akl

• Akıl, anlama melekesi.

alaka / alâka

• İlişik, rabıta, merbutiyet.
• Gönül bağlama, sevgi, münasebet, taalluk, irtibat, mâlikiyet. Tasarruf. Müdâhale hakkı. Hisse.
• Edb: Bir kelimenin hakiki mânâsından mecâzi mânâsına nakledilmesinin sebebidir. (Temiz ahlâklı, güzel huylu kimselere melek denildiği gibi.)

alem-i ceberut / âlem-i ceberut

• Âlem-i azamet ve kudret. (Bununla âlem-i esmâ ve sıfât kasdolunur. Muhakkıkların ekserisine göre bu, âlem-i evsattır. Yâni üstte olan Lâhut âlemi ile altta bulunan melekut âlemi arasındaki âlem. Amiriyyet-i umumiyyeyi muhit olan berzahtır. Ceberut, ibranice "kudret" mânasındadır).

alem-i emr / âlem-i emr

• Arşın üstünde olup, madde olmayan, ölçülemeyen ve herkesin anlayamayacağı âlem. Buna, âlem-i melekût ve âlem-i ervâh (rûhlar âlemi) ve mekânsızlık âlemi de denir.

alem-i gayb / âlem-i gayb

• Zâhir duygularımızla bilinemeyen ve ervah ve meleklere, cinlere mahsus olan âlem. Mâzi ve müstakbeldeki mahlukatın mânevi hayatlarının âlemi.

alem-i melaike / âlem-i melâike

• Melekler dünyası.

alem-i melekut / âlem-i melekut

• Melekut âlemi.

aleyhisselam / aleyhisselâm

• Allahü teâlânın selâmı onun üzerine olsun mânâsına daha çok peygamberler ve dört büyük melek için kullanılan duâ ve tâzim (saygı) ifâdesi. İki kişi için aleyhimesselâm, daha çok kişi için aleyhimüsselâm denir.

amele-i mümessil / عَمَلۀِ مُمَثِّلْ

• Temsilci işçi (melek).

arşiyan / arşiyân

• Arş'ın etrafında tesbih ederek dolaşan melekler. (Farsça)

asmani / âsmânî / آسمانى

• Gökyüzüne ait. (Farsça)
• Melek. (Farsça)
• Açık mavi. (Farsça)

atid

• Tedarik olunmuş. Hazır ve müheyya.
• Günah ve sevabları yazan melek.

avam-ı melaike / avâm-ı melâike

• Meleklerden dereceleri düşük olanlar.

ayine-i zişuur

• Şuur sahibi âyine. (Yani: İnsan, cin, melek)

azrail / azrâil

• Ölüm meleği. Dört büyük melekten biridir, ölenlerin ruhlarını almak görevi vardır. Diğer bir ismi de "melek-ül mevt: Ölüm meleği"dir. Yeryüzünde hayatın var olması, insanın yaratılışı tesadüfle açıklanamıyacağı gibi, ölüm de tesadüfle açıklanamaz. Hayatı yaratan ölümü de yaratmıştır. Hayat gibi ölüm

• Dört büyük melekten biri. Rûhları almakla vazîfeli melek, melek'ül-mevt, ölüm meleği de denir.

• Can almakla görevli melek.

batın-ı umur / bâtın-ı umûr

• İşlerin, hâdiselerin ve eşyanın içyüzü ve mahiyeti. Yani: Beş duygu ile bilinemiyen melekûtiyet ve kanuniyet cihetleri.

berat gecesi

• Arabi Şâban ayının onbeşinci gecesi. Şâban ayı mübarek şuhur-u selâseden (üç aylardan) olup, onbeşinci gecesi mahlûkatın rızıklarına, ömürlerine, amellerine dâir taraf-ı İlâhîden meleklere tâlimat verildiği hususunda rivâyât-ı sahiha vardır.

beşir / beşîr

• Müjdeleyici mânâsına Peygamber efendimizin isimlerinden.
• Kabirde mü'minlere suâl soran melekler.

beyt-i ma'mur / beyt-i ma'mûr

• Meleklerin kıblesi. Göklerde meleklerin devâmlı tavâf ettikleri yer, makam.

beyt-i mamur

• Kâbe'nin tam üzerinde yedinci kat gökte bulunan ve melekler tarafından tavaf edilen bir köşk.

cebrail / cebrâil

• (Cebril, Cibril) Cenab-ı Hakk'ın emirlerini Peygamberlere (A.S.) bildiren büyük melek. Peygamberimiz Resul-i Ekrem'e (A.S.M.) Kur'ân-ı Azimüşşân'ı vahiyle getiren melek (A.S.).

