abad / âbâd / آباد

• Bayındır, mamûr. (Farsça)
• Âbâd etmek/eylemek: (Farsça)
• Mamûr etmek. (Farsça)
• Zenginleştirmek. (Farsça)
• Huzur vermek. (Farsça)
• Âbâd olmak: (Farsça)
• Mamûrlaşmak. (Farsça)
• Zenginleşmek. (Farsça)
• Huzura kavuşmak. (Farsça)

afiyet / âfiyet / عافيت

• Esenlik. (Arapça)
• Âfiyet bulmak: Sağlığına kavuşmak. (Arapça)

akl-ı mead / akl-ı meâd

• Ebedî rahata kavuşmak, Cennet'te ebedî kalmak ve Cehennem azâbından kurtulmak için hâlini ıslâh etmeyi, düzeltmeyi düşünen, uzak görüşlü, dünyâya değil, âhirete değer veren akıl.

fettah / fettâh

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Kullarına hayır kapılarını, dileklerine kavuşmak istiyen kullarına kapalı kapıları açan, peygamberlerini düşmanlarının elinden kurtarıp, memleketlerin fethini müyesser (kolay) kılan; evliyâsına (sevdiği kullarına) melekûtünün (gözle görülmeyen

hacet namazı / hâcet namazı

• Maddî ve mânevî bir ihtiyaca, dileğe kavuşmak niyeti ile iki ve en fazla on iki rek'at olarak kılınan namaz.

iade-i afiyet / iâde-i âfiyet

• İâde-i âfiyet etmek: Sağlığına kavuşmak.

ictiba yolu / ictibâ yolu

• Allahü teâlânın rızâsına kavuşmak için peygamberlerin aleyhimüsselâm ve seçilmiş evliyâların yolu. Mürid değil, murâdlar ve mahbûblar yolu. Sevilenleri, çabuk ilerletme yolu.

ictima'

• Toplantı. Toplanmak. Bir araya gelmek. Kavuşmak.

ifaze

• (Fevz. den) Maksada erdirmek. Merama kavuşmak. Zaferyâb eylemek.

iflah / iflâh

• Mübarek ve muvaffakiyetli olmak. Selâmete çıkmak. Felâha kavuşmak.
• Nimette dâim ve kararlı olmak.

• Felâha, selâmete kavuşmak.

iltika

• Rast gelmek. Buluşmak. Kavuşmak.
• Kavuşturulmak.

iltisak / iltisâk / التصاق

• İki uzvun birbirine yapışık olması.
• Bitişmek. Yapışmak. Kavuşmak. Yapışık olmak.

• Kavuşma, yapışma. (Arapça)
• İltisak etmek: Kavuşmak. (Arapça)

ittisal

• Ulaşmak. Bitişmek.
• Birbirine dokunmak. Yakınlık. Bağlılık. Kavuşmak.

lika

• Kavuşmak. Rast gelip buluşmak. Görüşmek. Yalnız görüşmek.
• Yüz, sima, çehre.

likaullah

• Allah'a kavuşmak.
• Kıyamet günü, Cennet'te Allah'ı görmek.

makamat-ı aşere / makâmât-ı aşere

• Fenâ (Allahü teâlâdan başka her şeyi unutmak) makâmının başlangıcında olan ve fenâ makâmına kavuşmak için lâzım olan on şey.

matlub / matlûb

• Kavuşmak istenilen, aranılan şey, maksat.

matlub-ı hakiki / matlûb-ı hakîkî

• Gerçekte taleb olunacak, kavuşmak istenilecek ve gönül bağlanacak olan Allahü teâlâ. Hakîkî Matlûb.

mürid / mürîd

• Tasavvufta Allahü teâlânın rızâsına kavuşmak için evliyâ bir zâtın terbiyesi altına giren talebe.

nail / nâil / نائل

• Erişen, kavuşan, murada eren. (Arapça)
• Nail olmak: Muradına ermek, kavuşmak, erişmek. (Arapça)

niyyet

• Kasd etme, kalbin bir şeye yönelmesi. İbâdetleri, emre itâat ve Allahü teâlânın rızâsına kavuşmak için yaptığını kalbinden geçirmek.

selman-ı farisi / selman-ı farisî

• İran'ın İsfahan şehrinde doğmuş olan büyük bir sahâbe. Evvelce ateşperestti, sonra Hristiyan oldu. Daha sonra papazların nasihatiyle İslâmiyetin geleceğini anlamıştı ve arıyordu. Yeni Peygamber'e (A.S.M.) kavuşmak için Şam'dan Hicaz'a geldi ve orada kendisini köle yaptılar. Peygamber Aleyhissalâtü V

sıla

• Kavuşmak, ulaşmak, vuslat.
• Âşıkın mâşukuna kavuşması.
• Doğduğu yeri, hısım akrabayı gidip görme.
• Bahşiş, hediye.
• Gr: Cümlenin içinde ism-i mensub bulunmasıyla, dahil olduğu cümlenin evvelce mâlum olması iktiza eder. İçinde bulunduğu cümleyi sonradan gelen cümle

teayyün-i imkani / teayyün-i imkânî

• İnsanın hakîkati olan teayyün-i vücûbîsinin zılli yâni görüntüsü. Ehlullah (evliyâ) kendi yaratılışlarına, güçlerine göre tasavvuf mertebelerine kavuşmakta birbirlerinden çok ayrıdırlar. Evliyâ arasında Allahü teâlânın ismine kavuşanlar pek azdır. Ço ğu bu ismin teayyün-i imkânîsine kavuşmuştur. (İm

tebasbus

• Bir menfaate kavuşmak veya bir zarardan korunmak için tevâzu göstermek, yaltaklanmak.

tereffüh

• Refaha ermek. Bolluk ve rahatlık içinde geçinmek. Bolluğa kavuşmak.

vasıl / vâsıl / واصل

• Ulaşan, kavuşan, gelen. (Arapça)
• Vâsıl olmak: Ulaşmak, kavuşmak. (Arapça)

vasl

• Âşığın sevdiğine kavuşması. Kavuşmak.
• Birleştirmek, ulaştırmak.
• Gr: Ulama, ekleme.
• Edb: Sözü teşkil eden cümlelerin atıf ve rabt suretiyle birbirine bağlı olarak yazılması usulü ki, buna Sebk-i Mevsul da ta'bir edilir.
• Bir kelimenin sonundaki harfi, bir sonrak

vuslat

• Erişmek, kavuşmak, gönlün devâmlı olarak ve kıl kadar istikâmet değiştirmeyerek Allahü teâlâya bağlı kalması.

• Kavuşmak.