arman

• Hasret, özleyiş, özleme. (Farsça)
• Nedâmet, pişman olma. (Farsça)
• Eseflenme, teessüf. (Farsça)
• Sıkıntı, rahatsızlık, zahmet. (Farsça)

berahin-i haşriye

• Haşre ait deliller.

burhan-ı haşriye

• Haşrin delili; yeniden dirilişin ispatı.

buye

• Özleme, hasret.

cem'iyyet-i hatır

• Zihin ve fikrin dağınık olmayıp toplu bulunması. Hasr-ı fikir etmek.

da-üs-sıla / dâ-üs-sılâ

• Sıla hasreti. Vatan hasreti. Kavuşma hasreti.

daussıla / dâussılâ

• Vatan hasreti.

daüssıla / dâüssıla / دَاءُ الصِّلَه

• Memleket hasreti.

delail ve emarat-ı haşriye / delâil ve emârât-ı haşriye

• Haşre ait deliller ve işaretler.

delail-i haşriye / delâil-i haşriye

• Haşre ait deliller.

dünyevi haşir / dünyevî haşir

• Büyük haşre örnek olarak bahar mevsiminde bitkilerin ve hayvanların dirilişi.

emarat-ı haşr / emârât-ı haşr

• Haşrin belirtileri, işaretleri.

emarat-ı haşriye / emârât-ı haşriye

• Haşrin emâreleri, belirtileri.

gayr-ı mahsur

• Hasrolunmamış. Sınırsız.

hasır

• (Hasr. dan) Muhâsara eden, etrafını çeviren, hasreden.

hasir / hasîr / hâsir

• Hasret çeken.

• Feri gitmiş, donuklaşmış göz.
• Hasret çeken. Meramına nail olamayan.
• Yorulmuş.
• Açılmış.
• Zayıf.

• Hasret çeken, meramına kavuşamayan.
• Zarar görmüş.

haşır

• Toplayan, cem'eden, haşreden.

haşir / hâşir

• Toplayan, haşreden.

• Haşreden, toplayan. Cem'eden.
• Hz. Peygamber'in (A.S.M.) bir ismi. Haşir meydanında bütün insanlar mübarek izlerinde haşr olup toplanacaklarından Delâil-i Hayrat'ta bu isimle mezkurdur.

hasr / حصر

• Tahsis etme, ayırma, vakfetme, adama. (Arapça)
• Hasretmek: Adamak, ayırmak, tahsis etmek. (Arapça)

haşr-i cismani / haşr-i cismanî

• Cisimle, cesedle dirilme. Bedenlerin ve vücudların haşri.

haşr-i imani / haşr-i imanî

• Haşre iman.

hasr-ı iştigal

• Bütün çalışmaları bir şeye hasretme.

hasret / حسرت

• Özlem. (Arapça)
• Hasret çekmek: Özlem duymak. (Arapça)

hasret-fiken

• Hasret düşüren, hasret döken. (Farsça)

hasret-keş

• Özlemiş, özleyen, hasret çeken. (Farsça)

hasret-keşane

• Hasret çekene yakışır surette. Özleyenler gibi. (Farsça)

hasret-name

• Edb: Ayrılık münasebetiyle yazılan mektub. Hasreti belirten yazı, hasret mektubu.

hasret-zede

• (Çoğulu: Hasret-zedegân) Hasrete düşmüş, hasrete uğramış. (Farsça)

hasretkeş / حسرت كش

• Hasret çeken. (Arapça - Farsça)

haşri / haşrî

• Haşre âit. Öldükten sonraki dirilişe ve toplanmaya dair.

hisar

• (Hasr. dan) Etrafını alma, kuşatma.
• Kale. Etrafı istihkâmlı yer.

hüccet-i haşriye

• Haşrin delili.

ihsar

• (Hasr. dan) Birisini işinden alıkoymak.
• Fık: Hac için ihrama girmiş bir zâtın, Arafat'ta durmakla ziyaret tavafından; ve umre için ihrama girmiş bir kimsenin de tavaftan men edilmesi. Böyle men edilen zâta "muhsar" denir.
• Kısaltma, kısalma.
• Sıkıştırma.

ihtifaz

• Darılma, küsme.
• Bir şeyi nefsine hasretme.
• Kendini sakınma, muhafaza etme.

ihtisas

• (Husus. dan) Kendine mahsus kılmak. Bir kimsenin dünyevi veya uhrevi, Kur'âni, İslâmi, imâni bir mesleğe, fen veya san'ata hasr-ı mesâi etmesi; yalnız onunla meşgul olması.
• Gr: Mütekellim veya muhatab zamiri olan mübtedanın haberinin hükmünü bir isme âit (mahsus) kılma. Bu isim zamir

iman-ı haşri / iman-ı haşrî

• Haşre iman.

inhisar

• Hasr olunma.
• Tecavüz etmeme.
• Bir iş veya malın idâresinin bir kişiye, bir ele bırakılması. Bir elden idâre. Bir şeye mahsus olup, başka şeye şümulü olmama. Yalnız bir şeye veya bir şahsa hasrolunma.

işarat-ı haşriye / işârât-ı haşriye

• Haşrin işaretleri.

ispat-ı haşir

• Haşrin ispatı.

iştiyak

• Fazla arzu ve şevk. Tahassür. Hasret çekmek. Özlemek. Göreceği gelmek.