• Allah tarafından peygamberlere vahiy getirmekle görevli melek.

• Peygamberimize vahiy getiren büyük bir melek.

cebrail aleyhisselam / cebrâil aleyhisselâm

• Dört büyük melekten biri. Peygamberlere vahy getirmek, onlara Allahü teâlânın emir ve yasaklarını bildirmekle vazîfeli melek. Buna Cibrîl, Rûh-ul-emîn, Rûh-ul-kuds, Nâmûs-ı ekber de denir.

cibril / cibrîl

• Dört büyük melekten biri, vahiy meleği olan Cebrail.

• Peygamberlere vahy getirmekle vazîfeli melek Cebrâil de denir.

• Cebrâil, Ruhül Kudüs. Cenâb-ı Hakdan (C.C.) Peygamberimize (A.S.M.) vahiy getiren melek.

defter-i a'mal / defter-i a'mâl

• İnsanların amellerinin iyilik veya, kötülüklerinin meleklerce kaydolunduğu manevî defter.

derece-i melekiye

• Yüksek olan meleklik mertebesi, derecesi.

edeb

• Terbiye. Kavlen, fiilen insanlara lütuf ile muamele etmek. Güzel ahlâk. Usluluk. Hayâ.
• Ist: Sünnet-i Resul'e (A.S.M.) uygun hareket etmek.
• Utanılacak şeylerden insanı koruyan meleke; kuvve-i râsiha-i nefsiye.
• Edebiyat ve ondan bahseden ilim. (Kur'anın edebi ise: Öyle

ehl-i sema / ehl-i semâ

• Gök ehli, melekler ve ruhanîler.

ehl-i semavat / ehl-i semâvât

• Gök ehli, melekler ve ruhanîler.

ehl-i semavat ve arz / ehl-i semâvât ve arz

• Göklerde ve yerde bulunan varlıklar; melekler gibi ruhanî varlıklar ve dünya üzerinde yaşayanlar.

eksper

• Uzun tecrübe neticesi bir sahada ihtisas kazanan, meleke sahibi olan kimse. (Fransızca)

elsine-i semaviye / elsine-i semâviye

• Semâvî diller; göklerdeki ve mânevî âlemlerdeki meleklerin ve ruhanî varlıkların konuştukları diller.

emlak

• (Tekili: Mülk) Mülkler. İnsanın tasarrufunda bulunan yerler.
• Melekler.

emn

• Eminlik. Korkusuzluk. Emniyet. Bir şeye itimad etmek. İnsanda doğruluk ve imandan ileri gelen yüksek bir meleke ve kabiliyet. Rahatlık.

enzar-ı melaike / enzar-ı melâike

• Meleklerin nazarları ve görüşleri.

fakülte

• (Faculty) Üniversitelerin, ihtisas mevzuu bakımından ayrılmış kollarından her biri. (Fransızca)
• Hassa, meleke, iktidar. Kabiliyet, kuvvet. (Fransızca)

• Meleke, üniversitenin bölümlerinden her biri.

ferişte / فرشته

• (Ferişteh) Melek. Günahsız. Masum. Yumuşak huylu. (Farsça)

• Melek.

• Melek. (Farsça)

ferişteler

• Melekler.

fettah / fettâh

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Kullarına hayır kapılarını, dileklerine kavuşmak istiyen kullarına kapalı kapıları açan, peygamberlerini düşmanlarının elinden kurtarıp, memleketlerin fethini müyesser (kolay) kılan; evliyâsına (sevdiği kullarına) melekûtünün (gözle görülmeyen

firişte / فرشته

• (Çoğulu: Firiştegân) Mâsum, suçsuz, günahsız. (Farsça)
• Melek. (Farsça)
• Mc: İyi huylu kimse. (Farsça)

• Melek. (Farsça)

firişte-sıfat

• İyi huylu kimse, huy ve tabiatça melek gibi olan. (Farsça)

firiştehu / firiştehû / فرشته خو

• Melek gibi, melek huylu, güzel huylu. (Farsça)

gasil-ül melaike / gasîl-ül melâike

• Melekler tarafından yıkanan; Eshâb-ı kirâmdan Uhud harbinde şehîd olan ve cenâzesini meleklerin yıkadığı Peygamber efendimiz tarafından müjdelenen Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. (Âdem aleyhisselâmı da melekler yıkamıştır.)

hafaza

• (Tekili: Hâfız) Muhafızlar. Muhafız melekler.

