adem-i tahavvuf

• Korkusuzluk.

adem-i tahavvüf

• Korkusuz olma.

ahd u eman / ahd u emân

• And ve emniyet, korkusuzluk, güvenlik.

bi-perva / bî-perva

• Korkusuz. Pervasız. (Farsça)

bila-perva / bilâ-perva

• Korkusuz.

bilaperva / bilâperva / bilâpervâ / بلاپروا

• Korkusuz.

• Pervasız, korkusuz.

• Korkusuzca. (Arapça - Farsça)

biperva / bîperva / bîpervâ / بى پروا

• Korkusuz.

• Korkusuz. (Farsça)
• Çekinmeden. (Farsça)

cesaret / cesâret

• Cesurluk, yiğitlik, korkusuzluk.

• Yüreklilik, korkusuzluk.

cesurane / cesurâne

• Cesurca, korkusuzca.

eman / emân

• Korkusuzluk.
• Af ve yardım dileme. Eminlik.

• Eminlik, korkusuzluk.

• Korkusuzluk, emniyet, güven.
• Bir kimseye veya düşmana; söz, işâret veya yazı ile, mal ve can güvenliğinin emniyet (güven) altında olduğunu bildirme.
• Müslüman olmayan bir kimsenin İslâm memleketine girmesi için kendisine verilen müsâade, izin.

• Eminlik, korkusuzluk.
• Aman dileme.
• Şikayet.
• Rica.

emani

• Emniyetler. Niyetler, gayeler, istekler. Arzular, dilekler. (Farsça)
• Eminlik, korkusuzluk. (Farsça)

emin

• Kalbinde korku ve endişesi olmayıp rahatta olan. Korkusuz.
• Kendisinden korkulmayan.
• Kendine inanılan. İtimat edilen.
• İnanan, güvenen.
• Çok iyi bilen, şüphe etmeyen.

emn

• Eminlik, korkusuzluk.

• Eminlik. Korkusuzluk. Emniyet. Bir şeye itimad etmek. İnsanda doğruluk ve imandan ileri gelen yüksek bir meleke ve kabiliyet. Rahatlık.

emn ü asayiş / emn ü âsâyiş

• Eminlik ve rahatlık, korkusuzluk, tehlikesizlik, güvenlik.

emn ü eman / emn ü emân

• Korkusuzluk ve emniyet hâli.

• Emniyet ve korkusuzluk.

emn ü eman ü emniyet / emn ü emân ü emniyet

• Emniyet, korkusuzluk ve güvenlik.

emniyet

• (Emniyyet) : Eminlik, emin olma hâli, korkusuzluk, tehlikesizlik.
• İtimad, güvenme, inanma.
• Polis ve zabıta teşkilâtı.

emniyet-i tamme / emniyet-i tâmme

• Tam bir emniyet ve korkusuzluk.

masi / masî

• Pervasız, korkusuz. (Farsça)

me'mun

• Emin. Mahfuz. Korkusuz. Emniyyet verilmiş. Sağlam. Tehlikeden azâde olan.
• Abbasi halifelerinden Hârun Reşid'in kendisinden ve kardeşi Eminden sonra hükümdar olan oğlunun adı.

me'mun-ül akibe / me'mun-ül âkibe

• Akibetinden emin. Sonu emin, korkusuz.

mêmun / mêmûn

• Emin, korkusuz.

na-perva

• Pervasız, korkusuz, aldırışsız, çekinmez. (Farsça)
• Sersem. (Farsça)

naperva / nâpervâ / ناپروا

• Korkusuz, pervasız. (Farsça)

pervasız / pervâsız

• Korkusuz.

• Korkusuz.

salim / sâlim

• Sağlam.
• Sıhhatli. Sağ. Noksansız, eksiksiz.
• Her türlü tehlikeden uzak olan. Emin ve korkusuz olan.
• Gr: Kelimelerdeki harfler bozulmadan cemi' eki katılarak yapılan çoğul hali. Sâlimûn, sâlihât, sâdıkûn, sâdıkât gibi yapılan cemiler.
• İçinde harf-i illet bulunma

• Sağlam, eksiksiz, korkusuz.

ser-endaz

• (Çoğulu: Ser-endazân) Çekinmez, pervasız, korkusuz. (Farsça)

serbaz

• (Çoğulu: Serbâzân) Korkusuz, cesur, cesâretli. Yiğit. (Farsça)

serbazi / serbazî

• Yiğitlilik, cesurluk, korkusuzluk. (Farsça)

tefrih

• Korkusuz kalmak.
• Gelişme, filizleme. Yumurtadan çıkmak.

tehevvür

• Korkusuzlukla düşünmeden hareket etmek. Sonunu düşünmeden birden bire karar vermek.
• Kuvve-i gadabiyenin ifrat mertebesi; maddi mânevi hiçbir şeyden korkmamak hâleti.

• Korkusuzca, sonunu düşünmeden âniden karar verme.

yed-i emin

• Kanunen güvenilir kimse olarak seçilen şahıs.
• Mahkemece kendisine bir şey emanet olunan kimse.
• Emniyetli, tehlikesiz ve korkusuz yer.
• Hz. Muhammed'in (A.S.M.) bir lâkabı.