afsa

• Boynuzu ardına kayık koyun.

aks

• Boynuzu eğri ve kayık olmak.
• Bağlamak.
• Dövmek.
• Saçlarının ucunu başının etrafına kadınlar gibi lif etmek.
• Saçını kıvırcık göstermek.
• Bahillik etmek.

alamana

• İtl. Küçük odun gemisi.
• Büyük balıkçı kayığı.
• Büyük balıkçı kayıklarına mahsus büyük ağ, ığrıp.

dakaik

• (Tekili: Dakayık) (Dakik) İncelikler. Anlaşılması çok dikkat isteyen incelikler. Çok ince. Anlaşılması dikkat isteyen keyfiyetler.

dukak

• (Çoğulu: Dekâyık) İnce nesne.
• Un.
• Zor, güç.

fülk

• Gemi, sandal, kayık.

gammaz

• Birisine iftira ederek zarar veren. Münafık, fitneci.
• Adamın ayıplarını arayıp gizli şikâyet eden.
• Tersane kethüdalarına mahsus altı çifte kayık.

hakaik

• (Tekili: Hakayık) (Hakikat) Hakikatler.

ikiçifte

• Dört kürekli kayık. (Türkçe)

ıskarmoz

• Kayık ve sandallarda kürek takılmak üzere yan kenarlara dikine sokulmuş tahta çiviler.
• Bir cins küçük balık.

iskarmoz

• Gemilerin kaburgalarını teşkil eden eğri ağaçlar.
• Kayıklarda kürek takılıp çekilen ağaç çiviye de bu ad verilir.

kaburga

• Göğüs kemiklerinin beheri. Göğüs kemiklerinin bel kemiğine bağlanmak suretiyle meydana getirdikleri şeklin bütünü.
• Gemi, sandal, kayık gibi deniz nakil vasıtalarının hayvan kaburgasına benzeyen ve omurga üzerine kaldırılan eğri ağaçları.

maune

• Mavna. Yük taşıyan büyük kayık.

mecadif

• (Tekili: Micdâf) Kayık veya sandal kürekleri.

merakib

• (Merâkibe) (Araba, at, kayık, vapur gibi) binecek vasıtalar. Merkebler.

merakib-i bahriye

• Vapur, gemi, tekne, kayık vs. gibi deniz nakil vâsıtaları.

mi'ber

• Suyu geçmeğe yarıyan kayık, sal gibi vâsıtalar.
• Köprü. Su geçme geçidi.

micdaf

• (Çoğulu: Mecâdif) Sandal, kayık küreği.

mıkzaf

• Kayık küreği.

nav / nâv / ناو

• Küçük gemi. Sandal, kayık. (Farsça)
• İçi oyuk şey. (Farsça)

• Gemi. (Farsça)
• Kayık. (Farsça)

nu'man

• (Tekili: Niam) Dört ayaklı hayvanlar.
• Kan.
• İmam-ı Azam Hazretlerinin adı.
• Şakayık-ı nu'man denen bir lâle çiçeği.

piyade

• Narin yapılı bir çeşit kayık adıdır. Eskiden ekseriyetle İstanbul ve civarında kullanılan bu kayıklar, pek makbul gezinti vasıtası idi.
• Ask: Orduda tüfekle teçhiz edilmiş olan ve muharip sınıfların asli unsuru bulunan efrada da bu ad verilir. Yaya askeri.
• Yaya.

şakika

• (Çoğulu: Şakayık) Yarım baş ağrısı.
• Ana - baba bir olan kız kardeş. Öz kız kardeş.
• Çatlak, yarık.

zevrak / زورق

• Kayık, sandal.
• Mekke'de yapılan ve içine zemzem koymaya mahsus olan kap, ibrik.

• Kayık. (Arapça)

zevrakçe

• Ufak kayık. Ufak sandal. (Farsça)