• Muhafızlar, koruyucular, bekçiler.
• Koruyucu melekler.

hafaza melekleri

• Koruyucu melekler, her insanın hayır (iyi) ve şer (kötü) işlerini yazan; ikisi gece, ikisi gündüz gelen ve kötülüklerden ve cinlerden koruyan melekler. Bunlara Kirâmen kâtibîn melekleri diyenler olduğu gibi, onlardan başka olduğunu söyleyenler de olm uştur.

hamele-i arş

• Arşı taşımakla görevli dört büyük melek.

• Arş'ın taşıyıcıları; dört büyük melek.

hamele-i arş ve semavat / hamele-i arş ve semâvat

• Arş'ın ve göklerin taşıyıcısı olan melekler.

hamele-i hüccet

• Günah ve sevabları yazan melekler.

harut / hârût

• Sihir belleten iki melekten birinin ismi.

haşr

• Toplanma, bir araya gelme. Allahü teâlânın bütün insanları, melekleri, cinleri, şeytanları ve diğer hayvan ve kuşları, gökte, yerde, denizde ne kadar büyük ve küçük canlı var ise, hepsini kıyâmet kopmasından (dünyânın son bulmasından) sonra diriltip, dünyâda yaptıklarının hesâbını vermek üzere Arasâ

hassase / hassâse

• Duyma melekesi.

hatır-ı melekani / hâtır-ı melekânî

• İbâdete, tâate rağbet etmeye dâir insanın kalbine melek tarafından getirilen düşünce. Buna ilhâm da denir.

havass-ı kerrubiyyun / havâss-ı kerrûbiyyûn

• Allah'a yakın olan meleklerin en büyükleri, dört büyük melek.

hazret-i azrail / hazret-i azrâil

• Ruhları kabzetmekle görevli melek.

hevatif

• (Tekili: Hâtif) Hâtifler. Gayıptan işitilen sesler.
• Nidâ eden melekler.

idman

• Alıştırmak. Bir şeyde meleke kazanmak için tekrar tekrar hareket yapmak.
• Beden terbiyesi. Jimnastik.

ikindi namazı

• İslâm'ın şartlarından biri olan beş vakit namazın üçüncüsü, öğle vakti ile akşam vakti arasında kılınan namaz.Gökten yere iner kamû (bütün) melekler, Meleklere müştâk olur (can atar) felekler, Kabûl olur anda bütün dilekler, İkindi namâzın kıldığın zaman.

ilham / ilhâm

• Peygamberlerin kalblerine, uyanık iken, melek görünmeden ilâhî vahyin bırakılması.
• Sâlihlerin, iyi kimselerin kalbine gelen İslâmiyet'e uygun mânâlar.
• Allahü teâlânın bildirmesi. Sevk-i tabîî. Bugün buna içgüdü denilmektedir.

illiyyun

• (Tekili: İlliyyîn) (Aliyyu) Cennetin en yüksek tabakası. Ahirete giden tam kâmil mü'minlerin yeri. Hafaza meleklerinin divanları ismidir ki, salihlerin amelleri oraya yükseltilir. Ahirette yüksek dereceye, dergâh-ı rızâya en yakın olan derecedir.

iman-ı gaybi / îmân-ı gaybî

• Allahü teâlânın zâtı, sıfatları, âhiret, melekler, Cennet, Cehennem, Mîzân, Sırat gibi gözle görülmeyen şeylere görmeden inanmak.

iman-ı metbu / îmân-ı metbû

• Meleklerin îmânı.

islamiyyet / islâmiyyet

• Allahü teâlânın Cebrâil ismindeki melek vâsıtası ile, sevgili Peygamberi Muhammed aleyhisselâma gönderdiği, insanların dünyâda ve âhirette râhat ve mes'ûd olmalarını sağlayan usûl ve kâideler, emirler ve yasaklar.

ismet

• Günahsızlık, mâsumluk. Günahlardan kaçınmak melekesine sâhib olmak. Suçsuzluk.
• Peygamberlik vasıflarından birisidir. Peygamberler (A.S.), hiç bir zaman gizli, âşikâr herhangi bir ma'siyete yaklaşmazlar; bütün kusur ve hatâlardan ve şâibelerden müberrâdırlar.

israfil / isrâfil

• Dört büyük melekten biri olup Kıyamet günü cesedlere nefh-i ruh etmeğe ve Sur'u üfürmeğe vazifelidir.

