akdiyye

• Mafsallarda bulunan yumru ve düğüm.

bekre

• Kuyu ve benzerlerinde kullanılan makara, çıkrık, çark.
• Mafsallarda bulunan makara şeklindeki kemik.

bend

• Bağlanan. Bağlanmış. (Farsça)
• Bağ. Boğum. Mafsal. (Farsça)
• Su bendi. Baraj. (Farsça)
• Gam. Gussa. (Farsça)
• Mekir. (Farsça)
• Hile. (Farsça)
• Mülâhaza. Fıkra. Madde. (Farsça)
• Aldatmak. (Farsça)
• Birisini emri altına almak, bendetmek. (Farsça)
• Edb: Baştan sona kadar aynı vezinli bir çok parçalardan meydana (Farsça)

beracim

• (Tekili: Bürcume) Boğumlar, mafsallar.

berniş

• Romatizma ağrısı, mafsal sancısı. (Farsça)
• Karın ağrısı, sancısı. (Farsça)

efekk

• Zayıflıktan dolayı omuzu mafsaldan ayrılmış olan kimse.

evsal

• (Tekili: Vasl) Vücuttaki mafsallar, oynaklar.

evşaz

• Yardımcılar, tarafdarlar. Aşağılık ve ayak takımı olan kişiler.
• Vücuttaki mafsallar, oynak yerler.

fasl

• (Fasıl) İki şey arasındaki ek yeri. Mafsal.
• Hak söz. Hak ile bâtılın arasını fark ve temyiz ile olan hüküm ve kaza. (Buna "Faysal" da denir) Halletmek. Ayrılma. Çözme.
• Bölüm.
• Mevsim.
• Aynı makamda çalınan şarkı.
• Çocuğu memeden kesmek.
• Birini zem

fesh

• Bozmak. Hükümsüz bırakmak. Kaldırmak.
• Zayıf olmak.
• Bilmemek. Cehil.
• Re'y ve tedbiri ifsad eylemek.
• Zaif-ül akıl. Zaif-ül beden.
• Tembellik yüzünden gayesine erişemeyen.
• Unutmak.
• Tıb: Beden âzalarının mafsallarını yerinden çıkarıp ayırmak

ibad

• Tıb: Bacaklarda diz mafsalının iç kısmındaki büyük damar.

irtifak

• Bir yere dayanma.
• (Kap) dolma.
• İhtiyaç duyma.
• Arkadaşlık etme.
• Tıb: İki kemiğin hareketsiz kalmak üzere mafsallanması.

mefasıl

• (Tekili: Mafsal) Mafsallar. Vücuttaki oynak yerleri, eklenti yerleri.

mefsil

• (Çoğulu: Mefâsıl) Her âzada olan ek yerleri. Mafsal.

nasil

• Çenelerin altından boyun ile başın kavuştuğu yerde olan mafsal.

resibe

• (Çoğulu: Rasibât) Dizlerde ve mafsallarda olan hastalık.

zend

• (Çoğulu: Zinâd-Eznüd-Eznâd) Kolun bilekte olan mafsalı.
• Çakmak taşı ve demiri.