veren.
• Mutlu, mesut.

beşarat / beşârât

• Müjdeler, müjdeli haberler.

• Beşaretler, müjdeler.

beşaret / beşâret / بشارت / بَشَارَتْ

• (Doğrusu Bişârettir) Müjde. Sevindirici haber. Hayırlı haber.
• Müjdeye verilen ihsan.
• Yeni çıkan acib şey.

• Müjdeleme.

• Müjde, muştu, iyi haber.

• Müjde.

• Müjde. (Arapça)

• Müjde.

beşaret ve teavün-ü gavsi / beşaret ve teavün-ü gavsî

• Abdülkadir Geylanî'nin (k.s.) mânen yardımı ve müjdesi.

beşaret-aver / beşaret-âver / beşâret-âver

• Beşaret veren, müjdeci.

• Müjdeci, iyi haber getiren.

beşaret-i aleviye ve gavsiye

• Hz. Abdulkadir Geylanî ve Hz. Ali'nin müjdesi.

beşaret-i furkan

• Doğru ile yanlışı birbirinden ayıran Kur'ân'ın müjdesi.

beşaret-i gaybiye / beşâret-i gaybiye / بَشَارَتِ غَيْبِيَه

• Gaybdan gelen müjde.

• Gizli, gaybî olan müjde.

beşaret-i kur'aniye / beşaret-i kur'âniye

• Kur'ân-ı Kerimin müjdesi.

beşaret-i semaviye / beşâret-i semâviye / بَشَارَتِ سَمَاوِيَه

• Semadan (Kur'ânla) gelen müjde.

beşaretkar / beşaretkâr / beşâretkâr

• Müjdeli.

• Müjdeci.

beşaretkarane / beşaretkârâne / beşâretkârâne

• Müjde verircesine.

• Müjdelercesine.

beşaretli

• Müjdeli.

beşir / beşîr / بشير

• Müjdeli haber veren. Müjde getiren.
• Güler yüzlü. Hub. Cemil.
• Peygamberimiz Hz. Muhammed'in (A.S.M.) bir vasfı.

• Müjdeci, iyi haber getiren,güleryüzlü.
• Hıristiyan Araplar'da İncil yazan veya hıristiyanlık akidelerini telkin eden kimse.
• Peygamberimizin bir vasfı.

• Müjdeleyici mânâsına Peygamber efendimizin isimlerinden.
• Kabirde mü'minlere suâl soran melekler.

• Müjdeci, mükâfatı müjde eden.

• Müjdeci.

• Müjdeci. (Arapça)

beşir ve nezir / beşîr ve nezîr

• Müjdeleyen ve sakındıran Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (a.s.m.).

büşra / büşrâ / بشرا

• Müjde. Sevinçli, hayırlı haber.
• İncil'in bir ismi.

• Müjde.

• Müjde. (Arapça)

ebu türab / ebû türâb

• Peygamber efendimizin amcasının oğlu, dâmâdı, Cennet'le müjdelenen on kişinin ve dört büyük halîfenin dördüncüsü, Allahü teâlânın arslanı hazret-i Ali'nin "Toprağın babası" mânâsına gelen lakabı.

fatih sultan mehmed han / fâtih sultan mehmed han

• (1432 - 1481) En meşhur Osmanlı Padişahlarındandır. ll. Murat Han'ın oğlu ve ll. Bayezid Han'ın babası ve 7. pâdişahtır. Edirne'de doğmuş ve Gebze'de vefat etmiştir. Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) medhine mazhar olmuştur. Peygamberimiz "İstanbul mutlak fetholunacaktır." müjdesini vermişti ve onu feth ede

ferah-ı seheri / ferah-ı seherî

• Yeni bir günün müjdesi olan seher vaktinin sevinç ve huzuru.

gasil-ül melaike / gasîl-ül melâike

• Melekler tarafından yıkanan; Eshâb-ı kirâmdan Uhud harbinde şehîd olan ve cenâzesini meleklerin yıkadığı Peygamber efendimiz tarafından müjdelenen Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. (Âdem aleyhisselâmı da melekler yıkamıştır.)

haber-i beşaret / haber-i beşâret

• Sevindirici, müjdeli haber.

ibşar

• (Büşr. den) (Çoğulu: İbşarât) Müjdeleme, tebşir etme, sevinçli bir haber bildirme.

ibşarat

• (Tekili: İbşâr) Müjdelemeler, tebşir etmeler, sevinç verici haber bildirmeler.

incil

• Dört büyük kitabdan birisi. Hristiyanların mukaddes kitabı olup, Hazret-i İsa'ya (A.S.) gelen kitab.
• Beşaret, müjde.

istibşar / istibşâr

• Müjde almak. Hayırlı, iyi haber iyi sevinmek.İSTİBTA' : Ağır ağır hareket etme.
• Gecikme, geç kalma.

• Müjdeleme.

• Müjdeleme.

istibşarkarane / istibşarkârâne / istibşârkârâne

• Müjdelenerek, sevinerek.

