adem-i camiiyet

• Kapsamlı olmama.

atf-ı beyan

• Kapalı bir sözü, açıklayan cümle.

ayet-i ecma' / âyet-i ecma'

• Kapsamlı âyet.

ayet-i ecma' ve ala ve ekber / âyet-i ecma' ve âlâ ve ekber

• Kapsamlı, yüce ve büyük âyet.

ayine-i camia / âyine-i câmia

• Kapsamlı ayna.

bab / bâb

• Kapı.

• Kapı, bölüm.

bahe

• Kaplumbağa. (Farsça)

bebr / ببر

• Kaplana benzer, ondan daha büyükçe ve pek yırtıcı bir canavar ki, Hindistanda ve Afrikada bulunur. Saldırdığı zaman derisindeki tüyleri kabarıp korkunç bir manzara arzeder. Arslanı bile korkutur bir hayvandır. (Farsça)

• Kaplan. (Farsça)

bedel-i küll

• Kapalı bir söze bütün yönleriyle yapılan açıklama.

berk-i hatıf / berk-i hâtıf

• Kapıp götüren veya göz kamaştıran şimşek.

besile

• Kap içinde kalmış içki artığı.

beskele

• Kapı sürgüsü, kapı mandalı. (Farsça)

bevabet

• Kapıcılık, kapı bekçiliği.

bevabi / bevabî

• Kapıcılık, kapı bekçiliği.

bevvab / bevvâb / بواب

• Kapıcı, men edici.

• Kapıcı. (Arapça)

bevvabin / bevvâbîn / بوابين

• Kapıcılar. (Arapça)

beyzat-ül hıdr

• Kapalı, örtülü güzel kadın.

bijeng

• Kapı anahtarı, miftah. (Farsça)

cami / câmi

• Kapsayan, içine alan.

cami' / câmi'

• Kapsayıcı, kuşatıcı.

camia / câmia

• Kapsamlı.

carure / carûre

• Kapı ökçesinin yeri.

cem'iyetli

• Kapsamlı.

cemiyetli

• Kapsamlı.

daire-i şumul

• Kapsam dairesi.

daire-i şümul / dâire-i şümul

• Kapsam alanı.

dakk-ı bab etmek

• Kapıyı vurmak, kapıyı çalmak.

dakk-ül bab / dakk-ül bâb

• Kapı çalmak.

dan / dân / دان

• Kap. (Farsça)

darabine

• Kapı bekçileri.

der / در

• Kapı. (Farsça)

der-ban

• Kapıcı, kapıya bakan. (Farsça)

derban / derbân / دربان

• Kapıcı. (Farsça)

dervaze

• Kapı. Şehir. Şehir kapısı, kale kapısı. (Farsça)

devr-i ebvab

• Kapı kapı gezip dolaşmak.

ebvab / ebvâb

• Kapılar, bölümler.

eskefe

• Kapı basamağı, eşik.

etajer

• Kapaksız ve rafları olan taşınabilir dolap. (Fransızca)

evani / evânî

• Kapkacaklar, kaplar.

• Kaplar, kâseler.

• Kaplar.

evend

• Kap. Kabkacak. (Farsça)

feth-i bab

• Kapı açmak.

fihriste-i camia / fihriste-i câmia

• Kapsamlı fihriste.

firibende

• Kapılmış, aldanmış. (Farsça)

galk

• Kapıyı kapamak, kapıyı kilitlemek.

gamız

• Kapalı.

gark etme

• Kaplama, sarma, içine balıp boğma.

gılaf / gılâf

• Kap, kılıf.

hakikat-i külli / hakikat-i küllî

• Kapsamlı ve büyük bir hakikat.

halkazen

• Kapı çalan, kapı halkasını vuran. (Farsça)

havi / hâvî

• Kapsayan.

hayk

• Kaplamak.

hazine-i camia / hazine-i câmia

• Kapsamlı, büyük hazine.

hikmet-i şamil / hikmet-i şâmil

• Kapsamlı, kuşatıcı hikmet.

hikmet-i şamile / hikmet-i şâmile

• Kapsamlı, kuşatıcı hikmet.

hüccet-i külliye

• Kapsamlı geniş delil.

hülasa-i camia / hülâsa-i câmia

• Kapsamlı özet.

husve

• Kap içinde bir içim su.

ibham / ibhâm

• Kapalı bırakma, açıklamama.

iğlak / iğlâk

• Kapalılık, anlaşılmazlık.

