emzice / امزجه

• Mizaçlar, tabiatlar, huylar.

• Mizaçlar, huylar.

• Mizaçlar, karakterler. (Arapça)

flama

• Mızrak ve süngü ucuna takılan, gemi direğine çekilen ince bayrak.

huşunet-i mizac / huşunet-i mizâc

• Mizâc sertliği, huy ve tabiat sertliği.

huy

• Mîzâc, tabiat, ahlâk.

inhiraf-ı mizac / inhirâf-ı mizac

• Mizacın bozulması.

inhiraf-ı mizaç

• Mizacın bozulması, karakter bozukluğu.

irsa'

• Mızrak gibi sivri bir şeyle dürtme.

itidal-i mizac

• Mizaçtaki denge ve ölçülü yapı.

kecmizac

• Mizaç ve tabiatı hoş olmıyan. Huysuz. (Farsça)

kectab'

• Mizacı, tabiatı ters olan kimse, aksi. (Farsça)

mevazin / mevâzin

• Mizanlar, ölçüler.

mizac-dan

• Mizac bilen, mizaçtan anlıyan. (Farsça)

mizacgir

• Mizâc ve keyiflere göre hareket eden. (Farsça)

mizahi / mizahî

• Mizahlı, eğlenceli.

mızrab / مضرب

• Mızrap. (Arapça)

musika

• Mızıka.

• Mızıka. Çeşitli ses çıkarılan bir çalgı âleti.

nabz-gir

• Mizaca göre hareket etmesinden anlıyan, nabza göre davranmasını bilen. (Farsça)

nize

• Mızrak.

nizedar / nizedâr

• Mızraklı. Kargılı. Süngülü. (Farsça)

remmah

• Mızrakçı, süngücü.

rimahat

• Mızrakçılık sanatı.

sabit-kadem

• Mizacı oynak olmayıp işine ve sözünde kararlı olan, yerinde direnen. Sözünde duran.

sinan / سنان

• Mızrak. (Arapça)

tabayi / tabâyi

• Mizaçlar, tabiatlar.

tabayi' / tabâyi'

• Mizaçlar, tabiatlar, huylar. Yaratılışlar.

• Mizaçlar, tabiatlar.

tadil-i mizaç / tâdil-i mizaç

• Mizacın vasat, orta halli olması.

temayül-ü mizac / temayül-ü mîzac

• Mizacın bir tarafa yönelmesi.

tıynet / طينت

• Mizaç. (Arapça)