ab

• Kusur, ayıp, noksanlık.

abd-i pür-taksir / abd-i pür-taksîr

• Kusurlarla dolu kul.

abd-i pürkusur

• Kusurlarla dolu olan kul.

abluka

• Kuşatma, etrafını çevirme.

aff-ı kusur

• Kusurun affedilmesi.

aşiyan / âşiyân

• Kuş yuvası, sevimli ev.

ayb

• Kusur ve utanılacak şey.

• Kusur. Leke. Utandıracak hal.

ayyab

• Kusur görücü, ayıb gören.

azamet-i ihata

• Kuşatıcılığının büyüklüğü.

azamet-i kemal / azamet-i kemâl

• Kusursuzluk ve mükemmelliğin büyüklüğü.

baz-ban / bâz-ban

• Kuşçu. Doğancı. (Farsça)

baz-dar / bâz-dâr

• Kuşçu, avcı, doğancı. (Farsça)

bedihi / bedîhî / بدیهى

• Kuşkusuz. (Arapça)

belagat / belâgat / بلاغت

• Kusursuz söz söyleme (Arapça)

beri / berî / بَر۪ي

• Kusurdan uzak olan, temiz.

bigüman / bîgüman / بى گمان

• Kuşkusuz. (Farsça)

birayb / bîrayb / بى ریب

• Kuşkusuz. (Farsça - Arapça)

bistah

• Küstah, hayâsız, edepsiz, arsız, utanmaz adam. (Farsça)

bişübhe / bîşübhe / بى شبهه

• Kuşkusuz, şüphesiz. (Farsça - Arapça)

bücc

• Kuş yavrusu.

cadib

• Kusur görücü. Başkalarının noksan taraflarını gören.

cager

• Kuş kursağı. (Farsça)

caşiriyye

• Kuşluk vakti yenen yemek. Kuşluk yemeği.

çaşt / çâşt / چاشت

• Kuşluk vakti. (Farsça)

cemal-i münezzeh / cemâl-i münezzeh

• Kusur ve çirkinlikten uzak güzellik.

cenah-ı tair / cenah-ı tâir

• Kuş kanadı.

cenh

• Kuşun kanadını vurması.

çine

• Kuş yemi. (Farsça)

civcive

• Kuşların coşkulu ötüşleri, şakımaları.

cümle-i mukaddese

• Kusur ve eksiklikten uzak, yüce cümle.

dabiret-üt tuyur / dâbiret-üt tuyur

• Kuşların, ayakları arasındaki parmak.

dahye

• Kuşluk vaktinde kesilen koyun.

daire-i muhit

• Kuşatıcı daire.

daire-i muhita / dâire-i muhîta

• Kuşatıcı, geniş daire.

derece-i ihata

• Kuşatıcılık derecesi.

derece-i kabahat

• Kusur ve kabahat derecesi.

derk-i kusur

• Kusurunu anlama.

duha / duhâ / ضُحٰي

• Kuşluk vakti.

• Kuşluk vakti.

duha vakti / duhâ vakti

• Kuşluk vakti. Oruç zamânının yâni imsak ile iftar vakti arasındaki müddetin dörtte birinin tamam olmasından îtibâren başlayan vakit.

• Kuşluk vakti.

duhye

• Kuşluk vakti kesilen kurban.

ebahir

• Kuş kanadının üçüncü mertebede olan yelekleri.

ehl-i kusur

• Kusur arayanlar.

evhamlı

• Kuşkulu, kuruntulu.

fakir-i pür-taksir / fakir-i pür-taksîr

• Kusurlarla dolu fakir anlamına gelen, tevazu ifadesi olarak "ben" yerine kullanılan ifade.

fakir-i pürkusur

• Kusurlarla dolu muhtaç anlamında, tevazu ifadesi olarak "ben" yerine kullanılan söz.

gafur-ur rahim

• Kusurları örten, adâletle en ziyade merhamet eden Cenab-ı Hak (C.C.). Mü'minlerin kusurlarını affederek muhafaza eden.

hafif / hafîf

• Kuş uçarken, at koşarken veya rüzgâr eserken meydana gelen hışırtı, hışlama.

