atf

• Bağlama. Bağ. Ekleme.
• Meyletme.
• Şefkat. Sevgi.
• Eğilme.
• İkiye bükme. İki kat eyleme.
• Çevirme.
• Geri döndürme.
• Bir kimse üzerine tekrar hamle eylemek.
• Gr: Bir kelimeyi diğer bir kelimeye harf-i atıf vasıtasiyle ilhak eylemek.
• <

berhihte

• Silâh çekilmiş, hamle edilmiş. (Farsça)

hamelat / hamelât / حملات

• (Tekili: Hamle) Saldırışlar, saldırmalar.
• Atılmalar, atılışlar.

• Saldırılar, hamleler. (Arapça)

haml / حمل

• Taşıma. (Arapça)
• Gebelik. (Arapça)
• Yükleme. (Arapça)
• Hamletmek: Yüklemek. (Arapça)

hecemat

• Hamleler, taarruzlar, hücumlar.

hecm

• Hamle etmek. Saldırmak.
• Büyük kadeh.

hiramis

• İnsanın üstüne sıçrayıp hamle eden arslan ve kaplan eniği.

hücum

• Saldırma. Hamle ile ileri atılmak.
• Sert sözle birine çatmak, karşı çıkmak.

hüdbe

• (Çoğulu: Hüdeb) Hamle yapmak.

ısalet

• Hamle yapmak.
• Ulaşmak.

kels

• Hamle etmek. Cür'et etmek.

mahmil

• Harameyne hacı kafilesi ile birlikte gönderilen hediyeler.
• Deve üzerine konulan sepet. Mahfe. Sürre.
• Bir ibareye hamledilen mâna ihtimâllerinden her birisi.

mübasele

• Savaşta hamle edip kahramanlık göstermek.

satvet

• Ezici kuvvet. Hışım ve şiddetle kavrayıp almak. Birisinin üzerine şiddetle sıçramak ve hamle etmek.
• Zorluluk.

savr

• (Çoğulu: Savâri) Hamle yapmak.
• Parçalamak, pâre pâre etmek.
• Bir yerde toplanmış küçük hurma ağaçları.

şedde

• Birinci hamle.

setv

• (Çoğulu: Setavât) Hamle etmek.
• Kahretmek.
• Hiddetlenmek, kızmak, gadap etmek.

sıyal

• (Sıyâlet) Saldırma, hamle etme, üzerine atılma.

sü'r

• Arslanın bir kimseye hamle etmesi, saldırması.

tasavül

• Karşılıklı hamle etmek.