• Sur borusunu üflemekle görevli büyük bir melek.

israfil aleyhisselam / isrâfil aleyhisselâm

• Dört büyük melekten biri. Kıyâmet kopacağı vakit sûr denilen boruya üfürmekle vazîfeli olan melek.

israfilvari / isrâfilvâri

• Dört büyük melekten olan Hz. İsrâfil gibi.

kanun-u cinsiyet-i melek

• Meleklerin cinsiyet kanunu.

kariha / karîha

• Düşünme melekesi.

katibin / kâtibîn

• İnsanın amelini yazan melekler.

katibin-i kiram / kâtibîn-i kiram / kâtibîn-i kirâm / كَاتِب۪ينِ كِرَامْ

• İnsanın yaptığı bütün amelleri yazan melekler.

• Şerefli yazıcı melekler.

kerrubi / kerrubî / kerrûbî

• Meleklerin büyüğü.

• Büyük melek.

kerrubiyyun / kerrûbiyyûn

• (Mukarrebûn) Sadece ibadetle meşgul olan melekler. Allah'a en yakın olan melekler. Büyük melekler. Kerubiyyun yalnız hamele-i arştır diyenler olduğu gibi, Kerrubiyyun diyenler de olmuştur. Aslı Kerubiyun'dur.

• Büyük melekler.

kerub

• Allah'a en yakın olan melekler.

kerubi / kerûbî / كروبى

• Büyük melek. (Arapça)

kerubiyan / kerûbiyân

• Azâb meleklerinin büyükleri. Kerûb kelimesinin Farsça çoğul şeklidir. Arabî çoğul şekli ise Kerûbiyyûn'dur.

kiramen katibin / kiramen kâtibîn / kirâmen kâtibîn

• İnsanların iki tarafında bulunup, sevablarını ve günahlarını yazan meleklerin adı.

• İnsanların iki omuzunda bulunup, onların sevâb ve günâhlarını yazan iki melek. Hafaza melekleridir diyen âlimler de olmuştur.

• Sağ ve sol yanımızdaki günah ve sevap yazan melekler.

kiramenkatibin / kirâmenkâtibîn

• Günahları ve sevapları yazan melekler.

kudsi / kudsî

• Kutsal, melekut ve lâhut âlemine mahsus.

kudsiyan / kudsiyân / قدسيان

• Kudsiler.
• Melekler. Melâike taifesi.

• Melekler. (Arapça - Farsça)

kul

• İbâdet eden, itâat eden, hizmet eden, canlı mahlûk (insan, melek ve cin).
• Köle.

kuvve

• Kuvvet. Güç.
• Salâhiyyet. İktidar.
• Fikir. Niyet.
• Hasse. His. Duygu. Meleke.
• Kabiliyyet. (Za'fiyyetin zıddı)

kuzeh

• Renk renk çizgiler.
• Bulutları idâreye me'mur bir melek ismi.

lahutiyan

• Uluhiyet âlemine girebilen melekler.

ma'lum

• Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) bir nâmıdır. Onun geleceği, melekler, resuller ve nebiler tarafından mâlum olduğundan ve dünyaya teşriflerinden evvel kendilerinin ta'zim edilmesi ve ona intisab dileklerinden dolayı bu isim verilmiştir.
• Bilinen, belli olan.

malik / mâlik

• Sâhib olan, mülk edinen.
• Cehennem meleklerinin en büyüğü, âmiri, bekçisi.

mana-yı melaike / mânâ-yı melâike

• "Melekler" kavramının ifade ettiği mânâ.

manay-ı melaike / mânây-ı melâike

• "Melekler" mânâsı, "melek" anlamı.

marut / mârût

• Sihir belleten iki melekten biri.

meclis-i ruhani / meclis-i ruhanî

• Ruhanîler meclisi, meleklerin ve ruhların toplanma yer ve zamanı.

meharet

• Ustalık, beceriklilik, üstadlık. Meleke ve mümârese.
• Kur'anda meharet: Hıfzın kuvvetiyle harflerin mahreçlerine riâyettir.

melaik / melâik / ملائك

• (Tekili: Melek) Melekler. Nurdan yaratılmış, fıtratları sâfi, makamları sabit, kendileri ma'sum mahluklar.