• Fazla arzu ve şevk. Hasret çekmek, özlemek.

iştiyakan

• Şevkle, hasretle, özlem duyarak.

kariyer

• Bir insanın kendisini hasretmiş olduğu meslek. (Fransızca)
• Bir meslekte alınan merhalelerin bütünü. (Fransızca)

kemal-i hasret / kemâl-i hasret

• Tam bir hasret.

kemal-i şevk ve tahassür / kemâl-i şevk ve tahassür

• Tam ve kusursuz bir istek ve hasret.

lehf

• Yok olan şey için hasret çekip üzülmek.

lehfan

• Kalbi yanık, hasret çeken. Özleyen.

leyal-i hasret

• Hasret geceleri.

mahkeme-i kübra-yı haşir / mahkeme-i kübrâ-yı haşir

• Haşrin büyük mahkemesi, insanların öldükten sonra diriltilerek hesaba çekilmek üzere toplanacağı büyük mahkeme.

mahşer

• Haşr olunacak, toplanılacak yer. Kıyâmet gününde bütün mahlûkâtın (bütün canlıların) yeniden dirildikten sonra hesap için toplanacakları yer. Arasat Meydanı, Mevkıf.

mahsur

• Etrafı çevrilmiş. Muhasara altına alınmış. Hasrolunmuş. Hududlanmış. Kuşatılmış.

melhuf

• Hasrette kalan.
• Kederli, tasalı.
• İmdad bekleyen.

melhufan / melhufân

• (Tekili: Melhuf) Kederliler, tasalılar, kaygılılar, üzüntülüler.
• Hasrette kalanlar.

melhufin / melhufîn

• Hasrette kalıp yardım isteyenler.

meydan-ı haşir

• Haşir meydanı. Haşrin yeri.

misal-i haşir

• Haşrin benzeri.

müblis

• Mahrum.
• Hasreti şiddetli olan. Acele yapılması lüzumlu bulunan. Elzem.

muhasır

• (Çoğulu: Muhasırîn- Muhasırûn) (Hasr. dan) Etrafının kuşatıp saran. Muhasara eden.

muhasser

• Hasret kalmış, tahsir olunmuş.

muhassır

• Hasrette bırakan.
• Mina ile Arafat arasında Muhassir vadisi. Ebrehe'yi mağlub eden Ebabil kuşlarının taş yağdırdıkları mevki.

mukaddeme-i haşriye

• Haşrin mukaddemesi; Dokuzuncu Şuâ.

münhasır

• (Hasr. dan) Belli bir sınır içinde olup harice tecavüz etmeyen, inhisar eden, her yanı çevrili.
• Yalnız bir kimseye veya bir şeye mahsus olan.

mütehassir

• Birbirine hasretle bağlanma.

• (Hasr. dan) Pıhtılaşmış.

• (Hasr. dan) Özleyen, hasret çeken. Mahrum kalan. İsteğine erişemiyen.

• Hasret çeken, özleyen.

mütehassirane / mütehassirâne

• Özleyerek, hasret çekerek.

• Özleyerek, hasret çekerek. (Farsça)

• Özleyerek, hasret çekerek.

mütelehhif

• (Çoğulu: Mütelehhifîn) (Lehef. den) Hasret çeken. Özleyen. Yanıp yakılan. Hüzünlü olan.

mütelehhifane / mütelehhifâne

• Özleyerek, hasret çekerek. Kaygılı, tasalı olarak, yanıp yakılarak. (Farsça)

mütelehhifin / mütelehhifîn

• (Tekili: Mütelehhif) Hasret çekenler, yanıp yakılanlar. Kederli, tasalı olanlar.

peyam-ı hasret

• Hasret, özleyiş haberi.

resane

• Teessüf. (Farsça)
• Hasret. (Farsça)

resanehar / resanehâr

• Hasret çekici. (Farsça)

sinepüryan

• (Sinebiryan) Kalbi yanmış, sinebiryan olmuş, çok hasret çekmiş.

ta haşre dek / tâ haşre dek

• Haşre kadar.

tahassür / تَحَسُّرْ

• Özlem, hasret çekme.

• (Hasret. den) Hasret çekmek. Elde edilmesi istenilen ve ele geçirilemeyen şeye üzülmek.

• Hasret çekme.

tahassürane / tahassürâne

• Hasretle, özlemle.

tahassürat / tahassürât

• Tahassürler. Hasret çekmeler.

tahsir

• Hasret bırakma. Hasret etme.
• Kuşun tüyünü bırakması, dökmesi.

tasdik-i haşir

• Haşri, öldükten sonra âhirette tekrar diriltilip Allah'ın huzurunda toplânmayı kabul etme.

telehhüf

• Mahzun olmak. Hasret ve kederle yanıp yıkılmak. Ah çekmek.

va

• "Vah, yazık" meâlinde olup hayf, hasret, esef gibi kelimelerle birlikte söylenir. (Buna Arabçada "edât-ı nüdbe" denir.)Türkçede bunun yerine; vâh, vây, eyvâh edatları kullanılır. Bunlar bâzan şiddet ve te'yid için tekrar edilir.

yevm-i fasl

• İnsanların kısım kısım ayrıldığı ve davalarının halledildiği kıyamet günü. Bundan başka kıyamet gününe aşağıdaki isimler de verilir: Yevm-ül cem', yevm-ül cevab, yevm-ül cezâ, yevm-üd din, yevm-ül ahd, yevm-ül feza-ul ekber, yevm-ül haşr, yevm-ül hisâb, yevm-ül ivaz, yevm-ül karar, yevm-ül karia, ye