abese

• (Abs. den) Çehresini çattı, sureti kerih oldu (meâlinde).

atb

• Hışım etmek.
• Fesad.
• İkrah olunan, kerih görülen.

ekreh

• Çok iğrenç, en kerih.

ekreh-i mahlukat

• Mahlukların en kerihi, en iğrenci.

eza

• Ticarette kaybetme, zarar etme.
• Kibir ve gururunu bıraktırma.
• Sıkıntı, eziyet, zulüm, cevr, sitem, renc, incinmek. İnsanın kerih görüp mahzun olduğu şey.
• Hayır ve sadaka yoluyla mal vermede gururlanmak. Tetavül etmek.

fezaze

• Ahlâkı kaba ve kerih olmak.

istikrah / istikrâh

• Beğenmeme, kötü ve kerih görme.

• Bir şeyi kötü ve kerih görmek. Beğenmemek, nefret etmek. Bir şeyi cebir ve ikrah ile işlemek.

• Kerih ve kötü görmek, tiksinmek bir şeyi beğenmemek, bir şeyi zorla yapma.

istisgar

• Küçümsemek. Küçük görmek. Kerih görmek.

kerahiyyet

• Mekruh oluş. Kerih ve çirkin olan işin hâli.

keraih

• (Tekili: Kerihe) Nefret edilecek ve iğrenç şeyler.

kerh

• İğrenme, hoşlanmayıp tiksinme.
• Zorlama.
• Bir şey sonradan nâ-hoş ve kerih olmak.

maal-kerahe

• Kerih, çirkin, kötü olmakla beraber. Kerahetle beraber. Mekruh olarak.

müstekrih

• (Kerâhet. den) İğrenen, tiksinen, istikrah eden, kerih gören, nefret eden.

mütekerrih

• (İkrah. dan) Kerih gören, tekerrüh eden, ikrah eden. Tiksinen.
• Surat asan.

netn

• Fena kokmak. Kötü, kerih koku.

rağm

• (Ragm) Bir şeyden hoşlanmayıp kerih görmek. Bir işi birisine zor ile tutturmak. Züll ve hakaret. Kahretmek.

şetim

• Küfredilmiş sövülmüş kimse.
• Kerih ve kabih olan, çirkin.

takazzür

• İstikrah etmek, kerih görmek, beğenmemek.

tekerrüh

• (Kerh. den) İğrenme, kerih görme.

telcie

• İkrah etmek, iğrenmek, tiksinmek, kerih görmek.

tenzihen mekruh

• Nehyine dair şer'î bir delil olmamakla beraber işlenmesi kerih görülen iş. (Helâle yakın iş)

ze'r

• Kerih görmek. İğrenmek. Nefret etmek.

zıd

• Aksi, muhâlif, zıt.
• Nefret edilen, kerih şey.