• Kapalılık.

iktila'

• Kapıp alma, koparma.

inayet-i şamile / inâyet-i şâmile / عِنَايَتِ شَامِلَه

• Kapsayıcı yardım.

infitah-ı ebvab

• Kapıların açılması.

infitahiyyet

• Kapalılığın açılıp inkişaf etmesi. (Tohumların açılarak nebât hâline gelmesi gibi olan hâl.)

inhimak

• Kapılma, düşkünlük.

intihab

• Kapışmak. Yağma suretiyle mal almak.

isti'ab / istî'âb / استيعاب

• Kapasite, alım gücü, sığıdırma. (Arapça)

istila / istilâ / istîlâ / اِسْت۪يلَا

• Kaplama.

• Kaplama, ele geçirme.

istilakarane / istilâkârâne

• Kaplarcasına.

iştimal / iştimâl / اشتمال

• Kapsama. (Arapça)

istitaf

• Kaplama, ihtiva etme.

istitar

• Kapanmak, örtünmek.

jerfin

• Kapı sürmesi. Kapının ardına konulan dayak. (Farsça)

kahf

• Kap içindeki suyun tamamını içme.

kase / kâse

• Kap, çanak.

kesb-i külliyet

• Kapsamlılık, genellik özelliği kazanma.

keşef

• Kaplumbağa. (Farsça)

keştiban / keştîbân / كشتيبان

• Kaptan. (Farsça)

külliye

• Kapsamlı.

külliye ise

• Kapsamlı ve genel ise; hüküm bir sınıf veya türün bütün fertlerini kapsıyor ise.

külliyetli

• Kapsamlı.

lakpüşte

• Kaplumbağa. (Farsça)

levs

• Kapı aralığından veya örtü ve perde kenarından bir nesneyi görmek.

licaf

• Kapının üst eşiği.

lizaz

• Kapı ardına konulan ağaç sürgü.

ma'kum

• Kapalı.

ma-fi-l-bab

• Kapı içinde. Bir kitabın içindeki bölümde (babda) olan şey.

maarizü'l-kelam / maarîzü'l-kelâm

• Kapalı mânâlar; birden fazla anlamlı kelimelerin en uzak mânâsı.

magluk

• Kapalı. Kilitli.

mahfel

• Kapalı bölme, oda.

• Kapalı yer, camilerde yüksek yer.

mahiyet-i camia / mâhiyet-i câmia

• Kapsamlı mahiyet, içyapı, nitelik.

mazhar-ı cami' / mazhar-ı câmi'

• Kapsamlı bir görüntü yeri.

medenk

• Kapı sürgüsü. Kilit. (Farsça)

merhamet-i camia / merhamet-i câmia

• Kapsamlı merhamet; her şeyi kuşatan şefkat.

mesdud / mesdûd / مسدود

• Kapalı, set çekili, tıkalı. (Arapça)

mesturiyet / mestûriyet

• Kapalılık, gizlilik.

mitres

• Kapı ardınca koydukları ağaç.

miyah-ı harre / miyah-ı hârre

• Kaplıca suları gibi olan sıcak sular.

mübhem

• Kapalı, belirsiz.

müdruz

• Kapı üstünde veya sokak başında duran kimse.

müfettehatü'l-ebvab / müfettehatü'l-ebvâb

• Kapıları açık.

muğlak / muğlâk

• Kapalı, anlaşılması zor.