• Melekler.

• Melekler.

• Melekler. (Arapça)

melaik-i medaris / melâik-i medâris

• Medreselerin melekleri, yüksek dinî eğitim kurumlarındaki meleklere benzeyen talebeler.

melaike / melâike / ملائكه / مَلَائِكَه

• Melekler.

• Melekler.

• Allahü teâlânın nûrdan yarattığı latîf, mâsum ve günah işlemeyen kulları. Melekler.

• Melekler.

• Melekler.

• Melekler.) (Arapça)

• Melekler.

melaike itikadı / melâike itikadı

• Meleklere iman, inanma.

melaike tasdiki / melâike tasdiki

• Meleklerin varlığının tasdiki, inanılması, kabulü.

melaike-i arziye / melâike-i arziye

• Dünyadaki işlerle meşgul olan melekler.

melaike-i ilahi / melâike-i ilâhî

• Allah'ın melekleri.

melaike-i izam / melâike-i izâm

• Büyük melekler.

melaike-i kiram / melâike-i kiram

• Büyük meleklerin büyükleri: Cebrâil, Mikâil, İsrâfil, Azrâil (A.S.)

• Aziz, şeref ve kerem sahibi melekler.

melaike-i müekkel / melâike-i müekkel

• Görevli melekler.

melaike-i mukarrebin / melâike-i mukarrebîn

• Makam itibariyle Allah'a yakın olan melekler.

• Allah'a yakın olan melekler.

melaike-i rahmet / melâike-i rahmet

• Rahmet melekleri.

melaike-i sıyanet / melâike-i sıyanet

• Koruyucu melekler.

melaike-i sual / melâike-i sual

• Sorgu melekleri.

melaike-misal / melâike-misal

• Melekler gibi.

melaiketullah / melâiketullah

• Allah'ın melekleri.

• Allahın melekleri.

mele'-i a'la / mele'-i a'lâ

• Büyük meleklerin toplandığı yer.

mele-i a'la / mele-i a'lâ

• Cenab-ı Hakkın yüce katı, melekler alemi.

• En yüksek topluluk, meleklerden veya onların büyüklerinden meydana gelen cemâat, topluluk. Melekler âlemi.

• Kerrubiyyun ve melâike cemaati. En yüksek hey'et. Melekler âlemi. Felekler ve unsurlar.

meleiala / meleiâlâ

• Büyük meleklerin âlemi.

melek-i müekkel / مَلَكِ مُؤَكَّلْ

• Vekil tayin edilmiş, görevli melek.

• Muayyen bir işle tavzif edilmiş melek.

• Vekil kılınan melek.

melek-i natık / melek-i nâtık

• Konuşan melek.

melek-i ra'd

• Gök gürültüsü ile vazifeli melek.

melek-i sıyanet / melek-i sıyânet

• Koruyucu melek.

melek-i siyanet / melek-i siyânet

• Allah'ın emri ile insanları koruyan, muhafaza eden melek.

melek-i sıyanet / melek-i sıyânet / مَلَكِ صِيَانَتْ

• Koruyucu melek.

melek-i sual / melek-i suâl

• Suâl melekleri, Münker-Nekir.

melek-sima / melek-simâ

• Melek yüzlü.

melek-ül bihar

• Denizlere nezaret eden melek.

melek-ül cibal / melek-ül cibâl

• Dağlara nezâret eden melek.

melek-ül emtar / melek-ül emtâr

• Yağmurla vazifeli olan melek.

melek-ül-mukarreb

• Huzûru ilâhide bulunan melekler.

melek-zad

• Melekten olmuş gibi, çok güzel.

melekat / melekât

• (Tekili: Meleke) Melekeler. Tecrübe neticesi elde edilen alışılmış bilgiler. İsti'datlar.

• Melekeler; tekrarla yapılan iş veya tecrübelerden sonra elde edilen bilgi ve beceriler.

• Melekeler.

melekat-ı akliye / melekât-ı akliye

• Aklî melekeler, yetenekler.

meleke-i feylesofane

• Filozoflar gibi ilimle bağlantılı meleke elde etme.

meleke-i hassasiyet

• Hassasiyet melekesi; duyarlılık alışkanlığı, duyarlılık konusunda yatkınlık.

meleke-i tadil-i ahlak / meleke-i tâdil-i ahlâk

• Ahlâken ölçü ve kurallara uyma melekesi, pratiği.

meleki / melekî

• Melek gibi, meleğe ait.

