a'mal-i maliye / a'mâl-i mâliye

• Mal ile yapılan ameller; zekat gibi.

acir / âcir

• Malını kirâya veren.

adim / adîm

• Mâlik ve sahib olmayan. Yok olan. Birşeyi olmayan. Fakir.

agahi / agâhî

• Malumat, vukuf, haberdarlık. Uyanıklık, teyakkuz, basiret. (Farsça)

bahal

• Malını kimseye vermeyip saklamak.

bera-yı malumat / berâ-yı mâlumat

• Malûmat ve bilgi için.

beray-ı malumat / berây-ı malûmat

• Mâlûmat için.

cem-i mal

• Mal biriktirme.

cevvaz

• Malı toplayıp hayır ve tasadduk etmeyen kimse.

ehabb-ı emval

• Malların çok sevileni.

emtia / امتعه

• Mallar. (Arapça)

emval / emvâl / اموال

• Mallar.

• Mallar. (Arapça)

fi'l-i mutavaat / fi'l-i mutâvaat

• Mâlum sigasında olduğu halde müteaddi bir fiilin mechulü gibi mânası olan fiildir. (Sevinmek, dövünmek gibi)

gamez

• Malın ve davarın kemi ve küçüğü.

gasb-ı emval

• Malların gasbedilmesi, zorla alınması.

gazamir

• Malı çok olan, zengin.

gazva

• Malın ve davarın kötüsü.

hacren

• Malını kullanmaktan menetmek suretiyle.

hafender

• Malını güzel tedbirlerle çoğaltan mal sahibi.

hazine-i emiriye

• Maliye dairesi.

hazinedar

• Malı muhafazaya me'mur olan. (Farsça)

i'ta-yı ma'lumat

• Malumat verme. Bilgi verme.

ifna-yi maal / ifna-yi maâl

• Malını sarfetme, malını ifnâ etme.

ihtikar / ihtikâr

• Malı kıymetlensin diye saklama.

infak / infâk

• Malı, Allahü teâlânın yolunda harcama. Nafaka zekat gibi verilmesi lâzım olan malı hak sâhibine verme.

isnak

• Mal, mülk, servet ve makamın, insanı azdırması.

israf / isrâf

• Malı, İslâmiyet'in ve mürüvvetin uygun görmediği yâni lüzumsuz, fâidesiz yerlere dağıtmak.

iştirak-i emval / iştirak-i emvâl / iştirâk-i emvâl / اِشْتِرَاكِ اَمْوَالْ

• Mal ortaklığı.

• Mallarda ortak olma.

kesir-ül mal / kesir-ül mâl

• Malı mülkü çok olan. Serveti fazla olan. Zengin.

kesret-i mal

• Malın çokluğu, fazlalığı.

kütt

• Malı kazanıp yığan kimse.

ma'lulen

• Mâlul olarak, sakat olarak.

ma'lumatfüruş

• Mâlumat ve bilgi satan. Bilgiçlik taslıyan. (Farsça)

mahcur

• Malını kullanmaktan men edilmiş, mal üzerindeki tasarruf yetkisi elinden alınmış kimse.

maldar

• Malı mülkü çok olan. Zengin. (Farsça)

malikiyet

• Malik ve sahib olma.

maliyat

• Maliye işleriyle alâkalı. Maliye bilgisi.

maliye / mâliye

• Mal ile ilgili olan.

maliyyun

• Maliyeci.

malperest

• Malı, mülkü ve parayı çok seven. Mala düşkün olan. (Farsça)

melak

• Mala.

mennane

• Malı, mülkü, serveti için kendisiyle evlenilen kadın.

meta / metâ / متاع

• Mal, eşya. (Arapça)

milk

• Mal cinsinden olan yer. Birisinin tasarrufu altında bulunan yer. Mülk.

milvat

• Mala.

mızya'

• Malını çok harcayan kimse. Malını fazlaca zâyi eden adam.

mu'kır

• Malı mülkü çok olan kimse.

müddet-i ma'lume

• Malum olan ve bilinen zaman.

mukıll

• Malı az olan. Fakir.

mülk

• Mal, sahip olunan şey.

mülkiyet

• Mal sahipliği.

münahebe

• Malı yağmalama.

müsadere / مصادره

• Mal varlığına el koyma. (Arapça)
• Müsadere edilmek: Mal varlığına el konulmak. (Arapça)
• Müsadere etmek: Mal varlığına el koymak. (Arapça)

nema / nemâ

• Malın artması, çoğalması. Ziyâdeleşen mala nâmî denir.

neşeb

• Mal, mülk.

rabb-ül mal

• Mal sâhibi. Sermaye sâhibi.

raic-i mal

• Malın değeri.

sahib-i mal

• Mal sahibi.

sahib-ül yed / sâhib-ül yed

• Mal sahibi, malı elinde tutan kimse.

sahibülyed

• Malı elinde tutan kimse.

sefih / sefîh

• Malını dînin ve aklın uygun görmediği yere harc eden, aklı az olan.

sermaye-i servet

• Mal varlığı, sermaye.

servan

• Malı çok olan kimse.

servet

• Mal, mülk, zenginlik. (Farsça)

• Mal, varlık.

şuhh

• Mala düşkün olup, fakirlere vermeyi sevmemek, cimrilik etmek.

sümr

• Mal.

tebzir / tebzîr

• Malı saçıp savurma.

• Malı, İslâmiyet'in ve aklın uygun görmediği yerlere dağıtma, isrâf.

temellük

• Mal edinme, sahiplenme.

tergis

• Mal çoğaltmak.

teva

• Mâlın helâkı. Mülkün helâk olması.

tevsi-i malumat / tevsi-i malûmat

• Malûmatın dağılması, bilginin yayılması.

zayiat-ı maliye

• Mâli zararlar ve ziyanlar.