ayş / عيش

• Yaşama, keyif alma, gününü gün etme. (Arapça)

bade-i ikbal / bâde-i ikbal

• İkbal şarabı. Yüksek mevkide bulunmanın verdiği geçici neşe ve keyif.

efran

• Neş'eli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur.

esrar

• (Tekili: Sır) Sırlar. Gizli hikmetler ve mânalar. Bilinmeyen şeyler.
• Keyif veren zehir. Uyuşturucu madde.
• Elinde ve el ayasında olan hatlar.

heşş

• Gevrek, kolayca kırılabilir olan.
• Keyifli, şen.

ıtrab

• (Tarab. dan) şevke getirme, keyiflendirme.

keyf / كيف

• Keyif, afiyet. (Arapça)

mizacgir

• Mizâc ve keyiflere göre hareket eden. (Farsça)

müfterih

• (Ferah. dan) Keyifli, neşeli. Şen, ferah içinde olan.

mükeyyif / مكيف

• Keyif verici, neşelendirici şey. Sarhoşluk veren.
• Klima cihazı.

• Keyif verici. (Arapça)

mükeyyifat / mükeyyifât

• Keyif verici, sarhoşluk verici şeyler.

münharif-ül mizac

• Rahatsız, keyifsiz.

mütebehhic

• Şen ve keyifli olan. Sevinç içinde olan.

mütekeyyifane

• Keyiflenerek.

na-mizac

• Keyifsiz, rahatsız, hasta. (Farsça)

na-mizaci / na-mizacî

• Keyifsizlik, rahatsızlık, hastalık. (Farsça)

neş'e-yab

• Keyifli, neşeli, sevinçli. (Farsça)

neşe

• Keyif, sevinç.

neşve

• (Nişve - Nüşve) Sevinç, keyif.
• Büyümek ve yetişmek.
• Koklamak.
• Rayiha.
• Bir şeyi tekrarlamak.
• Mest ve sarhoş olmak.
• İyice duyup vâkıf olmak.

neşvebahş

• Keyif ve neşe veren. Neşelendiren. (Farsça)

neşvedar / neşvedâr

• Keyifli, neşeli. (Farsça)

neşvegah / neşvegâh

• Neşe ve keyif yeri. (Farsça)

neşvemend

• Keyifli, neşeli. (Farsça)

neşvet

• Keyif, neşe. Sevinç sarhoşluğu.

neşveyab

• Neşeli, keyifli. (Farsça)

nuş etmek / nûş etmek

• İçmek, keyiflenmek.

sa'teri / sa'terî

• şen ve keyifli kimse.
• Kekik otu ile alâkalı.
• Soytarı.

safa-yı kebir

• Büyük zevk, keyif.

sakamet

• Bozukluk, ziyan, noksan, zarar, eksiklik.
• Keyifsizlik.
• Dert.

sakim

• Hasta, keyifsiz, sağlam olmayan.
• Yanlış.

şevk-alud / şevk-âlud

• Şevkli, neşeli, sevinçli, keyifli. (Farsça)

tatarrub

• Şevke gelme, coşma, neşelenme, keyiflenme.

tatrib

• Zevklendirme, neşelendirme, keyiflendirme.

tekeyyüf / تكيف

• Bir keyfiyet kabul etmek. Eksiltmek veya noksan etmek. Keyfiyetlenmek.
• Keyiflenmek.

• Keyiflenme. (Arapça)

teneşşut

• (Neşat. dan) Ferahlanma, keyiflenme.

tenşit

• (Çoğulu: Tenşitât) (Neşât. dan) Keyiflendirme, şenlendirme.

tiryaki

• Afyon kullanmağa alışmış, afyonkeş.
• Keyif verici şeyler kullanmağa alışık olan.
• Mc: Huysuz, aksi, titiz.