• (Melekiye) Meleğe mensub, melekle alâkalı.
• Paklık, temizlik, ismet.
• Hükümdara, melike âit. Melikle alâkalı.

• Melekle ilgili, melek gibi.

melekiyet / مَلَكِيَتْ

• Meleklik.

• Meleklik.

• Meleklik.

meleksima / meleksimâ / meleksîmâ / ملك سيما

• Melek yüzlü.

• Melek yüzlü güzel. (Arapça)

melekü'l-bihar

• Denizlerden sorumlu melek.

melekü'l-cibal

• Dağlardan sorumlu melek.

melekü'l-emtar

• Yağmurdan sorumlu melek.

melekut / melekût

• Hükümdarlık, azamet.
• Alem-i melekût: Ruhlar ve melekler âlemi.

• Melekler âlemi, varlıkların ilâhî isimlere bakan iç yüzü.

melekut alemi / melekût âlemi

• Gözle görülmeyen âlem, ruh ve mânâ âlemi. Buna yalnız Melekût da denir.

melekuti / melekûtî

• Melekutla ilgili.

melekutiyan / melekutiyân

• Melekut âleminden olanlar.

melekutiyet / melekûtîyet

• Melekutluk.

melik

• Mülk ve melekut sâhibi. Padişah. Mutasarrıf.
• Bir kavmin başı. Mâlik. (İsimdir)

mesele-i melaike / mesele-i melâike

• Melekler meselesi, konusu.

mesele-i melaike ve ruhaniyat / mesele-i melâike ve ruhaniyat

• Melekler ve ruhanî varlıklar meselesi.

meşhud

• Görünen. Şehadet edilen.
• Resul-u Ekrem'in (A.S.M.) dünyaya teşrifinden ve risaletinden önce meleklerce ve enbiya hazerâtının dilinde nübüvvet ve risaletlerine şehâdet edilmiş olduğundan kendilerine verilen bir isim.
• Suç üstü yakalanan.
• Göz ile görülmüş.
• Cuma g

mikail / mikâil

• Dünya işlerini düzenlemekle görevli melek.

• Rezzakıyyet arşının hamelesi olan büyük Melek. Dört Büyük Melekten birisi.

mikail aleyhisselam / mîkâil aleyhisselâm

• Dört büyük melekten biri. Ucuzluk, pahalılık, kıtlık, bolluk yapmak, ferah ve huzûr getirmek ve her maddeyi hareket ettirmekle görevli melek.

mü'min

• Allah'a ve emirlerine, kanunlarına iman eden. İnanan. Allah'a, âhirete, kitablarına, meleklerine, peygamberlerine ve kadere iman edip itaat eden kimse.
• Emniyete kavuşan.
• Korkulardan emniyet veren (Allah C.C.)

mübeşşir

• Kabirde, mü'minlere suâl soran melek.
• Müjdeleyici mânâsına Peygamber efendimizin isimlerinden.

müdebbirat / müdebbirât

• Müdebbirler, tedbir ve idarede vazifeli olanlar.
• Melekler.

mukaddim

• Allahü teâlânın ism-i şerîflerinden: Mahlûklardan (yaratılmışlardan) bâzısını bâzısından önce var ve yok eden; dilediğini kendine yakınlaştıran, dilediğini uzaklaştıran, kendisine yakın kıldığı meleklerini, peygamberlerini aleyhimüsselâm ve âlimlerini üstün kılan.

mukarreb melek

• Allahü teâlânın huzûrunda bulunan melekler.

mukarrebin / mukarrebîn

• Allah'a mânen yakın olan büyük melekler.

mukarrebun

• Büyük meleklerden bir zümre.
• Takva ve ubudiyyet ile evliya derecesine gelmiş, Cenab-ı Hakk'ın indinde çok kıymetli ve mübarek büyük zâtlar.
• Yakınlaşmış olanlar.

mümaresat

• Mümâreseler. Alıştırmalar, bir işi devamlı yapmakla alıştırmalar. Ustalıklar. Melekeler.

mümarese

• Alışma, alışıklık, yatkınlık, meleke.

münker

• Allah'ın (C.C.) râzı olmadığı şey.
• İnkâr edilmiş olan.
• Şeriatın kabâhat ve haram diye bildirdiği şey. Makbul ve müstehab olmayıp, günah ve kabahat olan.
• Mezardaki suâl meleklerinden birisinin ismi. Diğerinin ise "Nekir" dir.