hakimiyet-i kudsiye / hâkimiyet-i kudsiye

• Kusur ve eksiklikten yüce, mukaddes egemenlik, hâkimiyet.

hata ender hata

• Kusur içinde kusur. Hatâ içinde hata.

havafi

• Kuş kanadında ebâhir yeleklerinden sonra olan dört kısacık yelekler.

hitabat-ı ezeliye-i sübhaniye / hitâbât-ı ezeliye-i sübhâniye

• Kusur ve aczden yüce olan Allah'ın ezelî konuşmaları.

hızk

• Kuşun terslemesi.

hizmet-i sübhaniye / hizmet-i sübhâniye

• Kusur ve eksiklikten yüce olan Allah'ın hizmeti.

hucne

• Kuşak.

hunan

• Kuşların boğazında olan bir hastalık.

hurdegir / hurdegîr / خرده گير

• Kusur bulan. (Farsça)

hüsn-ü bi-bahane

• Kusursuz güzellik. Günahsız mâsum güzellik.

hüsn-ü mücerred

• Kusur ve noksanlıktan arınmış güzellik.

hüv'

• Kusmak.

i'tiraf-ı kusur

• Kusurunu söyleme, itiraf etme.

i'tizar

• Kusurunu bilerek özür dilemek. Kusurunu beyan edip ve anlayıp af dilemek. (Takdire şayan güzel bir haslettir.)

ıdha'

• Kuşluk vaktine girmek.

ifcac

• Kuş cıvıldaması, kuş ötmesi.

ifcac-ı tuyur

• Kuşların cıvıldayışı.

ihata / ihâta / احاطه / اِحَاطَه

• Kuşatma, çevirme.

• Kuşatma.

• Kuşatma.

ihata etme

• Kuşatma.

ihatalı / ihâtalı

• Kuşatıcı, kapsamlı.

ihatasız

• Kuşatmayan, dar.

ikae

• Kusturma, istifra ettirme. Kusturulma.

ilm-i muhit / ilm-i muhît / عِلْمِ مُح۪يطْ

• Kuşatıcı ilim.

in'ikas-ı kemal / in'ikâs-ı kemâl

• Kusursuzluğun yansıması.

irade-i amme / irade-i âmme

• Kuşatıcı irade.

işkil

• Kuşku, zan.

ıslahat

• Kusurları ve eksiklikleri gidermek için yapılan işler ve düzeltmeler.

iştibah / iştibâh / اشتباه

• Kuşkuya düşme. (Arapça)

istifra

• Kusma.

istifrağ / istifrâğ / استفراغ

• Kusma; içindekini dökme, boşaltma.

• Kusma. (Arapça)
• İstifrâğ etmek: Kusmak. (Arapça)

istila edici / istilâ edici

• Kuşatıcı.

istila etmek / istilâ etmek

• Kuşatmak.

itizar / itizâr

• Kusurunu bilerek özür beyan etme, kusurunu beyan edip af dileme.

itkan-ı muhkem

• Kusursuz sağlamlık.

kabahat

• Kusur, çirkin iş, tekdir edilmeğe müstehak hareket.

• Kusur, suç.

kales

• Kusuntu.

kaşane-i mürgan / kâşâne-i mürgân

• Kuş yuvası.

kasır

• Kusurlu.

kaşmeş

• Kuş üzümü.

kay

• Kusma, istifrağ. Hastalıktan dolayı ağızdan çıkan hazmolmamış gıdâ maddesi.

• Kusuntu.

kay' / قى ء

• Kusma. (Arapça)

kaylule / kaylûle

• Kuşluk vaktinden öğlenden biraz sonraya kadarki zaman dilimidir ki bu zaman diliminde uyumak sünnettir.

kayy

• Kusmuk.

kelime-i tesbihfeşan

• Kusursuzluğu ilân edip yayan kelime.

kemal / kemâl

• Kusursuzluk, mükemmellik.

kemal-i ihtiram / kemâl-i ihtiram

• Kusursuz ve mükemmel saygı, hürmet.

kemal-i kudsi / kemâl-i kudsî

• Kusursuz mükemmellik.

kemal-i ziynet / kemâl-i ziynet

• Kusursuz ve mükemmel süs.

kemalsiz / kemâlsiz

• Kusurlu, noksan.

kemerbeste

• Kuşak bağlamış, hazırlanmış.

