acb

• Kuyruk sokumu. "Us'us" denilen küçük kemik. Her şeyin kuyruk dibi ve nihâyeti. Fâtiha-i hilkat olan küçük kemik.Acb-üz zeneb diye Hadis-i Şerifte ismi geçen ve insanın kuyruk sokumundaki en küçük kemik.

beşeriyyet

• İnsanın tab' ve hilkati ve fıtrî halleri. İnsanlık.

cübüll

• (Çoğulu: Cübüllât) Yaratılmak, hilkat.
• Kesir, çok.

demcele

• (Çoğulu: Demâcil) Şişman kadın.
• Huyu, hilkati güzel, iyi kadın.

fıtrat

• Yaradılış, tıynet, hilkat.

• Hilkat, yaratılış.
• İslâmiyet'e elverişli yaratılış.
• Peygamberlerin sünneti.

gayz

• Bir şeyin pahası eksilmek. Hilkati noksan olma. Kıymetten düşük şey.
• Suyun eksilip azalması, yere çekilmesi.

halkan

• Yaradılışça, hilkatça.

hilki / hilkî

• Hilkate âit, yaratılıştan. Yaratılışa dâir. Yaratılışta.
• Zâti.

hilkıyyat

• Yaratılışla alâkalı, hilkatte olan evsaf.

ibadet

• Allah'ın (C.C.) emirlerini yerine getirmek ve nehiylerinden kaçmak. Yapılmasında sevab olup, ihlâsla yapılan herhangi bir amel. Şeriatta bildirildiği gibi Allah'a kulluk etmek. Kâinatın ve dolayısıyla insanların hilkatindeki hikmet ve gaye.

lübahıye

• Mükemmel hilkatli kadın.

müsevveme

• Talim ve terbiye görmüş, hilkaten tamamen olan at.
• Nişan edilmiş.
• Süslü.

mutahhem

• Hilkati yerli yerine tamam olup noksan olmayan.
• Yuvarlak.

nihad

• Huy, tabiat, hilkat, bünye, yaratılış. (Farsça)

şakil

• Yanakla kulak arası.
• Âdet. Hilkat.

satih / satîh

• Bedeni kemiksiz etten ibaret olan hilkat garibesi bir kâhin, falcı.

sirişt

• Yaradılış, hilkat, huy, tabiat. (Farsça)

tine / tîne

• (Tıynet) Balçık.
• Hilkat, yaratılış.

tuba-i hilkat

• Hilkat ağacı, hilkat tubası. Kâinat, teşbih yapılarak tuba ağacına benzetilmiştir.

u'cube-i hilkat

• Yaratılıştan insanlara hayret verici olan. Şaşılacak, hayrete düşülecek hilkat garibesi.

yasin

• Yâ Seyyid yâ insan gibi muhtelif manalar rivayet edilir. Şifredir Hazret-i Peygamber'in (A.S.M.) fıtraten, hilkaten, edeben ve ahlâken en yüksek olduğu herkesçe bilindiğinden bu isim kendisine verilmiştir.