abed

• Hayâ etmek. Arlanmak.
• Hışım etmek, kızmak.
• Uyuz hastalığı.

behem-ber-ameden / behem-ber-âmeden

• Toplanmak, cem olmak, birikme. (Farsça)
• Mc: Kızmak, sinirlenmek, asabileşmek, müteessir olmak. ("Behemâmeden" de denir.) (Farsça)

damed

• Hışım etmek, öfkelenmek, hiddetlenmek, kızmak.

ezame

• (Çoğulu: Ezamât) Hışım ve gadap etmek. Kızmak, hiddetlenmek.

halim / halîm

• Yumuşak huylu, kızmayan.

hamiyet

• Gayret.
• Nâmustan gelen gayretle utanma veya kızma.
• İstinkâf etmek.
• Mukaddesatı ve milletin haklarını, mâmus ve haysiyeti korumak hususlarında gösterilen gayret ve ihtimam hasleti. İman ve İslâmiyeti ve Hz. Peygamber'in (A.S.M.) Sünnet-i Seniyyesini ve din ve mücahede

hamt

• Misvak ağacı.
• Ekşimiş süt.
• Koyunun derisini yüzüp kebap yapmak.
• Gadap etmek, kızmak.
• Kibirlenmek, tekebbürlenmek.

hanak

• (Çoğulu: Hınâk) Hiddetlenme, kızma.

hıfze

• (Çoğulu: Hafâyiz) Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.
• Gayret etmek.

hilm

• Yumuşak huylu olmak, kızmamak. Gücü yettiği halde affetmek.

• Yumuşaklık, kızmama.

hınak

• (Tekili: Hanak) Kızmalar, darılmalar, kin tutmalar, haset etmeler.

igtiyaz

• Gazaba gelme, kızma, öfkelenme.

igtizab

• Gücenme, kızma, gazaba gelme, darılma.

ihtimal

• (Haml. den) Mümkün olma, belki. Olması mümkün görünmek.
• Kabul eylemek.
• Yükselip götürmek.
• İhsana mukabil şükretmek.
• Kızma ve hiddetlenmekten dolayı yüzünün rengi değişmek.

iltihat

• Öfkelenme, kızma, gazaba gelme, hiddet etme.

infial / infiâl

• Hareketlenme, kızma.

istibvar

• Hırslanma, hiddetlenme, kızma, öfkelenme.

istişat

• (Şatt. dan) Çok kızma, öfkelenme, gazaba gelme.
• Coşma, taşma.
• (Kuş) hızla uçma.

magzebe

• Hiddetlenme, öfkelenme, kızma.
• Hiddet ve gazabı icâb ettiren şey.

mu'atebe / mu'âtebe

• İtâb etme, kızma, azarlama.

mugazıb

• Gadap etmek, kızmak, hiddetlenmek.

müragame

• Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.

nagr

• Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.
• Kin tutmak.
• Çömlek kaynamak.

öfke

• Kızma, sinirlenme, hiddet.

sery

• Davarı iyi gütmek.
• Yıldırımın parlayıp çakması.
• Kurt, eşine çıkmak.
• Hiddetlenmek, kızmak.

setv

• (Çoğulu: Setavât) Hamle etmek.
• Kahretmek.
• Hiddetlenmek, kızmak, gadap etmek.

sıraf

• Hayvanın kızmakla erkeğini araması.

tagayyüz

• Gayzlanma, kin besleme.
• Kızma, hiddete gelme.

tagayyüzat

• Hiddetlenmeler. Kızmalar.

tagzin

• Hışım etmek, kızmak.
• Buruşturmak.

tebertum

• Büyüklük taslama.
• Hiddetlenme, öfkelenme, kızma.

tefa'

• Hiddet ve gadap etmek, öfkelenmek, kızmak.

tegaddüb

• (Gadab. dan) Hiddetlenme, öfkelenme, gazaba gelme, kızma.

tegayyüz

• (Çoğulu: Tegayyüzât) (Gayz. dan) Hiddetlenme, kızma.

tegazün

• Hışmetmek, kızmak.

tegazzüb

• (Gazâb. dan) Öfkelenme, hiddetlenme, gazaba gelme, kızma.

tehevvür

• Çok kızmak, çok öfkelenmek, sertlik; hilmin (yumuşaklığın) zıddı. Gadabın, kızmanın aşırısı. Atılganlık.

tenaffut

• Çok kızma, hiddetlenme.

teraggum

• Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.

tesahhun

• (Çoğulu: Tesahhunât) Isınma, kızma.

tezaggum

• Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.

vemd

• Gazap etmek, hiddetlenmek, kızmak.
• Sıcaklığın artması.

zahh

• Hışım ve gadap etmek, öfkelenmek, kızmak.
• Kovmak, def'etmek.

zemec

• Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak.
• Doldurmak.