abid

• Kıvılcım. (Farsça)

ateşpare / âteşpâre / آتش پاره

• Kıvılcım. (Farsça)

ayij

• Kıvılcım, şerâre. (Farsça)

berk

• Şimşek, parıltı, kıvılcım.
• Sert, katı.

ijek

• Kıvılcım, şerare. (Farsça)

kıvılcım-misal / kıvılcım-misâl

• Kıvılcım gibi.

şerarat / şerârât

• Şerareler, kıvılcımlar.

• Parlak kıvılcımlar.

• Kıvılcımlar.

şerarat-ı neyyirane / şerârât-ı neyyirâne

• Parlak kıvılcımlar, ışık saçan şerareler. (Farsça)
• Mc: İslâmiyetin kuvvet ve hakkaniyetinden gelen parlaklık. (Farsça)

• Aydınlatıcı parlak kıvılcımlar, ışık saçan kıvılcımlar.

şerare / şerâre / شراره

• (Şerâr) Kıvılcım. Elektrik kıvılcımı. Müsbet ve menfi (+ ve -) elektrik kutuplarının birbirine çok yakın olmasından veya dokunmasından hâsıl olan kıvılcımların parlayışı.

• Kıvılcım.

• Kıvılcım. (Arapça)

şerarefigen

• Kıvılcım saçan. (Farsça)

şeraret

• Şerlilik, kötülük, fenalık.
• Kıvılcım.

şerer / شرر

• (Tekili: Şerare ve Şerere) Kıvılcımlar.

• Kıvılcımlar. (Arapça)

şerere

• (Çoğulu: Şirer-Şirâr) Ateş kıvılcımı.

şererfeşan

• Kıvılcım saçan. (Farsça)

şerernak / şerernâk

• Kıvılcım saçan. (Farsça)

şihab / şihâb / شهاب

• Parlak yıldız.
• Kıvılcım.
• Yıldızdan fırladığı zannedilen ve dünyanın atmosferinde bir an görünüp kaybolan gök taşı.

• Akan yıldız, kayan yıldız. (Arapça)
• Kıvılcım. (Arapça)

şihban

• (Tekili: Şihâb) Kıvılcımlar.

şirar

• Ateş kıvılcımları.
• Şerirler. Şerli kimseler.

şühüb

• (Tekili: Şihâb) Kıvılcımlar.

tıfl

• Küçük çocuk.
• Her şeyin cüz ve parçası.
• Batmaya yakın güneş.
• Kıvılcım.