• Kuşak bağlamış, hazır olmuş. Hazır olup emri bekler hâlde olan. (Farsça)

kesirler

• Küsürlu sayılar.

kuddus / kuddûs

• Kusur ve noksanlıklardan uzak, pak ve temiz olan Allah.

küla

• Kuş kanadının sonunda olan dört telek.

kuluçkaya kapanmak

• Kuşun, yavru çıkarmak üzere yumurtaların üzerine yatması.

kuşluk namazı

• Kuşluk vaktinde kılınan namaz.

kusurat / kusurât / kusûrât

• Kusurlar, hatalar.

• Kusurlar.

küsurat / küsûrât / küsûrat / كُسُورَاتْ

• Küsurlar, fazlalıklar.

• Küsurlar, artıklar.

• Küsûrler.

küsuratlar

• Küsurlar.

kusuriyet / kusûriyet

• Kusurluluk.

kusurkarane / kusurkârâne

• Kusurlu bir şekilde.

küzb

• Küsbe.

lacerem / lâcerem / لاجرم

• Kuşkusuz. (Arapça)

lühce

• Kuşluk vaktinde yenen yemek.

ma'ayib / ma'âyib / معایب

• Kusurlar, ayıplar. (Arapça)

ma'yuben

• Kusur ve ayıp sayılarak. Ayıplanarak.

mahsur / mahsûr / محصور

• Kuşatılmış.

• Kuşatılmış. (Arapça)

mantıku't-tayr

• Kuş dili, Feridüddin Attar'ın meşhur eseri.

marhuk

• Kuşkonmaz bitkisi.

matare

• Kuşu çok olan yer.

meayib / meâyib / معایب

• Kusurlar, ayıblar, lekeler.

• Kusurlar, ayıplar. (Arapça)

medar-ı kusur ve işkal / medar-ı kusur ve işkâl

• Kusur ve zorlaştırma sebebi.

meksuf

• Küsufa uğramış, ziyâsı, aydınlığı tutulmuş. Kararmış.

muğber

• Küskün, gücenmiş, darılmış.

muhabbet-i kudsiye

• Kusur ve noksandan uzak olan sevgi.

muhasara / muhâsara / مُحَاصَرَه

• Kuşatma.

• Kuşatma.

• Kuşatma.

muhat / muhât / مُحَاطْ

• Kuşatılmış, çevrilmiş.

• Kuşatılmış.

• Kuşatılmış.

• Kuşatılmış.

muhit / muhît / مُح۪يطْ

• Kuşatan, çevre.

• Kuşatıcı.

muhita / muhîta

• Kuşatıcı.

• Kuşatıcı.

mukassır / مقصر

• Kusurlu. (Arapça)

mukayyi / مقيىء

• Kusturucu. (Arapça)

münezzeh

• Kusur, eksiklik ve muhtâçlıktan uzak. Allahü teâlânın noksan sıfatlardan uzak olduğunu bildirmek için kullanılan bir tâbir.

münkesif

• Küsufa uğramış, tutulmuş, tutulan.

murg / مرغ

• Kuş. (Farsça)

mürg / مرغ

• Kuş. (Farsça)

mürgan

• Kuşlar. (Farsça)

mürgbaz

• Kuşçu. Kuş yetiştiren. (Farsça)

mürgdil

• Kuş yürekli. Korkak. (Farsça)

mürgzar

• Kuşu çok olan yer. Kuş bahçesi. (Farsça)

nağme-i fesahat

• Kusursuz derecede düzgün, açık ve akıcı nağme.

nakisa / nakîsa / نقيصه

• Kusur, noksan, eksiklik.

