asab-ı dessasane / âsâb-ı dessasâne

• Hile ve desisecilik damarları.

çep-endaz

• Hileci,hilekâr, hile yapan kişi. (Farsça)

dağal / دغل

• Hile, hilehurda, alavere dalavere. (Farsça)

dagal-baz / dagal-bâz

• Hileci. (Farsça)

dağalbaz / dağalbâz / دغل باز

• Hileci. (Farsça)

dar-ül hilafe / dâr-ül hilâfe

• Hilâfet Merkezi. Halifenin bulunduğu yer. (Osmanlılar devrinde İstanbul idi ve bir ismi de Dersaâdet idi)

dek

• Hile, oyun.

dek-baz

• Hileci, hilekâr, oyuncu, aldatıcı. (Farsça)

desais / desâis / دسائس

• Hileler, aldatmacalar.

• Hileler, oyunlar. (Arapça)

desise / desîse / دسيسه / دَس۪يسَه

• Hile, aldatma.

• Hile, oyun.

• Hile, oyun. (Arapça)

• Hile.

desiseci

• Hileci, aldatıcı.

desisekar / desisekâr / desîsekâr / دسيسه كار

• Hileci, hile yapan. (Farsça)

• Hileci, düzenbaz. (Arapça - Farsça)

desisekarane / desisekârâne

• Hilekârcasına. Desise ve hile edene yakışır surette. (Farsça)

dessas / dessâs / دساس

• Hilebaz, aldatıcı.

• Hileci, oyuncu, aldatıcı.

• Hileci, düzenbaz. (Arapça)

dessasane / dessasâne / dessâsâne

• Hileci, aldatıcı gibi.

• Hileli ve aldatıcı bir şekilde.

düzenbaz

• Hile yapan, aldatıcı.

entrika / اَنْتْرِيقَه

• Hile, düzen.

• Hile.

fend / فند

• Hile. (Farsça)

fıkdan-ı hile

• Hilesizlik.

gabn

• Hileli alışveriş.

gışş / غش

• Hile, kötülük. (Arapça)

hadiane / hadiâne

• Hile ile, hile yaparak. (Farsça)

hadim-ül haremeyn-iş şerifeyn / hâdim-ül haremeyn-iş şerifeyn

• Hilâfeti haiz olmaları hasebiyle Osmanlı Padişahlarına verilen ünvandır. Haremeyn; Mekke ile Medine'ye denilir. İslâm âleminin bu iki şehre hürmet-i mahsusaları sebebiyle ve daha fazla tâzim kasdiyle şerif sıfatını da ilâve ederek "Haremeyn-iş şerifeyn" denilmiştir. Haremeyn'in Hâdimi mânasına gelen

halis / hâlis

• Hilesiz, katkısız, duru.

haspuş

• Hilekâr, hileci, iki yüzlü, mürai. (Farsça)

haspuşi / haspuşî

• Hile, riyâ.

hava-i gıll ü gış / havâ-i gıll ü gış

• Hile, yalan ve dolanın hâkim olduğu ortam, hava.

hıda'

• Hile.

hida'

• Hile. Düzen kurmak. Aldatmak için yapılan oyun.

hilafet saltanatı / hilâfet saltanatı

• Hilafetin egemenliği.

hilafetpenah

• Hilafetin dayanak yeri. Halifeliği haiz bulunan, hilafeti koruyan kimse. Halife, padişah. (Farsça)

hilafi / hilafî

• Hilafa, ihtilafa sebeb olana dair.

hilebaz / hîlebâz / hîlebaz / حيله باز

• Hilekâr, aldatıcı.

• Hileci, yalancı, düzenbaz, oyuncu. (Farsça)

• Hile yapan.

• Hilekâr, düzenbaz. (Arapça - Farsça)

hilekar / hilekâr / hîlekâr

• Hileci, hilebaz.

• Hileci, hilebâz. (Farsça)

• Hileci.

hilekarane / hilekârane / hîlekârâne

• Hilekârcasına, hile yapanlar gibi. (Farsça)

• Hile edercesine.

hilekari / hilekârî

• Hilekârlık. (Farsça)

hileperdaz

• Hile yapan, hileci. (Farsça)

hilmi / hilmî

• Hilm'e ait ve hilm'e bağlı.

hiyel / حيل

• Hileler. (Arapça)

hubb

• Hilekâr, dolandırıcı, aldatıcı, kurnaz.

hud'a

• Hile, aldatma.

huda / hudâ

• Hile, düzen.

ihtiyal / ihtiyâl / احتيال

• Hile yapma. (Arapça)

iktiyad

• Hile yapma, dalavere ve oyun etme.

ilbas-ı hil'at

• Hil'at giydirmek. (Üst elbisesi demek olan hil'at; padişahlar ile sadrazam ve vezirler tarafından memurlarla, âyân ve eşrâfa, taltif makamında giydirilirdi. Sonradan bunun yerine rütbe ve nişan verilmeğe başlanmıştır.)

insan-ı dessas

• Hilebaz, aldatıcı insan.

keras

• Hilyon ve marulca dedikleri ot.

keyd / كيد

• Hile, düzen.

• Hile, düzen. (Arapça)

macin / mâcin

• Hileyi, hile yolunu öğreten.

maden-i desais / maden-i desâis

• Hile ve aldatmaların kaynağı.

mah-ı nev / mâh-ı nev / ماه نو

• Hilal, ay. (Farsça)

makarr-ı hilafet / makarr-ı hilâfet

• Hilâfet merkezi.

makir

• Hile yapan. Mekreden.

mana-yı hilafet / mânâ-yı hilâfet

• Hilâfetin anlamı; Peygamberimizin vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık makamının anlamı.

mecaa

• Hilebazlık etmek, hile yapmak.

mekkar / mekkâr

• Hilekâr. Düzenbaz. Çok aldatıcı. Mekir yapan.

• Hileci, düzenci.

mekr / مكر

• Hile, aldatma.

• Hile. (Arapça)

mekur

• Hileci, yalancı, dolandırıcı.

merkez-i hilafet / merkez-i hilâfet

• Hilâfet merkezi, halifelik makamının bulunduğu yer.

muhili / muhîlî

• Hilekârlık. Sahtekârlık. Hile.

muhtale

• Hileci ve dalavereci kadın.

muhtedi'

• Hilekâr. Dolandırıcı.

muhtediane / muhtediâne

• Hile ve dalaverecilikle. (Farsça)

muhtelib

• Hilekâr, aldatıcı, hile yapan, dalavereci.

mümakere

• Hile etmek, aldatmak.

nemş

• Hile, oyun, dalavere, desise. (Farsça)

pelus

• Hilekâr. Hile yapan. (Farsça)

riv

• Hile, düzen. (Farsça)

rü'yet-i hilal / rü'yet-i hilâl

• Hilâl (yeni ayın) görülmesi. Kamerî ayların başında ve sonunda hilâlin görülerek ayın başının ve sonunun anlaşılması.

sahtekari / sahtekârî

• Hilekârlık, sahtekârlık. (Farsça)

şerait-i hilafet

• Hilafetin şartları.

telbis / telbîs / تلبيس

• Hile, oyun.

• Hile yaparak aldatma. (Arapça)

temahhul

• Hile etmek.

tuba-i hilkat

• Hilkat ağacı, hilkat tubası. Kâinat, teşbih yapılarak tuba ağacına benzetilmiştir.

zerk

• Hile, şırınga.

zerk-füruş

• Hileci, hilekâr. İkiyüzlü, müraî. (Farsça)