bezle

• Lâtife, hoşa giden kibar ve nâzik söz. Şaka tarzında söylenen söz. (Farsça)
• Ahenk ile okunan şiir. (Farsça)

büza'

• Kibar, zarif.

büzaa

• Kibarlık, incelik, zerafet.

çelebi

• Efendi, kibar kimse.
• Mevlâna postnişinine verilen ünvan.
• Çelebi, Sultan Mehmed devrine kadar padişah oğullarına verilen ünvan idi.
• Mevlânâ soyundan gelenlerle, mevlevilerin büyüklerine verilen ünvan.

centilmen

• ing. Kibar erkek, çelebi, görgülü kişi.

edille-i taliye / edille-i tâliye

• Huk: Örf, âdet, teâmül, istishab, asıl ve amel, maslahat-ı mürsele, kaide-i külliye, âsâr-ı sahabe ve âsâr-ı kibar-ı tabiîn gibi deliller.

helesaya çıkmak

• Eskiden ramazanlarda iftardan sonra para toplamak için çocuklar tarafından teşkil edilen çalgılı heyetlere katılanlar tarafından nakarat makamında söylenen bir tabirdir. Dilenciliğin kibarcalarından sayılır.

ilmiye rütbeleri

• İlmiye denilen ulema sınıfına mahsus rütbeler. Rütbeler, aşağıdan üste doğru şöyle idi: Müderrislik, kibar-ı müderrisîn, mahreç mevleviyeti, bilâd-ı hamse mevleviyeti, Haremeyn-iş şerifeyn mevleviyeti, İstanbul kadılığı, Anadolu ve Rumeli kazaskerliği.

irha

• Tatlılıkla ve kibarca hareket etme, yumuşak davranma, tatlı muâmele etme.

medeni / medenî

• Faziletli, terbiyeli, kibâr.
• Medineli. Şehirli.
• Kur'an-ı Kerimin Medine şehrinde nâzil olan âyet ve sureleri.

• Şehirli.
• Medine'li.
• Terbiyeli, kibar, nazik,
• Medine'de nazil olan sûre veya âyet.

• Topluluk hâlinde yardımlaşarak yaşayan, kibâr, nâzik, terbiyeli, görgülü kimse.
• Medîne'de nâzil olan âyet-i kerîmeler ve sûreler.

• Terbiyeli, kibar, şehirli.

medeni-i bittab'

• Doğuştan, yaradılıştan huyları ile medeni oluş.
• Cenab-ı Hakkın yaratması ile tab'an iyi huylu, kibar, faziletli kimse.

mütelatıf

• (Lütf. dan) Kibar ve nazik muamele yapan. Lütf ile muamele eden.

nazik / nâzik / نازک

• İnce, kibar.

• İnce. (Farsça)
• Kibar. (Farsça)

nazik-eda / nâzik-edâ

• Nâzik tavırlı, kibar. (Farsça)

nazikane / nâzikâne / نازكانه

• Nazik kimseye yakışır şekilde, kibarlıkla, terbiyelice. (Farsça)

• Kibarca, nazikçe. (Farsça)

nezihane / nezihâne

• Temiz ve kibar bir şekilde.

şehri

• Şehirli. (Farsça)
• İstanbul'lu, İstanbul'da doğup büyüme. (Farsça)
• Mc: Kibar, ince. (Farsça)

tazarruf

• Zerafet, kibarlık, incelik gösterme.

zarafet / zarâfet

• Zariflik, incelik, kibarlık. Nâzik davranış. Muamelede, harekette ve giyimde hoşluk ve temizlik.

• İncelik, kibarlık.