• Müjdelercesine.

karir

• Mesrur, sevinmiş, memnun. Beşâret ve müjde sebebi ile parlayan göz.

mahz-ı tebşirat

• Müjdelerin ta kendisi.

mehter

• (Mih-ter) Daha büyük. (Farsça)
• Reis. (Farsça)
• Seyis. Osmanlı askeri mızıkası ve buna mensub müzikçiler. (Farsça)
• Vaktiyle Bâb-ı âli çavuşu. (Farsça)
• Rütbe, nişan veya vazife alanların evlerine müjde götürenler. (Farsça)
• Tanzimattan önce Pâdişah çadırını kurmağa vazifeli asker. (Farsça)
• At uşağı.(Farsça)

mübaşir / mübâşir / مُبَاشِرْ

• Müjdeleyen.
• Mahkemede kapıcılık edip şâhid ve maznunların ismini çağırarak mahkemeye yardım eden kişi.
• Geçici bir vazife alarak merkezden bazı emirleri götüren, icrâ salâhiyeti olan.
• Müfettiş. Kontrolör.

• Müjdeleyen, mahkemede çağırıcı.

• Ulaştıran, müjdeleyen.

mübeşşer

• (Beşâret. den) Tebşir olunmuş. Kendisine müjde verilmiş. İyi haberle sevindirilmiş.

• Müjdelenmiş olan.

• Müjdelenmiş.

mübeşşir / مبشر

• Müjdeci.

• Müjdeci, müjde veren.

• Kabirde, mü'minlere suâl soran melek.
• Müjdeleyici mânâsına Peygamber efendimizin isimlerinden.

• İyi haber verip sevindiren. Hayırlı haber veren. Müjdeleyen.

• Müjdeci, müjdeleyen. (Arapça)

mübeşşirane / mübeşşirâne

• Müjdeleyerek.

mübeşşirat

• (Tekili: Mübeşşir) Hayırlı alâmetler.
• Müjdeleyenler, hayırlı haber verenler.

mübeşşirin / mübeşşirîn

• Müjdeciler.
• Müjde verenler. hayırlı haber getirenler.
• Peygamberlerin (A.S.) bir vasfı.
• Çok müjde verici.

mübşer

• Kendisine müjde verilmiş, müjdelenmiş.

mübşir

• Müjde veren, müjdeliyen, ibşâr eden.

müceddid

• Yenileyici, hadîste her asırda geleceği müjdelenen ve îman hakikatlarını asrın anlayışına uygun olarak anlatmakla görevlendirilen nurlu âlim.

müjde-aver / müjde-âver

• Müjde getiren. (Farsça)

müjde-gan / müjde-gân

• Müjdeye karşılık verilen bahşiş veya hediye. (Farsça)

müjde-i haydari / müjde-i haydarî

• Hz. Ali'nin müjdesi.

müjde-i işariye-i kur'aniye / müjde-i işariye-i kur'âniye

• Kur'ân'daki müjdeli işaret.

müjde-i kur'aniye / müjde-i kur'âniye

• Kur'ân'ın müjdesi.

müjde-i mağfiret

• Allah'ın affetme müjdesi.

müjde-i manevi / müjde-i mânevî

• Mânevî müjde.

müjde-i nuriye

• Nur müjdesi, nurlu müjde.

müjde-i peyman-ı kulub-u ehl-i hak / müjde-i peyman-ı kulûb-u ehl-i hak

• Hak ehlinin kalplerinin müjdeli sözü.

müjde-i saadet-i ebediye

• Sonsuz mutluluk müjdesi.

müjde-res

• Müjde veren, müjde getiren. (Farsça)

müjde-resan

• Müjdeleyen, müjde getiren, müjde veren. (Farsça)

müjdekarane / müjdekârane / müjdekârâne

• Müjdeli biçimde.

• Müjdeli şekilde.

müstebşir

• Müjdeleyen. Müjde ile sevinen.

• Müjdeleyen.

nevid / نوید

• Müjde, beşaret, iyi ve sevinçli haber. (Farsça)

• Müjde. (Farsça)

nüvid / نوید

• Müjde, beşaret. Hayırlı haberlerle tebşir. (Farsça)

• Müjde.

• Müjde. (Farsça)

nüvid-i vasl

• (Nevid-i vasl) Kavuşma müjdesi.

şayan-ı tebşir / şâyân-ı tebşir

• Müjdeye lâyık.

tebaşir

• Müjde.
• Her şeyin öncesi, ilk zamanı.

tebaşür

• Muştulamak. Müjdelemek.
• Mübaşeret etmek, bir işe girişmek, başlamak.

tebşir / tebşîr / تبشير / تَبْش۪يرْ

• Müjdelemek. Hayır haber vermek. Müjdelenmek.

• Müjdeleme.

• Müjdeleme.

• Müjdeleme, sevindirici bir haber ulaştırma.

• Müjdeleme. (Arapça)
• Tebşîr etmek: Müjdelemek. (Arapça)

• Müjdeleme.

tebşir edilen

• Müjdelenen.

tebşir etmek

• Müjde vermek.

tebşirat / tebşirât

• Müjdelemeler, müjde vermeler.

• (Tekili: Tebşir) Müjdelemeler, müjde vermeler.

• Müjdelemeler.

tebşirat-ı azime / tebşirat-ı azîme

• Büyük müjdeler.

tebşirat-ı peygamber

• Peygamber müjdeleri.

tebşirname

• Müjdelerin olduğu yazı.

tenzir

• (İnzâr. dan) Olacak bir hâdiseyi haber vererek korkutma. (Müjdenin zıddı)

tur-i sina / tûr-i sînâ

• Tûr dağı. Allahü teâlânın Mûsâ aleyhisselâmı peygamberlikle müjdelediği ve sonra Tevrât'ı indirdiği, Kızıldeniz'in kuzeyinde, Asya ve Afrika kıtalarının arasındaki Sinâ yarımadasının güney kısmında yer alan dağ.