hasif / hâsif

• (Husuf. dan) Sararmış. Rengi, parlaklığı kalmamış. Husufa uğramış.

inhisaf

• Ay tutulması. Husufa uğramak. Ay'ın, dünyanın gölgesi altına girmesi veya o şekildeki gölgelenmek.

mahsuf

• Husufa uğramış. Gölgelenmiş. Perdelenmiş.

münhasif

• (Husuf. dan) İnhisaf eden, sönükleşen, daha mükemmel bir şeyin yanında sönük kalan. Değersiz. Gölgelenmiş.

tinnin-i felek / tinnîn-i felek

• Saman yolu, hacılar yolu. Gökteki husuf ve küsuf mevkileri olan iki düğüm.