• Kusur. (Arapça)

nakise / nakîse / نقيصه

• Kusur. (Arapça)

nakş-ı nezih

• Kusursuz san'at nakşı.

nebiyy-i akdes

• Kusur ve noksandan yüce, mukaddes nebî, peygamber; Hz. Muhmmed.

nefs-i mardiye

• Kusurlarını bilen, kendisinden râzı olunan nefis. Rabbinin indinde makbul olan nefis.

nefs-i mardiyye

• Kusurlarını bilen, kendisinden râzı olunan nefs. Rabbinin indinde, makbûl olan nefs.

nesl / نسل

• Kuşak, nesil. (Arapça)

nühs

• Kuş ismi.

nühu'

• Kusmak.

nul

• Kuş gagası. (Farsça)

pergaze

• Kuş kanadının vücuda yapışık olan kısmı. (Farsça)

pür kusur

• Kusurlarla dolu.

pür-kusurluk

• Kusurlarla doluluk.

pür-taksir / pür-taksîr

• Kusurlarla dolu.

pürkusur

• Kusurlarla dolu.

rayb / ریب

• Kuşku, şüphe. (Arapça)

refrefe

• Kuşun kanatlarını oynatıp açması.

rezil ü rüsva

• Kusur ve ayıpları meydana çıkarılmış, kepâze olmuş olan.

şahşaha

• Kuşun hızla uçması.

şaibe / şâibe

• Kuşku, şüphe.

sak'

• Kuşun, kanadını çırparak öttürüp uçması.

sebeb-i kusur

• Kusur sebebi.

şehper / شهپر

• Kuş kanadının en uzun tüyü. (Farsça)

• Kuş kanadındaki en uzun tüy. (Farsça)

şekk / شك

• Kuşku, şüphe. (Arapça)

şekketmek

• Kuşkulanmak, şüphelenmek.

şeksiz

• Kuşkusuz, şüphesiz.

settar / settâr / سَتَّارْ

• Kusurları çokça örten (Allah).

şeyn

• Kusur, ayıp, noksan, kabahat. Yaramaz şey.

• Kusurlu, noksan, kötü.

• Kusur.

tair / tâir / طائر

• Kuş. (Arapça)

takaddüs / تَقَدُّسْ

• Kusursuz olma.

takayyü'

• Kusar gibi olup kusamama.

takdis / takdîs / تَقْد۪يسْ

• Kusursuz bulma.

taksirat / taksîrât / تقصيرات

• Kusurlar, günahlar.

• Kusurlar, günahlar.

• Kusurlar. (Arapça)

tatrik

• Kuşun yumurtalamaya, kadının doğum yapmağa yakın olması.

tayr / طير

• Kuş.

• Kuş. (Arapça)

tebrie

• Kusur ve noksandan uzak tutma.

tedsir

• Kuşun yuvasını düzenlemesi veya düzeltmesi.

teennuk

• Kusursuz yapılış.

tehevvu / تهوع

• Kusma. (Arapça)
• Tehevvu etmek: Kusmak. (Arapça)

tehevvu'

• Kusma. İstifrağ etme.

tehvi'

• Kusturma veya kusturulma.

tekallüd

• Kuşanma, üzerine alma.

tenezzüh / تَنَزُّهْ

• Kusurdan uzak olma.

tenzih / tenzîh / تَنْز۪يهْ

• Kusur kondurmama.

• Kusurdan uzak tutma.

tesbih / تسبيح

• Kusurlardan beri kılma.

teşekkük

• Kuşkulanma.

teşkik

• Kuşkulandırma.

teşkikat / teşkikât

• Kuşkulandırmalar.

tulga

• Kusmak.

tuveyrat

• Kuşçuklar, küçük kuşlar.

tuyur / tuyûr / طيور

• Kuşlar.

• Kuşlar.

• Kuşlar.

• Kuşlar. (Arapça)

unsur-u muhit / unsur-u muhît / عُنْصُرُ مُحِيطْ

• Kuşatıcı unsur, madde.

uşş

• Kuş yuvası.

uyub / uyûb / عيوب

• Kusurlar. (Arapça)

vath

• Kuşların burnuna ve ayağına necasetten veya balçıktan yapışıp kalan nesne.

vekr

• Kuş yuvası.

vesvese

• Kuşku, kuruntu, tereddüt.

veyle

• Küstahlık, rezillik.

vükne

• Kuş yuvası.

zegab

• Kuş yavrusunun üstünde olan sarıca tüyler.

zemca

• Kuş kuyruğunun çıktığı yeri.

zemka

• Kuşun kuyruğunun bittiği yer.