adem-i sebat

• Kararsızlık, sabit olmama.

bi-karar / bî-karar

• Kararsız.

bikarar / bîkarar / bîkarâr / بى قرار

• Kararsız.

• Kararsız.
• Rahatsız.

• Kararsız, rahatsız.

• Kararsız. (Farsça - Arapça)

bikarar eyler / bîkarar eyler

• Kararsız eder, şaşkın yapar.

cenb

• Yan taraf. Koltuk altının aşağısı.
• Def'etmek, kovmak.
• Müştak olmak.
• Bir yere gitmek için bir yere inmek.
• Birisinin sevdiğinden dolayı kararsız ve muztarib bulunmak.
• Büyük ve çok olan.
• Engin taraf.
• Şetmetmek, söğmek.

dü-dili / dü-dilî

• Tereddüt, kararsızlık, neticeye varamamak. (Farsça)

gari / garî

• Kararsız, sebatsız. (Farsça)

gıll u gış

• Aklın muhtelif fikirler üzerinde kararsızlığı.
• Gönül darlığı.
• Kin ve hile. Hıyanet ve adavet.

gıll u gışş

• Şüphe ve tereddüt, kararsızlık. Kin ve hile. Hiyanet ve düşmanlık.

hafif-ül mizac

• Kararsız, hoppa, temkinsiz.

haysebeyse

• Kararsızlık, karışıklık, darlık.

hercai / hercaî / hercâî / هرجائى

• (Hercâyî) Her yerde bulunur, kendine mahsus belirli bir yeri bulunmayan. Serseri, derbeder.
• Kararsız, sebatsız, vefasız, dönek, mütelevvin.

• Şıpsevdi. (Farsça)
• Kararsız. (Farsça)

imtira'

• Çıkarma, ihrac etme, dışarı atma.
• Şüphelenme, kuşkulanma.
• Tereddüt, mütereddidlik, kararsızlık.

ıyaf

• Gönül dönmek.
• Mütereddit olmak, kararsızlık, tereddüt etmek.
• Tiksinmek, iğrenmek.

kalak

• Can sıkıntısı. Gönül darlığı. Kararsızlık.
• Zahmet. Meşakkat.

keşakeş

• Münâkaşa, çekişme. (Farsça)
• Keder, hüzün, tasa, gam. (Farsça)
• Sıkıntı, felâket, ıztırab. (Farsça)
• Tereddüt, kararsızlık. (Farsça)
• Pehlivanların birbirleriyle mücâdeleleri. (Farsça)
• İki kişinin, bir şeyi birer uçlarından tutup, her birinin kendine doğru çekmesi. (Farsça)

keşmekeş

• Kararsızlık. Karışıklık. Tereddüd. Kavga. Çekişme. (Farsça)

merc

• (Merec) Katıştırmak.
• Kararsızlık.
• Iztırab.
• Bozulmak.
• Boşa gitmek.
• Serbest bırakmak, salıvermek.
• Hayvanların salındığı otlak.

merec

• Kararsız ve mütehayyir olma.
• Mecburi olma.

mukalkal

• Kararsız.
• Şarap, hamr.

mütebeddil

• (Bedel. den) Değişen, tebeddül eden, başka hâle giren. Bozulan.
• Kararsız.

mütekalkıl

• Kararsız, şüpheci, endişeli.

mütelevvin

• Renkten renge giren. Halden hale geçen. Kararsız. Dönek.

mütereddid / مُتَرَدِّدْ

• Kararsız, teredüdde kalan, karar veremeyen, cesaretsiz.
• Bir yere gidip gelen.

• Kararsız.

mütereddidane / mütereddidâne

• Kararsızlıkla. Tereddüd ederek. (Farsça)
• Bir yere gidip gelerek. (Farsça)

mütereddidin / mütereddidîn

• (Tekili: Mütereddid) Karar veremeyenler, tereddüt edenler, kararsız kişiler.
• Bir yere gidip gelenler.

mütereddit

• Kararsız, şüpheye düşmüş.

• Tereddüt eden, kararsız.

mütezebzib

• Tezebzüb eden, kararsız, mütereddit.

na-paydar

• Süreksiz, geçici. Sebatsız, kararsız, durmaz. (Farsça)

septisizm

• Şüphecilik felsefesi, kararsızlık.

şühus

• Yüksek olmak.
• Bir yerden bir yere gitmek.
• Gözünü bir yere dikip hareket ettirmeden ve kapağını açıp yummadan durmak.
• Bir hâdisenin meydana gelmesinden dolayı acı çekip kararsız olmak.

teakkum

• Tereddüt etmek, kararsız olmak.

televvün

• (Levn. den) (Çoğulu: Televvünât) Renkten renge girme. Renk değiştirme.
• Döneklik, kararsızlık.

temkin

• Ağır başlılık, usluluk.
• Ölçülü hareket sâhibi.
• Vakar, izzet. İktidar, kudret.
• Birini bir şeye muktedir kılmak.
• Kararsızlıktan kurtulup huzur ve sükuna mazhar olmak.
• Tedbir, ihtiyat.

tereddüd

• Kararsızlık. Bir mes'ele hakkında karar veremiyerek şüphede kalmak.

• Kararsızlık.

tezebzüb

• Karışıklık. Mütereddit olmak. Kararsızlık.

• Kararsızlık.