• Kabirdeki sual meleklerinden biri.

münker ve nekir

• Kabirde suâl soran melekler.

• Sorgu melekleri, öldükten sonra insanları kabirde sorgulayan melekler.

münkir

• İnkâr eden, kabul etmeyen.
• Mezarda sual soracak iki melekten biri. Münkir-Nekir.

mürselat / mürselât

• Gönderilen şeyler.
• Melekler.
• Kur'anın 77. suresidir. Urf Suresi de denir. Mekkîdir.

namus / nâmus

• Irz, ahlâklılık, kanun, melek.

namus-ı ekber / nâmus-ı ekber

• Peygamber efendimize vahy getiren ve dört büyük melekten biri olan Cebrâil aleyhisselâm, Cibril.

naşitat

• Meleklerden bir tâife.

nekir / nekîr

• Kabirde suâl soran meleklerden biri.

• Kabirdeki sual meleklerinden biri.

nesr

• Arş ve sema ile ilgili meleklerden biri.

• Hamele-i Arş'tan olan bir melek.
• Akbaba, kartal.
• Nuh kavminin putlarından birisinin ismi.
• Yarayı deşmek.
• Kuşun, eti didiklemesi.
• Birinin aleyhinde konuşmak.
• Güneyde bir parlak yıldız. Buna Nesr-ül vâki' denir. Batıdaki yıldıza ise: Nesr-üt-Tair

nev-i melaike / nev-i melâike

• Melek türü.

ra'd

• Gök gürültüsü.
• Bulutları sevk ve nezaret ile vazifeli bir melek adı.
• Tehdit etmek, korkutmak. (Terennümat-ı hava, na'rât-ı ra'diye, nağamat-ı emvac, birer zikr-i azamet. Yağmurun hezecatı, kuşların seceatı birer tesbih-i rahmet, hakikata bir mecaz... Lemeat'tan)

rahmet melekleri

• Yeryüzünde dolaşan ve mü'minlerin ölümü ânında hâzır olan melekler. Bunlara Rûhâniyân da denir.

rıdvan / rıdvân

• Memnunluk, razılık, hoşnudluk.
• Cennet'in kapıcısı olan büyük melek.

• Cennet kapıcısı olan melek.
• Razılık, hoşnutluk.

• Allahü teâlânın râzı olması, beğenmesi.
• Cennet meleklerinin büyüğü, başı, reisi.

ruh-ul-emin / rûh-ul-emîn

• Dört büyük melekten Cebrâil aleyhisselâm.

ruhani / ruhanî / rûhanî

• Cisim olmayıp gözle görülmeyen cin ve melâike gibi bir mahluk. Ruha ait. Ruhtan meydana gelmiş, melek.
• Madde ile alâkalı olmayan, mânevi, ruh âlemine mensub olan.

• Ruh ile ilgili, görünmez varlık, ruh, melek, cin.

ruhaniyan / rûhâniyân

• Rahmet meleklerine verilen isim.

ruman / rûmân

• Ölü, kabre konduğu zaman, kendisine gelen melek.

rüsuh

• İlim ve fennin derinliğine vukufiyet. Sağlamlık. Devamlılık. Yerinde, sağlam, sâbit ve devamlı olmak.
• Meharet, meleke.

saika

• Yıldırım. Ölüm, mevt.
• Nüzul ateşi.
• Semadan gelen şiddetli ses.
• Mühlik ve azab.
• Bulutları sevke vazifeli melek.

salat / salât

• Allahü teâlâdan rahmet, meleklerden istiğfâr, mü'minlerden duâ.
• İslâm'ın beş esâsından (temelinden) birisi olan namaz.
• Peygamber efendimizin ism-i şerîfleri anıldığında, işitildiğinde veya yazıldığında söylenen ve yazılan "sallallahü aleyhi ve sellem". sözü ve benzerleri. Çoğ

sefer der vatan

• Nakşibendiyye yolunun on bir temel esâsından biri. Sâlikin (tasavvuf yolunda bulunan kimsenin) kötü ahlâk, beşer (insan) tabiatının sıfatlarından kurtulması, beşerî sıfatlardan meleklere âit sıfatlara, kötü, çirkin vasıflardan, iyi, güzel ahlâka geçm esi.

