akar / عقار

• Kazanç sağlayan mülk. (Arapça)

akarat / akarât / عقرات

• Kazanç sağlayan mülkler, akarlar. (Arapça)

batt / بط

• Kaz. (Arapça)

cezr-i vetedi / cezr-i vetedî

• Kazık kök. Kazık gibi yere derinliğine giden kök. (Havuç gibi.)

deramed / derâmed / در آمد

• Kazanç, gelir. (Farsça)

ecel-i kaza / ecel-i kazâ

• Kazây-ı muallak, kesin olmayıp sebebe bağlı kılınan ecel.

enduz

• Kazanan, elde eden, biriktiren, toplıyan mânalarına gelir ve kelimeleri sıfat yapar. (Farsça)

enkaz-ı remime

• Kazaya uğramış ve esaslı tarafları tahrib olmuş gemi veya tekne enkazı.

evtad / evtâd / اوتاد

• Kazıklar. (Arapça)

ez kaza

• Kazâ olarak, tevâfuk olarak. Beklenmedik ânda. (Farsça)

ezkaza

• Kaza olarak.

gabn / غبن

• Kazıklama, alışverişte aldatma. (Arapça)

haffar / haffâr

• Kazıcı.

hafir / hafîr / hâfir / حافر

• Kazılmış yer. Çukur. Mezar.

• Kazan, kazıcı, hafriyat yapan. Yerde çukur açan.

• Kazan, kazıcı. (Arapça)

hafr / حفر

• Kazmak ve çukur etmek.

• Kazma. (Arapça)

hafriyat / hafriyât / حَفْرِيَاتْ

• Kazılar.

• Kazı, kazılar.

hafriyyat / hafriyyât / حفریات

• Kazı. (Arapça)

hakk / hâkk / حك

• Kazıma. Oyma. Maden üzerine yazı işlemek.

• Kazma, oyma.

• Kazıma. (Arapça)
• Hâkkedilmek: Kazılmak. (Arapça)
• Hâkketmek: Kazımak. (Arapça)

hakketmek / hâkketmek

• Kazımak, oymak.

hasılat / hâsılat / حاصلات

• Kazanç, gelir. (Arapça)

hayta

• Kazık.

hendek

• Kazılan uzun ve derin çukur.

höyük

• Kazıldığında içinden eski eserler çıkan alçakça toprak tepe.

hufre

• Kazılmış çukur. Oyuk.

hükake

• Kazılan şeyin kazıntısı, talaşı veya yongası.

ihraz / ihrâz / احراز / اَحْرَازْ

• Kazanma, elde etme.

• Kazanma, erişme.

• Kazanma, elde etme. (Arapça)
• İhraz etmek: Kazanmak, elde etmek. (Arapça)

• Kazanma, elde etme.

ihraz eden

• Kazanan.

iktisab / iktisâb / اكتساب

• Kazanmak. Tahsil etmek. Elde etmek.

• Kazanma, edinme.

• Kazanma, çalışarak kazanma. (Arapça)
• İktisâb etmek: Kazanmak. (Arapça)
• İktisâb eylemek: Kazanmak. (Arapça)

iktisab etmek

• Kazanmak, edinmek.

irtifad

• Kazanma, kesbetme, kazanıp kâr etme.

istiksab

• Kazanma, kesbetme.

itad

• Kazık çakma.

kasib / kâsib / كاسب

• Kazanç sahibi. Kazanmak için çalışan. Kesbeden. Marifet için çalışan.

• Kazanmaya çalışan.

• Kazanan. (Arapça)

kavişger / kâvişger

• Kazıcı, eşici, kazan. (Farsça)

kaza-zede

• Kazaya uğramış, başına felâket gelmiş.

kazaen

• Kaza olarak, tesadüfen. İstemiyerek. Bilerek değil. Beklenmedik halde.

• Kaza ile, elde olmayarak.

kazai / kazaî

• Kaza ile alâkalı. Hüküm vermeğe ait.

kazara / kazârâ

• Kazâ olarak. Rastlayarak. (Farsça)

• Kaza olarak.

kazaya / kazâyâ

• Kaziyeler, önermeler, işler, meseleler.

• Kaziyeler, hükümler, önermeler.

• Kaziyeler, hükümler.

kazazede / kazâzede

• Kazaya uğramış

keffaret-i salat / keffâret-i salât

• Kazâya kalmış namazları bulunan ve bunları îmâ ile dahi kılması mümkün iken kılmayıp ölen kimsenin kılmadığı namazlar için verilen keffâret.

keri / kerî

• Kazmak.

kery

• Kazmak.

kesb / كسب / كَسْبْ

• Kazanma.

• Kazanma, edinme, işleme.

• Kazanma.

• Kazanma.

kesb eden

• Kazanan.

kesb etme

• Kazanma.

kesb etmek

• Kazanmak.

kesbetmek

• Kazanmak.

kisb ü kar / kisb ü kâr

• Kazanç, iş güç.

kisbi / kisbî

• Kazanılmış, kesbedilmiş. Kesb ile alâkalı.

küdye

• Kazılması güç olan sert yer.

lahham

• Kaz gibi büyük, başı kızıl, kanadı kara bir kuş. Vezega dedikleri keler.

levh-i kaza / levh-i kazâ

• Kazâ levhası; olmuş ve olacak şeylerin Allah'ın ilmindeki varlıkları.

maaş

• Kazanma yeri ve zamanı; dünya hayatı.

mahfur

• Kazılmış toprak. Hafriyat olunmuş.

mahkuk / mahkûk / محكوک

• Kazılmış, kazılarak yazılmış, yontulmuş. (Arapça)

makzi / makzî

• Kaza olunan, ödenen.

mal müdürü

• Kazâ mâliye memuru.

meksub / meksûb

• Kazanılmış.

meksube / meksûbe

• Kazanılan.

metalip / metâlip

• Kaziyyeler, kàideler, ispat istemeyen konular.

misvat

• Kazan kepçesi.

mizan-ı kaza ve kader / mizan-ı kazâ ve kader

• Kazâ ve kader terazisi.

mukaraza

• Kazanca ortak olup zararı sermâyeye ait olmak üzere bir kimseye belirli bir miktar sermaye verme.

mükteseb / مكتسب

• Kazanılmış.

• Kazanılmış. (Arapça)

mükteseb hak

• Kazanılmış, ele geçirilmiş, elde edilmiş hak.

müktesebe / مكتسبه

• Kazanılmış. (Arapça)

müreccil

• Kazancı.

mürtefid

• Kazanan, faydalanan, edinen.

müstakzer

• Kazurat hâline gelmiş, pis.

müstebdı'

• Kazancı, kârı kendine yani veren kişiye âit olmak üzere sermaye verilen kimse.

nesil

• Kazıldığında çıkan kuyu toprağı.

peyda etmek / peydâ etmek

• Kazanmak, elde etmek.

ra'd-ı kaza

• Kaza yıldırımı, kaza şimşeği.

ribh

• Kazanç, kâr.

• Kazanç.

seng-i kaza

• Kaza taşı. Belâ, musibet.

sudmend

• Kazançlı, faydalı, kârlı. (Farsça)

tegavvut

• Kazâ-i hâcet etmek.

tekessüb

• Kazanmak.

temettü / تمتع

• Kazanç, kâr. (Arapça)

tevtid

• Kazık kakma.

varidat / vâridât / واردات

• Kazanç, gelir. (Arapça)

veted / وتد

• Kazık. (Arapça)