arman

• Hasret, özleyiş, özleme. (Farsça)
• Nedâmet, pişman olma. (Farsça)
• Eseflenme, teessüf. (Farsça)
• Sıkıntı, rahatsızlık, zahmet. (Farsça)

buye

• Özleme, hasret.

da-üs-sıla / dâ-üs-sılâ

• Sıla hasreti. Vatan hasreti. Kavuşma hasreti.

daussıla / dâussılâ

• Vatan hasreti.

daüssıla / dâüssıla / دَاءُ الصِّلَه

• Memleket hasreti.

hasir / hasîr / hâsir

• Hasret çeken.

• Feri gitmiş, donuklaşmış göz.
• Hasret çeken. Meramına nail olamayan.
• Yorulmuş.
• Açılmış.
• Zayıf.

• Hasret çeken, meramına kavuşamayan.
• Zarar görmüş.

hasr / حصر

• Tahsis etme, ayırma, vakfetme, adama. (Arapça)
• Hasretmek: Adamak, ayırmak, tahsis etmek. (Arapça)

hasr-ı iştigal

• Bütün çalışmaları bir şeye hasretme.

hasret / حسرت

• Özlem. (Arapça)
• Hasret çekmek: Özlem duymak. (Arapça)

hasret-fiken

• Hasret düşüren, hasret döken. (Farsça)

hasret-keş

• Özlemiş, özleyen, hasret çeken. (Farsça)

hasret-keşane

• Hasret çekene yakışır surette. Özleyenler gibi. (Farsça)

hasret-name

• Edb: Ayrılık münasebetiyle yazılan mektub. Hasreti belirten yazı, hasret mektubu.

hasret-zede

• (Çoğulu: Hasret-zedegân) Hasrete düşmüş, hasrete uğramış. (Farsça)

hasretkeş / حسرت كش

• Hasret çeken. (Arapça - Farsça)

ihtifaz

• Darılma, küsme.
• Bir şeyi nefsine hasretme.
• Kendini sakınma, muhafaza etme.

iştiyak

• Fazla arzu ve şevk. Tahassür. Hasret çekmek. Özlemek. Göreceği gelmek.

• Fazla arzu ve şevk. Hasret çekmek, özlemek.

iştiyakan

• Şevkle, hasretle, özlem duyarak.

kariyer

• Bir insanın kendisini hasretmiş olduğu meslek. (Fransızca)
• Bir meslekte alınan merhalelerin bütünü. (Fransızca)

kemal-i hasret / kemâl-i hasret

• Tam bir hasret.

kemal-i şevk ve tahassür / kemâl-i şevk ve tahassür

• Tam ve kusursuz bir istek ve hasret.

lehf

• Yok olan şey için hasret çekip üzülmek.

lehfan

• Kalbi yanık, hasret çeken. Özleyen.

leyal-i hasret

• Hasret geceleri.

melhuf

• Hasrette kalan.
• Kederli, tasalı.
• İmdad bekleyen.

melhufan / melhufân

• (Tekili: Melhuf) Kederliler, tasalılar, kaygılılar, üzüntülüler.
• Hasrette kalanlar.

melhufin / melhufîn

• Hasrette kalıp yardım isteyenler.

müblis

• Mahrum.
• Hasreti şiddetli olan. Acele yapılması lüzumlu bulunan. Elzem.

muhasser

• Hasret kalmış, tahsir olunmuş.

muhassır

• Hasrette bırakan.
• Mina ile Arafat arasında Muhassir vadisi. Ebrehe'yi mağlub eden Ebabil kuşlarının taş yağdırdıkları mevki.

mütehassir

• Birbirine hasretle bağlanma.

• (Hasr. dan) Özleyen, hasret çeken. Mahrum kalan. İsteğine erişemiyen.

• Hasret çeken, özleyen.

mütehassirane / mütehassirâne

• Özleyerek, hasret çekerek.

• Özleyerek, hasret çekerek. (Farsça)

• Özleyerek, hasret çekerek.

mütelehhif

• (Çoğulu: Mütelehhifîn) (Lehef. den) Hasret çeken. Özleyen. Yanıp yakılan. Hüzünlü olan.

mütelehhifane / mütelehhifâne

• Özleyerek, hasret çekerek. Kaygılı, tasalı olarak, yanıp yakılarak. (Farsça)

mütelehhifin / mütelehhifîn

• (Tekili: Mütelehhif) Hasret çekenler, yanıp yakılanlar. Kederli, tasalı olanlar.

peyam-ı hasret

• Hasret, özleyiş haberi.

resane

• Teessüf. (Farsça)
• Hasret. (Farsça)

resanehar / resanehâr

• Hasret çekici. (Farsça)

sinepüryan

• (Sinebiryan) Kalbi yanmış, sinebiryan olmuş, çok hasret çekmiş.

tahassür / تَحَسُّرْ

• Özlem, hasret çekme.

• (Hasret. den) Hasret çekmek. Elde edilmesi istenilen ve ele geçirilemeyen şeye üzülmek.

• Hasret çekme.

tahassürane / tahassürâne

• Hasretle, özlemle.

tahassürat / tahassürât

• Tahassürler. Hasret çekmeler.

tahsir

• Hasret bırakma. Hasret etme.
• Kuşun tüyünü bırakması, dökmesi.

telehhüf

• Mahzun olmak. Hasret ve kederle yanıp yıkılmak. Ah çekmek.

va

• "Vah, yazık" meâlinde olup hayf, hasret, esef gibi kelimelerle birlikte söylenir. (Buna Arabçada "edât-ı nüdbe" denir.)Türkçede bunun yerine; vâh, vây, eyvâh edatları kullanılır. Bunlar bâzan şiddet ve te'yid için tekrar edilir.