şehid

• Şâhid olan.
• Meşhude. Allah (C.C.) yolunda canını feda eden müslüman. Hak için hayatını feda ederek ölen. Allah'ın rızasına eren. (Naklinde ve gaslinde Rahmet melekleri hazır oldukları için yahut kıyamette ümem-i sâlife hakkında istişhad olunan zevattan olduğu için yahut vefat etmeyip

şehvet

• Hevâ-yı nefsin meyli ve arzusu.
• Bir şeyi fazla istemek.
• Cinsî istek. Mahbube için olan istek, iştiha. (Yemek, içmek, uyumak da şehvetin şubelerindendir.)Kudsi Hadis'te Cenab-ı Hak buyuruyor: "Ey benim için şehvetini bırakıp gençliğini bana veren genç! Sen meleklerin bir kısmı

semavat ehli / semâvât ehli

• Semâda yaşayan varlıklar; melekler, ruhanîler.

semavi gözler / semâvî gözler

• Göklerdeki melekler ve ruhânîlerin bakışları.

şeytan

• İblis. (Cenab-ı Hakk'ın emrine isyan ettiğinden rahmetinden kovulmuş, şerleri ve muzır şeyleri temsil eder ve ateşten yaratılmıştır. Bütün melekler Cenab-ı Hakk'ın emriyle Hazret-i Âdem'e secde ettiği halde Şeytan: "O, topraktan yaratılmıştır, ben ateşten yaratıldım. Ben ondan daha kıymetli ve yükse

sidrenişin / سدره نشين

• Sidretülmüntehâda oturan melek. (Arapça - Farsça)

silahşör

• Silahları karıştırıcı, silahlarla oynayıp uğraşıcı.
• Eski zamanda bir sınıf silahlı asker, hususiyle muhtelif silahları kullanmakta fevkalâde meleke ve maharet ile mümtaz olup, maiyyette istihdam olunanlara verilen addı. Yeniçeri Ocağı zâbitlerinin bir takımı hakkında da kullanılır bi

sual melekleri

• Sorgu melekleri.

sur / sûr

• Kıyâmet kopacağı zaman, dört büyük melekten biri olan İsrâfil aleyhisselâmın üfleyeceği, nasıl olduğu bilinmiyen boru.

süruş / sürûş / سروش

• (Çoğulu: Süruşân) Melek. (Farsça)
• Cebrâil (A.S.) (Farsça)

• Melek. (Farsça)

ulema-i rasihin / ulema-i râsihîn

• Hak ve hakikat ilminde meleke kazanmış âlimler.

vahy

• Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını, peygamberlerine melek vâsıtasıyla veya vâsıtasız olarak bildirmesi.

vahy-i semavi / vahy-i semavî

• Beşerin düşünerek yapmasına inkân olmayan, Allah (C.C.) tarafından melek vasıtasıyla Peygambere gönderilen vahiy.

var / vâr

• (Teşbih edatıdır) Gibi, ...li, kerre, def'a, sâhib, mâlik, lâyıklık (yerinde kullanılarak birleşik kelimeler yapılır). Meselâ: Melek-vâr : Melek gibi. Ümid-vâr: Ümidli. (Farsça)

vücud-u melaike / vücud-u melâike

• Meleklerin varlığı.

yad-ı daşt / yâd-ı daşt

• Nakşibendiyye yolundaki on temel esastan biri. Zikrin, Allahü teâlâyı anmanın ve hatırlamanın kalbe yerleşmesi, meleke hâline gelmesi.

yordam

• t. Edâ.
• Alâyiş, tantana, debdebe.
• Meleke, çalım, çeviklik, alışkanlık, yatkınlık. Çabukluk.

zaruriyyat-ı diniyye

• İman edilmesi zaruri olan dinin esasları, (Allah Teâlâya, Âhiret gününe, Meleklere, Peygamberlere, Kitaplara ve hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmak.)

zebani / zebânî

• Cehennem'de vazife gören melek.

• Cehennem meleği, azâb yapıcı melek.

• Cehennemde vazifeli azap melekleri.

• Zebanî, cehennemlikleri cehenneme atan melek.

zebaniyan / zebaniyân

• (Zebaniye) Zebaniler. Cehennemlikleri Cehennem'e atmaya vazifeli melekler. (Farsça)

zebaniye

• Azap melekleri.