amir

• Mâmur eden, harâbelikten kurtaran, şenlendiren.
• İmâr olunmuş.
• Devlete âit, mirî.

enkaz

• Yıkıntı, yıkılmış şeyin artıkları. Harabenin parçaları.

• Yıkıntı, harabenin parçaları.

harab-abad

• Harabiyetle dolu olan yer. Tam harabe. (Farsça)

harabat / hârâbat

• Harabeler. Viraneler. Meyhâneler.

• Harabeler, viraneler, meyhaneler. (Ziya Paşa'nın meşhur antolojisi).

harabe / harâbe / خرابه

• Yıkıntı, harabe. (Arapça)

harabenişin

• Viranelerde, harabelerde oturan. (Farsça)

harabezar / harabezâr

• Harabe olmuş yer, viranelik.

havi / hâvî

• Yıkık dökük, ıssız, harabe.

haviye

• Şenliksiz olan yer. Harabe. Issız, boş yer.
• Sâkıt. Göçük, çökük.

ıhrab

• Viran etmek, harabe haline getirmek.

mahrub

• Harabedilmiş, dağıtılmış.

medain

• (Medayin) Şehirler, medineler. Büyük memleketler.
• Şimdi harabe olup İslâmiyyetten evvel yaşamış Kisralıların Nuşirevan zamanında kurdukları merkez-i hükümetleri olan büyük şehir. Peygamber Hz. Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm'ın doğduğu gece bu şehirdeki büyük sarayın eyvanları yıkılm

münderisat / münderisât

• Yıkılıp mahvolmuş olan harâbeler.

viran / vîrân / ویران

• Yıkık, harap olmuş. (Farsça)
• Yıkıntı, harabe. (Farsça)
• Vîrân etmek: Yıkmak, harap etmek. (Farsça)
• Vîrân olmak: (Farsça)
• Yıkılmak, harap olmak. (Farsça)
• Perişan olmak. (Farsça)

virane / virâne

• Harabe. Yıkılmağa yüz tutmuş eski yapı. (Farsça)

• Harap, harabe yapı.