akalim

• (Tekili: Ekalim) (İklim) İklimler.
• Dünyanın kıt'a ve memleketleri.

asya

• Dünyadaki kıt'aların en büyüğü. (Farsça)
• Değirmen. (Farsça)

ceyş

• Asker, ordu. En az dörtyüz nefer süvari ve piyadeden müteşekkil bir askeri kıt'a.
• Dolup taşmak.
• Ses, sadâ.

cihan-nüma

• Dünyayı gösteren harita veya coğrafya. (Farsça)
• Çatının üzerinde her tarafa nezareti olan açık taraça. (Farsça)
• Meşhur Türk Âlimi Kâtib Çelebi'nin 1654 (Hicri: 1065) tarihinde çizdiği Asya Kıt'asının haritası. (Farsça)

ekalim-i seb'a

• Yedi iklim.
• Yedi kıt'a.

emirber

• Subayların kıt'a ve daire dışında emirlerinde bulunan erler. (Farsça)

filze

• (Çoğulu: Fülüz-Eflâz) Parça, kıt'a.

ıdfe

• Ondan elliye varana kadar olan erkekler.
• Kıt'a.
• Akşam vakti.

ıklim

• Bir yerin hava şartları. Memleket. Küre-i arzın kıt'a ve her bir memleketi.

kisef

• (Tekili: Kisf) Kıt'alar, parçalar, kısımlar.

kıtaat

• (Tekili: Kıt'a) Bölümler, cüzler, parçalar.
• Büyük kara parçaları.
• Askeri birlikler.
• Ülkeler, memleketler.

manevra

• Bir makinenin, bir cihazın işleyişini düzenleme veya idare etme işi ve şekli. (Fransızca)
• Ask: Muharebede düşmanın savaş gücünü yok etmek maksadıyla eldeki askerî kuvvetlerin en te'sirli bir biçimde düzenlenmesini te'min eden bütün hareketler. (Fransızca)
• Barış zamanında kıt'alara ve kurmay hey'etle (Fransızca)

nakliyat-ı askeriye

• Askerî kıt'aların; top, tüfek, cephane, teçhizat ve levazımatı ve her türlü seferî ihtiyaçlarıyla birlikte bir yerden kaldırıp başka bir yere gönderilmesi, nakledilmesi. Askerî nakliyat.

resm-i geçit

• Askerî bir kıt'anın yahut bir mektebin talebelerinin gösteri mahiyetinde geçişi. Geçit resmi.

rumeli

• Osmanlı İmparatorluğunun Avrupa Kıt'asındaki kısmı.

şüvaye

• Büyük nesnelerin küçüğü.
• Kıt'a.

taraf

• Yan, yön.
• Yer, memleket, ülke. Kıt'a.
• Taraftarlık, sahip çıkmak, korumak.
• Aralarında anlaşmazlık bulunan iki kişiden veya iki topluluktan her biri.

zemin-i asya / zemîn-i asya / زَم۪ينِ آسْيَه

• Asya kıt'ası.