ahvat

• En ihtiyatlı, tedbirli.

ahzar

• (Tekili: Hazer) Endişeler, ihtiyatlar.

ahzem

• İşini sıkı tutan, ihtiyatlı, tedbirli.
• Yüksek yer.
• Göğsü büyük.

ba-haber / bâ-haber

• Haberi olan, haberli.
• Zeki, akıllı.
• İhtiyatlı, tedbirli.

ba-haberan / bâ-haberan

• (Tekili: Bâ-haber) Haberliler, haberi olanlar. Akıllı, zeki, ihtiyatlı kimseler.

bişkul

• Becerikli, çevik. (Farsça)
• İhtiyatlı, tedbirli. (Farsça)
• Akıllı. (Farsça)
• Kuvvet sahibi. (Farsça)

gafil

• Dikkatsiz, iyi düşünmeyen, uyanık olmayan. Haberi olmayan, ihtiyatsız, başına geleceği önceden düşünmeyen. Allah'ı unutan. Kendi gayr-ı meşru zevkine dalan. (Günde bir taşı binâ-yı ömrümün düştü yere,Can yatar gafil, binası oldu viran bîhaber. (Niyazi-i Mısrî)

gafilane / gafilâne

• Körü körüne, ihtiyatsızca, dalgınlıkla. Gafilcesine. (Farsça)

gaflet

• Gafillik, boş bulunma, dalgınlık, ihtiyatsızlık.

hatve-şümar

• Adım sayan. (Farsça)
• Çekinerek ve ihtiyatla yürüyen. (Farsça)

hazım / hâzım

• İhtiyatlı, akıllı, işinde gözü açık olan.

hazımane / hâzımâne

• İhtiyatlı davranan adama yakışır şekilde.

hile-i şer'iyye / hîle-i şer'iyye

• Şer'î (dînî) çâre. Müslümanların, İslâmiyet'e uymaları ve haram işlememeleri için ihtiyatlı yol aramaları. Herhangi bir hususta İslâmiyete uymağa mani bir durum bulununca o şeyi yapabilmek için kolay olan bir çâre aramak veya bu sûretle bulunan çıkış yolu.

ihtiyaten / ihtiyâten / احتياطا

• İhtiyat ederek, ilerisini düşünerek.

• Tedbirli davranarak, ihtiyatlı olarak. (Arapça)

ihtiyati / ihtiyatî

• İhtiyatla alâkalı. Gelecek zamana ait olan.

• İhtiyatla ilgili.

ihtiyatkar / ihtiyatkâr / احتياط كار

• İhtiyatlı.

• İhtiyatlı, ilerisini düşünen. (Farsça)

• Tedbirli, ihtiyatlı. (Arapça - Farsça)

ihtiyatkarane / ihtiyatkârane

• İhtiyatla, sakınganlıkla. (Farsça)

• İhtiyatlı bir biçimde.

müressil

• Yavaş, güzel ve ihtiyatla okuyan.

pişbin

• İlerisini gören. Basiretli, ihtiyatlı. (Farsça)

redif

• Arkadan gelen, birisinin ardından giden.
• Birbiri ardınca zuhur etmek.
• Terhis olup ihtiyata geçen asker.
• Edb: Beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime.

teenni / teennî

• İhtiyatlı ve akıllıca davranma. Bir işte acele etmeyip bir düşünce dairesinde hareket etme. (Teude de denir)

• İlerisini düşünerek acele etmeden yavaş ve ihtiyatlı hareket etme.

teenni-i hikmet / teennî-i hikmet

• Bilimsel bir süre veya bekleme, ihtiyatlı hareket.

temkin / temkîn / تمكين

• Ağır başlılık, usluluk.
• Ölçülü hareket sâhibi.
• Vakar, izzet. İktidar, kudret.
• Birini bir şeye muktedir kılmak.
• Kararsızlıktan kurtulup huzur ve sükuna mazhar olmak.
• Tedbir, ihtiyat.

• İhtiyatlı davranma. (Arapça)
• Sağlamlık. (Arapça)
• Ağırbaşlılık. (Arapça)

temkinli

• Ağırbaşlı, ihtiyatlı hareket etme.