bişkufe

• Kusma, istifra. (Farsça)
• Çiçek. (Farsça)

dek

• Desise, hile, dolandırıcılık. (Farsça)
• Sâil, dilenci. (Farsça)
• Dilencilik. (Farsça)
• Sağlam, metin, muhkem. (Farsça)
• Çatma, tokuşma. (Farsça)

deng

• Hayran, şaşkın, şaşmış olan, ahmak, ebleh, bön, sersem. (Farsça)
• İki katı maddenin tokuşmasından hasıl olan ses. (Farsça)
• Pergel noktası. (Farsça)

des'

• Def'etmek kovmak.
• Ağız dolusu kusmak.

gaseyan / غصيان

• Mide bulantısı. Kusmak.

• Kusma. (Arapça)
• Kusmuk. (Arapça)

gayr-ı müteaffin

• Kokuşmamış.

hey'ua

• Kusmak, kay.
• Yavaşlık.

heyza

• Fazlaca kusma, istifra etme.
• Tıb: Kolera hastalığı.

hüv'

• Kusmak.

inta'

• Çok fazla terlemek. Kusma, istifra etme.

işgüfe

• İstifrağ, kusma. (Farsça)
• Çiçek. (Farsça)

istifra

• Kusma.

istifrag

• (Ferag. dan) Kusma. Kay.
• Mümkün olanı sarfetmek.

istifrağ / istifrâğ / استفراغ

• Kusma; içindekini dökme, boşaltma.

• Kusma. (Arapça)
• İstifrâğ etmek: Kusmak. (Arapça)

istika'

• (Saky. den) Su isteme. İçmek için su alma.
• Kendini zorlıyarak ve sun'i olarak kusma.

ıstıkak

• Tokuşmak.

istikya

• (Kayy. den) Kusma, istifrağ etme.

kay

• Kusma, istifrağ. Hastalıktan dolayı ağızdan çıkan hazmolmamış gıdâ maddesi.

kay' / قى ء

• Kusma. (Arapça)

keyd

• Tuzak. Kötülük, hile.
• Men'etmek.
• Kusmak.
• Çakmağın tezce ateşi çıkmayıp geçmek.
• Cenk etmek, dövüşmek.
• Karganın ötmesi.

kıls

• (Çoğulu: Kulus) İftira etmek.
• Atmak.
• Liften yapılmış kalın ip.
• Kusmak.
• Kap dolup dökülmek.

kuya

• Çok kusmak.

makya

• Kusmak.
• Kusma yeri.

nühu'

• Kusmak.

refse

• Tokuşmak.

sadme / صدمه

• Çarpma, vurma, tokuşma. (Arapça)
• Musibet. (Arapça)

satt

• Cemaat, topluluk.
• Cesediyle tokuşmak.
• Kovmak, def'etmek.
• Zor bir işe giriftar etmek.

taaffün / تعفن / تَعَفُّنْ

• (Ufunet. den) Çürüyüp kokuşma. Leş kokusu. Fena ve pis kokular.

• Bozulma, kokuşma, çürüme.

• Kokuşma.

• Kokuşma. (Arapça)
• Taaffün etmek: Kokuşmak. (Arapça)

• Kokuşma.

taaffunat / taaffunât

• Kokuşmalar, kokuşmuş şeyler.

taaffünat / taaffünât

• Kokuşmalar.

tasadüm

• Tokuşmak.

tasdim

• Tokuşmak.

tehevvu / تهوع

• Kusma. (Arapça)
• Tehevvu etmek: Kusmak. (Arapça)

tehevvu'

• Kusma. İstifrağ etme.

tesadüm / tesâdüm / تصادم

• Çarpışma, tokuşma. (Arapça)
• Tesâdüm etmek: Çarpışmak, tokuşmak. (Arapça)

tey'

• Kusmak.
• Yere akmak.

tulga

• Kusmak.