• Kapalı, anlaşılması zor.

muhafaza-i şamil / muhafaza-i şâmil

• Kapsamlı bir koruma.

muhafaza-i şamile / muhafaza-i şâmile

• Kapsamlı bir koruma.

muhit / muhît

• Kaplayan, kuşatan.

muhit-i enfüsi / muhit-i enfüsî

• Kapsamlı olan kendi dünyası; kâinattaki bütün mükemmelliklerin ve olgun hâsiyetlerin kapsamlı bir nümunesi hükmünde olan kendi zâtı ve iç dünyası.

müphem

• Kapalı, örtülü, belirsiz.

müşkil istiare

• Kapalı istiare; içinde "kendisine benzetilen"in bizzat yer almadığı ancak ona işaret edilen bir istiare.

müştemilat / müştemilât

• Kaplanan şeyler, içeriye alınanlar.

na-güşade

• Kapalı, açılmamış. (Farsça)

nahuda / nâhudâ / ناخدا

• Kaptan. (Farsça)

nehbe

• Kapmak.

nicaf

• Kapının üst eşiği.

nizamat-ı külliye / nizâmât-ı külliye

• Kapsamlı ve her yerde geçerli olan düzenler.

nokta-i camia / nokta-i câmia

• Kapsamlı bir nokta.

perdedar / پرده دار

• Kapı görevlisi. (Farsça)

remiz

• Kapalı söyleyiş, işaretle anlatma.

retc

• Kapıyı sürgülemek. Kapının kilitlenmesi.

risale-i camia / risale-i câmia

• Kapsamlı risale, kitapçık.

rüba

• Kapan, çalan, alan (mânâsına birleşik kelimeler yapılır). Meselâ: Dil-rüba : Gönül kapan, gönül alan. İz'an-rüba : Aklı alan, hayret veren. (Farsça)

rubban

• Kaptan.

rübude

• Kapılmış, kapılan. (Farsça)

ruzban

• Kapıcı. (Farsça)

sadef

• Kap, kabuk.

şamil / şâmil / شامل

• Kaplayan.

• Kaplayan, çevreleyen, içine alan, genel.

• Kapsayan. (Arapça)
• Şâmil olmak: Kapsamak. (Arapça)

şamil olma / şâmil olma

• Kapsama, içine alma.

sedd-i bab / sedd-i bâb

• Kapı örtme.

selb

• Kapma, alma, silme, kaldırma, red.

selukiyye

• Kaptan kamarası.

semele

• Kap dibinde kalan artık.

• Kap dibinde kalan azıcık su.

silsil

• Kapı halkası.

siyahkede

• Kapkara yer. (Farsça)

şüfafe

• Kap dibinde kalan su.

şumul

• Kapsam.

şümul / şümûl

• Kapsam.

• Kapsamlı ve kuşatıcı olma.

• Kapsam.

şumullü

• Kapsamlı.

şümullü / şümûllü

• Kapsamlı.

• Kapsamlı.

suret-i camia / suret-i câmia

• Kapsamlı görünüm ve şekil.

sürtüm

• Kap içinde kalan yemek artığı.

şuur-u külli / şuur-u küllî

• Kapsamlı şuur, bilinç.

tabla

• Kap, yiyecek sunulan kap.

tefe'ül

• Kapalı bir kitabı, belirli dualar okuyarak rastgele açma ve açılan sayfayı ibret alma maksadıyla okuma işlemi.

tehattuf

• Kapmak.

tehendüm

• Kapanmak.

tele / تله

• Kapan, tuzak. (Arapça)

tennur / tennûr

• Kapalı ocak, fırın, tandır.

teşaff

• Kap içinde olan suyu içmek.

türra'

• Kapıcı.

vasid / vasîd

• Kapı eşiği.

viaiyyet / viâiyyet

• Kap halinde olma.

vüs'at-i şümul

• Kapsamının genişliği.

yuz

• Kaplanı andırır yırtıcı bir hayvan, pars. (Farsça)

zafire

• Kapı perdesi.

zarfiyyet / ظرفيت

• Kapasite. (Arapça)

zımnen

• Kapalı olarak.